Gers Pardoel is keivet!
Beroepshalve heb ik het geluk dat ik alle Nederlandse kranten volledig moet lezen. Maar dan ook echt volledig. Inclusief interviews met bekende Nederlanders, b-sterren, c-sterren en Patty Brard. Deze interviews zijn vaak ontzettend vermakelijk, omdat er meer domme uitspraken gedaan worden dan in een Russisch gerechtshof. Zo weet ik dankzij De Telegraaf dat Roxanne Hazes d'r tieten heeft laten oppompen, maar het beste interview was dit weekend met knuffelrapper Gers Pardoel.
Met de dommigheden viel het nog wel mee in Pardoels interview met Het Parool. Ok, hij kent de Nederlandse schrijfster Lulu Wang niet. Maar als ik eerlijk ben had ik in een onbewaakt moment ook kunnen denken dat het om een Birmeese dissidente gaat. Helaas wil een krant, net als Pardoel, centjes verdienen. Dus wordt zijn meest controversiële en daarmee domste uitspraak op de voorpagina geplaatst. Pardoel vindt workaholic Badr Hari “keivet”. De rapper is wel van mening dat Hari werk en privé beter moet scheiden, dus geen klappen meer buiten de ring. Toch waardeert hij de passie en gedrevenheid van Hari, daarbij verwijzend naar een documentaire over de vechter. Ik begrijp Pardoel. Op basis van de documentaire kun je niets anders dan bewondering hebben voor het harde werken van de vechtmachine uit Amsterdam-Oost. Maar dat er een steekje los zit bij de hobbyafwasser mag genoegzaam bekend zijn. Toch weigert Pardoel te oordelen. “Je moet alleen niet buiten de ring doorgaan met vechten, dat is fout. Maar verder weet ik niet wat er is gebeurd, ik was er niet bij, dus daar heb ik geen mening over. Hij heeft mij persoonlijk in elk geval niks gedaan”.
Nou, nou dat is een hele opluchting, Gers! We zijn lotgenoten. Mij is persoonlijk ook niets aangedaan door Hari. Desalniettemin is Hari wel meervoudig verdachte voor mishandeling, is hij in het verleden voor soortgelijke vergrijpen veroordeeld en heeft hij zich ook binnen de ring meermalen misdragen. “Ik was er niet bij” en “mij heeft hij niets gedaan”, zijn geen sterke argumentem om je van kritiek te onthouden. Adolf Hitler, Saddam Hoessein, Volkert van der Graaf, Pol Pot en Dries Roelvink hebben mij persoonlijk ook niets aan gedaan. Toch heb ik in meer of mindere mate kritiek op hen.
Gelukkig is Gers zich ervan doordrongen dat je ook kritiek mag leveren op mensen die je niet persoonlijk kent. Zo zegt hij over Kim Kardashian in het interview dat ze volgens hem “niet zo fris op zichzelf is”. Mooie poëtische kritiek die van alles kan betekenen. Zo zegt Pardoel wel meer niet zulke domme dingen in het interview. Hij analyseert waarom Twitter in Nederland populairder is dan in België, vertelt hij iets over de multiculturele wijk waar hij is opgegroeid en toont hij zijn gevoelige kant door te praten over de dood van zijn moeder. Maar daarover hoort u niets. Journalisten en columnisten zijn spitsen. Ze loeren op dat ene zwakke moment. Ze wachten op ‘the slip of the tongue’ en slaan genadeloos toe. Bij elke aanslag op het toetsenbord voelen we ons sterker dan Badr Hari. De context van het interview wordt vergeten. Ja Gers, net als jij de context verloor toen het om Badr ging. Doodzonde, want je zei zoveel leuks. Laat ik uit billijkheid een tip van de sluier geven. Ze vroegen je naar jouw droomvrouw. Je grapte “één met dikke tieten”. Om vervolgens eerlijk te antwoorden dat je zoekt naar een zorgzame vrouw met een lief karakter....en een goede bilpartij. Je bent dus een billenman. Arme Roxanne Hazes.
