Leeg

Vanmorgen zag ik tijdens mijn wandeling naar het station iemand op twee wielen de bocht door scheuren. En dat was maar goed ook want het was iemand op een fiets.
"Hé wacht eens!", riep ik.

De vrouw stopte, stapte af, liet haar rok zakken, trok haar broek recht en trok een sprintje in mijn richting. Dat sprinten ging ietwat onhandig. Dat kwam waarschijnlijk omdat zij op eieren liep. En het valt natuurlijk niet mee om bij iedere stap het kapotte ei onder je voet te vervangen door een nieuw, gaaf ei. Een spoor van natte, vaalgele, slijmerige plasjes achter zich latend, bereikte ze mij uiteindelijk. Ze vroeg wat er aan de hand was.

Toen heb ik het haar verteld. Een wildvreemde heb ik het verteld. En dat terwijl ik het nog niet eens aan mijn eigen vrouw durf te vertellen. Mijn beste vrienden weten het niet eens. Het kwam denk ik door haar uitstraling. Je hebt van die mensen aan wie iedereen zomaar alles vertelt. Hun hele hebben en houden, alles vertelt men zomaar aan dat soort mensen zonder dat die daar om gevraagd hebben. En blijkbaar was zij een van die mensen. Dat wil zeggen.. Ze vroeg natuurlijk wel wat er aan de hand was. Ja! Eigenlijk vroeg ze er dus zelf om!
Maar goed. Ik heb het haar dus verteld. En het heeft een diepe indruk op haar gemaakt. Dat kon ik in haar ogen zien.

Ze zei niet veel. Iets over laten schrikken en te laat komen of zo. Toen ging ze er weer vandoor. Terwijl ik haar richting haar fiets zag lopen, vroeg ik mij af of het niet goedkoper zou zijn om gewoon schoenen te kopen. Het is overigens ook niet praktisch met zo'n enorme doos eieren op je rug. Dat kan nooit goed zijn voor je gewrichten.

"Mevrouw, wacht..." Maar ze was al bij mij vandaan aan het fietsen. De vrouw die ik het als enige op de wereld verteld had, fietste van mij weg.

En het vreemde was dat ik een leegte begon te voelen. Een leegte. En dat terwijl ik deze vrouw nog nooit eerder gezien had, zij niet aantrekkelijk was (integendeel) en we eigenlijk nauwelijks een gesprek hebben gehad. Ik wist niet hoe ze heette, hoe oud ze was. Getrouwd? Gescheiden? Mishandeld? Kinderen? Homoseksueel? Helemaal niets wist ik van haar. En toch was daar die leegte.

Ze had iets van mij met zich meegenomen en ik had mijn trein gemist.

shilka.nl