Film: Welcome to the Rileys

Regisseur Ridley Scott heeft onder andere Alien, Gladiator, Body of Lies en Robin Hood op zijn naam staan. In zijn familie is hij niet de enige met ervaring als regisseur. Zijn broer Tony heeft bijvoorbeeld Domino geregisseerd en ook Ridleys zoon Jake staat niet stil. Naast het regisseren van muziekvideo's van Lily Allen, U2 en George Michael heeft hij ook twee bioscoopfilms gemaakt. In 1999 was dat Plunkett and MacLeane en nu is het Welcome to the Rileys met Twilight's Kirsten Stewart als stripper.

Doug Riley (James Gandolfini, The Sopranos) en zijn vrouw Lois (Melissa Leo, Frozen River) genieten niet meer optimaal van hun leven door de moord op hun dochtertje Emily acht jaar terug. Na haar dood groeiden het getrouwde stel een beetje uit elkaar. Lois kwam nauwelijks meer buiten en leefde in een isolement, terwijl Doug een affaire krijgt met serveerster Vivian (Eisa Davis). Maar als zij sterft, is Doug verloren. Als hij op een zakenreis de 16-jarige stripper Mallory (Kirsten Stewart) ontmoet, lijkt het weer de goede kant op te gaan en geniet hij weer van het leven. 

Het overlijden van Vivian geeft helaas weinig indruk, omdat het te snel komt. We weten nog weinig over de relatie tussen Vivian en Doug, zodat het moeilijk is om echt mee te leven. Maar zodra Doug op zakenreis gaat, word je helemaal in het verhaal gezogen. De niet-seksuele relatie tussen hem en Mallory grijpt je en laat je niet meer los. De acteerprestaties van James en Kirsten zijn erg goed te noemen en zorgen ervoor dat het ook geloofwaardig lijkt.

Het personage Lois is iets minder interessant en wanneer Doug en Mallory elkaar ontmoeten, verdwijnt Lois ook een beetje op de achtergrond. Aan het einde van de film kom je er ook achter waarom Doug en Lois een beetje uit elkaar groeiden. De muziek is eigenlijk steeds hetzelfde, maar krijgt steeds een andere betekenis en geeft steeds net dat beetje toevoeging aan een scène. 

Conclusie

Welcome to the Rileys is een zeer indrukwekkende en meeslepende film geworden. De relatie tussen Doug en Mallory is erg boeiend en dat is ook de kracht van de film. De goede acteerprestaties van James en Kirsten werken er ook aan mee, dat deze film je niet snel loslaat. Zelfs niet als je de bioscoop al hebt verlaten.