WWE Smackdown vs. Raw 2008

Het probleem van de 24/7-modus is dat het verhaal nergens op slaat als je een bestaande worstelaar neemt. Er is gewoon één standaard verhaal die op iedereen wordt toegepast, dus ook al neem je bijvoorbeeld The Undertaker of Triple H dan nog ben je een rookie zonder status. Maar ook als je een eigen worstelaar gebruikt komt het verhaal vaak wat raar over. Dit komt voornamelijk doordat de verhaalstukken vaak niet overeen komen met de wedstrijden zelf. Regelmatig krijg je na het winnen van een wedstrijd een scène die het laat lijken dat je verloren hebt, wat gewoon een raar beeld geeft. Tijdens je weg naar sterrenstatus kun je ook geblesseerd raken, in theorie een leuk idee. Maar als je een week of zeven met een worstelaar vecht die aan het begin van de wedstrijd al half is afgetakeld, is het toch wat minder leuk. Het is jammer dat deze story-modus zo suf is uitgewerkt want er zou zo veel in kunnen zitten.


<\/center>
Waar het natuurlijk allemaal om gaat is het worstelen zelf, en dat zit gelukkig wel goed in elkaar. De besturing is vrij simpel en gemakkelijk onder de knie te krijgen. Met het linkerpookje loop je en met het rechterpookje doe je grepen en worpen, houd je hierbij de knop RB ingedrukt dan doe je krachtigere worpen en grepen. Verder heb je de mogelijkheid de aanvallen van je tegenstander te counteren of zelfs om te zetten, dit doe je met de knoppen LT en RT. Je hebt bij dit spel niet echt een levensbalk maar wel kun je zien hoe erg je lichaam is toegetakeld. Daarbij is er een \\\'energy-meter\\\', wanneer deze vol is kun je speciale of finishing moves doen. Één van de toevoegingen dit jaar is het \\\'fighting-style\\\' systeem. Dit jaar hebben verschillende worstelaars verschillende vechtstijlen, zoals technical wrestlers, high-flyers, brawlers, submission specialists, dirty fighters, showmen, en hardcore. Neem je bijvoorbeeld een schurk als Randy Orton dan heb je een dirty fighter. Is je energy-meter vol dan kun je een extra gemene actie doen, zoals een low-blow. Maar als je dirty fighter bent kun je ook achter de scheidsrechter gaan staan en hem als schild gebruiken, of je kunt hem naar je tegenstander duwen. Wanneer je dat doet gaat hij K.O en heb je even de mogelijkheid om een wapen te gebruiken. Mensen die van snelle vechtspellen houden moeten niet bij dit spel zijn. Smackdown probeert toch een soort simulatie van het hele worstelgebeuren te zijn, en de gevechten zijn dan ook in een wat realistischer tempo. Wat niet betekent dat het daarom minder leuk is. Het tot pulp rammen van je tegenstander met ladders, tafels, hamers en stoelen blijft heerlijk vermaak.

Toch kent de gameplay wat mindere kanten. Zo is de A.I vaak bij het debiele af, helemaal op de wat lagere niveau\\\'s blijft de computer vaak gewoon staan en wacht het tot je aanvalt. Wanneer je tegen meerdere tegenstanders tegelijk vecht is het soms lastig om je op de juiste tegenstander te richten. Helemaal wanneer je de computer dit voor je laat doen komt het vaak voor dat je een hele poos op de verkeerde tegenstander staat gericht. Waar ik me persoonlijk een beetje aan ergerde was het \\\'tap buttons\\\' bericht. Als je op de grond ligt komt er te staan \\\'tap buttons\\\', maar welke je dan moest drukken was me vaak niet duidelijk. Of je er nu één drukte of allemaal tegelijk het effect leek hetzelfde te zijn. Maar deze minpuntjes doen niet veel af aan de totale gameplay en het spel speelt lekker weg als je het eenmaal onder de knie hebt.



<\/center>
Grafisch ziet Smackdown er prima uit. De worstelaars lijken goed op hun levend evenbeeld, met het zweet dat na een tijdje van hun lichamen druipt. De manier waarop ze opkomen (naar de ring toe lopen) is perfect nagebootst. Ook de arena\\\'s, lichteffecten, en de vele fans die aanwezig zijn zien er mooi verzorgd uit. Maar toch stellen de graphics een beetje teleur, de verbeteringen ten opzichte van vorig jaar zijn echt minimaal. De animaties zijn niet veel verbeterd tegenover vorig jaar, ze komen soms wat stijf en sloom over en zien er nog net zo uit als een paar jaar geleden. Verder zijn er nog steeds Collision detection (dat er hoofden door touwen heen vallen) problemen, en lang haar ziet er nog altijd raar uit.

De muziek in Smackdown is wat aan de harde kant en zal niet iedereen liggen, maar het zijn geen vreselijke nummers die ze gekozen hebben voor de soundtrack. Maar de rest van de audio is wel aan een opknapbeurt toe. Het commentaar is nog steeds afgezaagd, en slaat vaak totaal niet op wat er op het scherm gebeurt. Ook de voice-acting van de worstelaars is matig te noemen, om de één of andere reden komen de stemmen niet goed over en klinken ze gevoelloos. De fans geven je ook niet echt het gevoel dat ze er warm voor lopen, het gejuich en boegeroep is veel te terughoudend.