DVD Review: Rooyackers, Kamps en Kamps
Bor Rooyackers, Tim Kamps & Wart Kamps wonnen de jury- en de publieksprijs op het Amsterdams Kleinkunst Festival in 1998. Ze brengen "zapsnel cabaret waarbij er flitsend van scene naar scene wordt geswitcht. Ze smijten hun acts met veel gevoel voor flair de zaal in, in een voorstelling vol virtuele kolder", aldus de achterkant van de DVD.
Zelf kende ik de heren nog niet, dus ik heb deze DVD gekeken met de instelling dat ik alles kon verwachten. De kijkwijzer-vermelding dat de inhoud geschikt is voor 16 jaar en ouder versterkte deze instelling nog eens. Maar gelukkig viel het mee, qua verbaal geweld dan. Fysiek geweld schuwen de heren niet, meer dan één keer slaan of bekogelen ze elkaar met verschillende voorwerpen.
Agressiviteit is het kenmerk van Bor, Tim en Ward. Deze agressiviteit wordt echter niet negatief richting elkaar en publiek gebruikt. Hun shows zijn juist als gevolg snel, flitsend en misschien zelfs wat vermoeiend. De heren dansen, springen, rennen, rollen en meppen er op los.
Rooyackers, Kamps en Kamps 1
De mannen hebben ervoor gekozen om hun shows geen naam mee te geven. In plaats daarvan krijgen de voorstellingen slechts een nummer. De eerste show is in november 2000 opgenomen in de Kleine Komedie te Amsterdam. De voorstelling begint goed en de heren zijn goed op elkaar ingespeeld. Jammer genoeg zakt de show halverwege wat in, de heren vallen dan terug op puberale humor en flauwe grappen met de 'pikkendans' als éém van de dieptepuntjes. Wie zit er nu te wachten op drie mannen op een podium die neukende bewegingen staan te maken op muziek? De introductie van de zogenaamde 'dingen' maakt echter weer veel goed. Dit moet je zien om er om te kunnen lachen.
Een tweede probleem is dat veel acts en grappen goed van start gaan, maar dat er niet de moeite genomen is om een grappig eind van een act te verzinnen. Misschien komt dit ook door de montage van de acts en grappen op de DVD. Al met al dus een aardige show met wat minpuntjes.
Rooyackers, Kamps en Kamps 2
De tweede show van Bor, Tim en Ward is ook in Amsterdam opgenomen. Ditmaal uiteraard een aantal jaren later, namelijk in november 2002. De heren hebben qua voorbereiding duidelijk meer energie in deze show gestoken: er wordt namelijk volop gebruikt gemaakt van attributen. Centraal staat een zitbank waarmee leuke grappen uitgehaald worden.
De grappen en verhalen volgen elkaar - net zoals bij de eerste show - weer in rap tempo op, maar af en toe wordt dit tempo op een vervelende manier vertraagd. Wat is het geval? De drie heren menen dat sommige grappen pas leuk worden als ze vijf minuten lang achter elkaar gemaakt worden. Dit is dus niet het geval: mijn advies aan hen is dan ook om bij de volgende show toch even naar de lengte van bepaalde acts te kijken. Vijf minuten lang achter elkaar vragen of de zaal er zin aan heeft is bijvoorbeeld geen goede start van de voorstelling.
Afgezien van deze wat storende 'pauzes' in de show hebben de drie met deze voorstelling toch wat leuks weten neer te zetten. De tweede show is dus ook mijn favoriete show van deze DVD.
