10 jaar cel voor vader die dochtertje van 4 maanden doodde

De rechtbank Oost-Brabant heeft een 25-jarige man uit Vught veroordeeld tot een gevangenisstraf van 10 jaar voor het doden van zijn 4 maanden oude dochtertje. Na zijn celstraf kan hij nog onder intensief toezicht blijven staan.

De politie kreeg in augustus 2022 een melding binnen dat het meisje geen teken van leven gaf. Ter plekke bleek dat ze moest worden gereanimeerd. Dit mocht echter niet meer baten. De schouwarts dacht in eerste instantie aan een zogenaamde wiegendood, maar toen hij een dag later informatie ontving over dat het gezin bekend was bij Veilig Thuis, volgde alsnog uitvoerig onderzoek. Hieruit bleek dat de baby door ernstig hoofdletsel overleed. 

De verdachte ontkent dat hij verantwoordelijk is voor het fatale letsel. Op basis van de bevindingen van de schouwarts, andere deskundigen en bewijzen in het strafdossier, concludeert de rechtbank dat het niet anders kan dan dat de vader zijn dochtertje om het leven bracht. Zo is op camerabeelden te zien dat de moeder de avond voorr het overlijden met haar baby in een supermarkt was. Het meisje bewoog toen nog en had 'helder' geopende ogen. Vervolgens bracht de moeder haar kindje naar huis en liet haar ruim 3,5 uur alleen met de verdachte. In die tijd ontstond het dodelijke hoofdletsel.

Ouder letsel
Wat de exacte geweldshandelingen waren die het fatale letsel veroorzaakten, kan niet worden vastgesteld. Dit kan bijvoorbeeld zijn gebeurd door heftig schudden van de baby of door een forse krachtsinwerking op het hoofd. Naast het dodelijke letsel had het meisje nog meer, oudere verwondingen: onder meer bloeduitstortingen en (al dan niet genezen) breuken van de borst, ribben en handjes. Er is echter geen sluitend bewijs dat de verdachte dit letsel veroorzaakte.

Wel is er voldoende bewijs dat de verdachte zijn partner tussen januari 2020 en augustus 2022 meerdere keren heeft geslagen, geschopt en aan haar haren trok.

Onuitwisbaar verlies
De verdachte bracht zijn 4 maanden oude dochtertje om het leven, oordeelt de rechtbank. Zij was volkomen weerloos en afhankelijk van haar ouders. In plaats van haar troost en geborgenheid te bieden, gebruikte de verdachte geweld. De dood van het meisje veroorzaakte niet alleen een intens, onvoorstelbaar en onuitwisbaar verlies, maar had ook grote gevolgen voor haar moeder en broertje. 

Bagatelliseren
Omdat de verdachte weigert openheid van zaken te geven, blijven de nabestaanden met vragen zitten over wat er die avond precies is gebeurd en vooral waarom het is gebeurd. Hij bagatelliseert zijn daden ("er is altijd een goede reden waarom ik boos word") en legt de schuld geheel buiten zichzelf. Hij deed verder volstrekt ongefundeerde uitlatingen over de mogelijke betrokkenheid van zijn partner en haar familieleden bij de dood van de baby. Dit neemt de rechtbank hem zeer kwalijk en baart daarnaast zorgen voor de toekomst. 

Weigering mee te werken
De verdachte weigerde mee te werken aan een onderzoek naar zijn persoonlijkheid. De psychiater en psycholoog kunnen daarom niet bepalen of er sprake is van een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens of een persoonlijkheidsstoornis. Hoewel het strafdossier aanleiding geeft te veronderstellen dat hiervan wel degelijk sprake is, kan de rechtbank dit zonder advies van de deskundigen niet vaststellen. Een gedwongen behandeling is daarom niet mogelijk. De rechtbank compenseert dit met een celstraf die langer is dan doorgaans in soortgelijke zaken wordt opgelegd. 

Maatregel
Omdat er ernstige vrees is dat de verdachte na zijn detentie opnieuw geweld zal gebruiken, legt de rechtbank een gedragsbeinvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op. Dit betekent dat deskundigen tegen het einde van zijn celstraf moeten beoordelen hoe groot de kans op herhaling nog is en welke behandeling of toezicht moet volgen om de maatschappij zo goed mogelijk te beschermen. De rechtbank kan dat vervolgens alsnog opleggen.

Tot slot moet de verdachte aan de moeder van het meisje een schadevergoeding betalen van bijna 52.000 euro.