OM eist 3 jaar cel en TBS tegen moeder die met dochtertjes (3 en 1,5) van kade afstapte

“Het recht op leven is het meest fundamentele recht dat een mens heeft, hoe klein je ook bent. Op 13 oktober vorig jaar is dit recht het slachtoffer op éénjarige leeftijd ontnomen. Het kleine meisje had geen kans toen ze in de draagzak vast tegen haar moeder in de koude IJssel terecht kwam.” Het Openbaar Ministerie eiste vandaag 7 jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging tegen een 39-jarige vrouw uit Kampen. Ze stapte volgens het OM opzettelijk van de twee meter hoge IJsselkade in Kampen, met haar dochter van 19 maanden in een draagzak op haar buik en een andere dochter van drie jaar oud aan haar vastgebonden aan een doek.

“Het mag duidelijk zijn dat op die dag een verschrikkelijk incident heeft plaatsgevonden, met grote impact op velen”, aldus de officier van justitie tijdens de inleiding van haar requisitoir. Iets na vier uur in de middag, zo is te zien op camerabeelden, komt de moeder met haar vier kinderen aan bij de kade op het industrieterrein. Er wordt eten in het water gegooid voor eenden en vogels. Haar jongste dochter zit al in de draagzak en na een paar minuten bindt ze haar driejarige dochter ook aan zich vast.

Na ongeveer een kwartier is volgens het OM op basis van de beelden duidelijk dat de vrouw het plan heeft in het water te stappen. Ze staat op, met de jongste kinderen aan zich vast en richt zich actief op het water. Haar oudste kinderen werpen een barrière op door tussen hun moeder en het water te staan. Mevrouw poogt haar kinderen nog te omzeilen, maar gaat weer zitten. Dit gebeurt tweemaal.

Twee minuten voor half vijf staat mevrouw op en loopt enkele meters in versnelde pas richting het water. Ditmaal komt zij door de barrière die haar kinderen wederom opwerpen, heen. Tevergeefs probeerden zij hun moeder tegen te houden.

De vrouw belandt met haar twee kinderen in het water. Gealarmeerde omstanders schieten met gevaar voor eigen leven te hulp en slagen erin mevrouw en de kinderen uit het water te krijgen. Voor het jongste meisje van één jaar mag reanimatie niet baten, ze overlijdt kort na het incident in het ziekenhuis. Het driejarige kind raakt onderkoeld en overleeft ternauwernood, enkel door de hulp van heldhaftige personen die toevallig in de buurt waren.

Voorbedachte raad
De verdachte stelt dat ze niet opzettelijk in de IJssel belandde, maar het OM komt tot een andere conclusie: “Uit de beelden volgt naar mening van het OM dat geen sprake is van een noodlottig ongeluk, maar van opzet. Er is niet gestruikeld, de stenen waren niet glad, mevrouw gaat gericht op het water af en laat zich daarbij niet tegenhouden.”

De verdachte heeft zich ook kunnen beraden op de gevolgen van haar daad. Dit wordt afgeleid uit de beelden, waarop volgens het OM is te zien dat mevrouw zich eerder op het water richt, voordat zij hier daadwerkelijk in stapt. “Mevrouw heeft kunnen nadenken over de betekenis en de gevolgen van haar voorgenomen daad en heeft zich daarvan rekenschap kunnen geven.” Het OM stelt daarom dat er sprake is van voorbedachte raad, wat maakt dat het handelen van verdachte juridisch kwalificeert als moord en poging moord op haar dochters. “Hun moeder, de persoon van wie zij volledig afhankelijk waren, op wie zij mochten vertrouwen, heeft hen in een levensgevaarlijke en fatale situatie gebracht.”

Verminderd toerekeningsvatbaar
Wat de beweegredenen waren voor mevrouw om het water in te lopen en wat er zich direct voorafgaand aan en ten tijde van het incident in haar gedachten heeft afgespeeld, is onbekend gebleven. Zowel (getuigen)verhoren als gedragskundig onderzoek geven daarover geen uitsluitsel.

Deskundigen concluderen dat sprake is van een ernstig psychiatrisch ziektebeeld bij mevrouw. Het OM gaat, in lijn met de adviezen van deskundigen van het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie, uit van de aanwezigheid van één of meerdere ziekelijke stoornissen op het moment dat de vrouw in de IJssel stapte. Die stoornissen werkten door in haar daad. Dat maakt dat het OM uitgaat van een verminderde mate van toerekenbaarheid.

Een onbehandelde terugkeer in de samenleving acht de officier van justitie onverantwoord. “Het is evident dat mevrouw niet alleen een gevaar vormt voor zichzelf, maar ook voor anderen indien zij in deze toestand zonder behandeling op straat komt.”

“Ik heb een andere kijk op uw rol in de gebeurtenis dan u”, zei de officier van justitie vandaag voor de rechtbank in Zwolle. “Maar dat neemt niet weg dat ik het verschrikkelijk voor u vind dat dit is gebeurd. Ik geloof dat u altijd goed voor uw kinderen heeft gezorgd, dat u van hen alle vier houdt en dat het verdriet van het verlies van uw kind niet in woorden te vatten is.”