NIPT baas in eigen buik
Hoera! Zwanger! Het lijkt een en al geluk als men de berichten van zwangere stellen hoort. Zwanger worden doe je immers zo: piemel erin, piemel eruit, een vette pens krijgen en hoppa, het kind wordt er zo uitgepoept. Er zijn succesverhalen genoeg. De mindere kanten worden nauwelijks gehoord: een verloren kind heeft te weinig bewijsmateriaal van het kortdurende bestaan. De zwaar gehandicapten komen weinig tot nooit buiten. Dus als een ouder een beetje meer zekerheid kan hebben in de fase dat de baby nog een foetus is, dan is hun dat van harte gegund.
Een ouder wil maar twee dingen voor zijn kind: dat het gezond en gelukkig wordt. Die gezondheid is op vele manieren al vast te stellen als het kind nog in de baarmoeder zit. De reguliere onderzoeken maken al veel duidelijk, maar momenteel is er commotie rondom de NIPT-test: een DNA-test die uit kan wijzen of de foetus het syndroom van Down heeft. Enkele ziekenhuizen in Nederland bieden dit aan bij vrouwen die een verhoogd risico lopen dat hun kind het syndroom van Down zal krijgen. Zij sturen de onderzoeken op naar België, waar de test wel legaal is.
De illegaliteit van de NIPT-test in Nederland is onzin. Het onderzoek bestaat, het is nauwkeuriger dan de bestaande vlokkentest of vruchtwaterpunctie en het biedt de aankomende ouders meer zekerheid vooraf. Het hoeft geen standaardtest te worden: de keuze voor het gebruik hiervan ligt nog steeds bij de arts. Als het om de gezondheid gaat, gaat het niet altijd om de kosten. Daar is wel een mouw aan te passen. Het gaat erom dat een moeder zelf ook mag weten wat zich in haar eigen buik aan het vormen is!
Het kan dat de uitslag van de NIPT-test de kans op abortus verhoogt. Dus? Wiens probleem is dat? Niet van de verbiedende overheid: een ongeboren kind is financieel voordeliger dan een kind dat zijn leven lang een rugzakje meedraagt en meer gaat kosten dan het zelf met arbeid op zou kunnen leveren. Door vooraf te weten waar zij aan toe zijn, kunnen ouders juist zelf een keuze maken: ze kunnen kiezen voor abortus, of zich verdiepen in het Downsyndroom en er bewust voor kiezen om het kind goed voorbereid ter wereld te laten komen. Het hoeft niet alleen maar kommer en kwel te zijn: sommige Downers worden zelfs wereldberoemd, zoals de geweldige Lauren Potter die de rol van Becky Jackson vertolkt in Glee.
Er zijn maar twee dingen die tellen: gezondheid en geluk. Een foetus die nauwelijks levensvatbaar is, zal alleen maar een grotere lijdensweg meemaken: zowel zelf, als met zijn toekomstige gezin. Een kind met een handicap kan meer zorg nodig hebben, maar op zijn manier kerngezond zijn. En onwijs gelukkig. Maar zolang de wetenschap het toestaat, moet het de ouders mogelijk worden gemaakt dat zij alle middelen voorhanden hebben om een goede keus te maken, in het belang van henzelf en van het kind.
