Master X Master

MOBA-games zijn van die game-concepten die je maar een paar keer kunt doen voordat de markt verzadigd raakt. Een core slopen met wat defensieve gebouwen onderweg, vaak gepaard met vele klikken van de muisknop en het levelen van je karakter - we kennen het onderhand wel en er zijn al tientallen games die met het genre aan de haal gaan. Toch probeert NCSoft met Master X Master wat nieuws wat innovatie naar het genre te brengen met een aantal twists die we niet vaak hebben gezien en zo ook zijn plekje op te eisen tussen MOBA-giganten zoals League of Legends en DotA 2.

Master X Master speelt zich af op een verre toekomst, wanneer robots de aarde hebben overgenomen en de mensheid is gevlucht naar de ruimte. De laatst overgebleven mensen zijn er op gebrand om de aarde terug te winnen, en roepen daarbij de hulp in van masters met unieke krachten en abilities. Om een nog betere kans te maken roept de mensheid ook helden op uit andere games van NCSoft, zoals Wildstar, Lineage en Guild Wars à la Heroes of the Storm.

In Master X Master kun je het tegen andere spelers opnemen in drie tegen drie in de arena of vijf tegen vijf op Titan Ruins, wat je standaard MOBA map met drie lanes en twee cores aan elke zijde is. In plaats van te klikken met de muis om je personage over het veld te bewegen kun je dit ook doen met de WASD-toetsen, wat we ook al eerder gezien hebben in Smite. Op het eerste gezicht  geen gekke dingen dus, maar NCSoft heeft genoeg in petto om Master X Master te onderscheiden van de rest. Denk hierbij aan de titans - wanneer je genoeg punten verzamelt, laat je een krachtige titan ontwaken die naar de core van je tegenstander zal marcheren. Wanneer je titan wordt neergehaald dropt deze titan een shard, die je vervolgens kan terugbrengen naar je base - als je er zeven van verzamelt kan de speler zelf transformeren in een titan en korten metten maken met de tegenstander.

Naast de titans die de boel komen opschudden, is het bij Master X Master zo dat je niet één keer kiest aan het begin van de match, maar twee. Master X Master maakt namelijk gebruik van een tag-systeem waarbij je naar believen personages kunt wisselen. Het wordt aangemoedigd om hier slim gebruik van te maken in de game: spelers kunnen bepaalde combo's uitvoeren door snel te switchen tussen masters, maar het is ook een goede manier om te kunnen ontsnappen als je doodgaat. Ik werd uitgedaagd om te experimenteren welke heroes goed met elkaar zullen werken en zeker voor de hardcore spelers is er een enorme potentie voor theorycrafting, maar voor de meeste spelers is het een leuke twist om zo bijvoorbeeld meerdere rollen te kunnen spelen tijdens een potje, of om bepaalde abilities met elkaar samen te laten werken.

Hoewel PvP dus te verwachten valt in een MOBA, is een van de meest uit het oog springende features van Master X Master een volledig uitgewerkte PvE-modus met de naam stage. De stages vormen het verhaal van Master X Master, waarbij je als held vanuit de ruimte terug naar de aarde wordt geteleporteerd om monsters en ander buitenaards tuig in de pan te hakken. De hele PvE-modus is verrassend goed uitgewerkt - er zijn 25 dungeons waarbij je kunt kiezen uit vijf moeilijkheidsgraden - en veel maps vragen om een soort herotype (Helix, Kinetic of Ardent) om de klus te klaren.

Master X Master is het in mijn ogen alleen al proberen waard vanwege deze PvE-modus, omdat het een volwaardige optie is naast de PvP. Zeker op de extreme-moeilijksheidgraad worden de dungeons nog knap lastig waardoor het des te bevredigender is als het je lukt een dungeon door te komen, en de resources die je in PvP kunt verdienen kun je ook verdienen met PvE. Stage voelt daarom niet als een feature die snel op Master X Master geplakt is puur onder het mom van innovatie, want het is duidelijk dat NCSoft veel aandacht en tijd heeft gestoken om mensen die niet zo tuk zijn op PvP een leuk alternatief te bieden.  Ik merkte wel op dat tijdens het spelen op een stage dat de camera af en toe zich zo positioneert dat een vijand verdwijnt achter een muur - en hierdoor deze niet of nauwelijks te raken is. Het zou fijn als de omgeving doorzichtig wordt gemaakt als een vijand of een speler erachter verdwijnt, zodat de speler toch overzicht houdt van wat er precies gebeurt.

Wat zeker nog het vermelden waard is is dat de game een ijzersterke  en energieke soundtrack heeft. De soundtrack bestaat uit een aantrekkelijke mix van techno en k-pop, waarvan spelers de volgorde kunnen bepalen tussen speelsessies in. Ook heeft de soundtrack van Master X Master een aantal iconische liedjes van de andere franchises in zijn repetoire staan, wat een leuke knipoog is voor de mensen die bijvoorbeeld Wildstar of Blade & Soul gespeeld hebben.

Tussen de speelsessies door ben je op de bridge van een ruimtestation boven de aarde, waarbij je een master als avatar kunt kiezen en tussen andere spelers door kunt lopen, je abilities kunt upgraden en resources kunt komen. Echter, op de bridge wordt ook meteen een van de grootste minpunten zichtbaar van Master X Master, namelijk de UI. Master X Master is namelijk een MOBA van Koreaanse origine, en Koreaanse MMO's zijn bij mij berucht om het hele scala van knopjes en menus waar je door heen moet navigeren om te komen waar je wilt. Zo zijn er negen verschillende menu's met meerdere craftingscreens en questmenu's, waardoor het geheel af en toe erg verwarrend is.

Master X Master heeft wel een handige tutorial die het grootste gedeelte van alle functies uitlegt, maar die dekt in sommige gevallen de lading niet en zelfs na een flink aantal uren ben je nog aan het zoeken waar alles precies zit. Als kers op de taart werkt Master X Master met drie verschillende valuta's en vele crafting materials, waarvan sommige exclusief verkrijgbaar zijn in bepaalde modi of alleen verkrijgbaar zijn bij verschillende vendors. Als je niet bekend met de Koreaanse opzet van multiplayerspellen en je je wilt wagen aan Master X Master, is het zeker aan te raden om eerst veel tijd door te brengen op de bridge om gewend te raken aan waar alles precies zit.

Wanneer je aan Master X Master begint, strooit de game royaal met beloningen en cadeautjes om je naar het spel te lokken met een overvloed aan goud en rewards van de introductiequests. Maar veel masters zitten achter een paywall van currency die SOL heeft, die slechts mondjesmaat wordt uitgedeeld.  De makkelijkste manier om SOL te krijgen is door te levellen, maar zeker op de latere levels gaat dat steeds moeizamer: maak je dus maar op voor lekker ouderwets grinden als je elke master wilt vrijspelen tenzij je bereid bent je portemonnee te trekken.

Dat neemt niet weg dat Master X Master veel te bieden heeft voor zowel nieuwelingen als veteranen van het MOBA-genre die op zoek zijn naar iets nieuws. Het bevat explosieve gameplay in de vorm van een arena en de traditionele MOBA-potjes op titan ruins, maar Master X Master's sterkste feature zijn de stages. Moba's met een PvE-modus zijn zeldzaam, en die van Master X Master is zodanig goed uitgewerkt dat de game af en toe meer voelt als een action RPG dan een MOBA.  Daarnaast is het tag-systeem ook een fantastische mechanic die garant kan staan voor een hele nieuwe laag van strategie, van het simpelweg switchen als je hero op sterven na dood is tot het combineren van bepaalde abilities. De game kampt wel met een chaotische UI en tuint in de eeuwenoude valkuil van het grinden, maar dat wil niet zeggen dat Master X Master geen game is die zeker een poging waard is voor de mensen die een MOBA zoeken die wat meer biedt dan alleen het uitgekauwde concept van vijf tegen vijf.