Harvest Moon
De eerste Harvest Moon is nu een tijdje uit op de Virtual Console voor Wii U. Het is een tijdverslindend en bij vlagen repetitief spel, maar enorm verslavend. Eén ding simuleert deze boerderij-rpg heel goed: het boerenleven is hard werken.
In Harvest Moon speel je met een aspirant boer die de boederij van zijn grootouders erft. Die boerderij is echter in erbarmelijke staat en aan jou de taak om er weer een levendig bedrijf van te maken. Maar het leven van een boer gaat niet over rozen – was dat niet al duidelijk als je tegenwoordig het nieuws volgt, dan wordt het je wel duidelijk wanneer je deze vrolijkogende, maar-schijn-bedriegt, boerderijsim gaat spelen. Want soms lijkt gamen in dit spel écht op werken.
In het begin ben je vooral bezig om je land te bewerken en je gewassen te oogsten. Je moet die gewassen water geven, het land zelf bijhouden en daarna natuurlijk oogsten. Dat moet je gewas voor gewas doen, dus je loopt je op een gegeven het apenzuur wanneer alles tegelijk geoogst kan worden. Het is enorm repetitief, maar op één of andere manier ook enorm verslavend. Het doel voor ogen – simpel gezegd, moeilijk gedaan – motiveert blijkbaar genoeg om er mee door te gaan.
Later krijg je de mogelijkheid om ook dieren te onderhouden. Die komen niet in de plaats van de gewassen, maar worden gewoon aan je to-dolijstje toegevoegd. Hoewel die dieren meer geld opleveren, kleven er ook grotere risico’s aan. Vergeet je een koe te melken, dan is de kans groot dat hij ziek wordt. Kippen kunnen ’s nachts verdwijnen wanneer je hen niet goed opsluit. Je hebt per dag maar zo veel energie om alles gedaan te krijgen, dus het is belangrijk om dit in de gaten te houden.
Maar ook boeren hebben een sociaal leven. Naast al dat harde werken (gewassen oogsten, dieren onderhouden en je spullen verkopen) wil je ook kennismaken met de mensen uit het dorp. Want wie weet zit daar je droomvrouw wel tussen. Heb je haar eenmaal gevonden, dan kun je met haar trouwen en zelfs tot twee kinderen krijgen. Ook hier geldt: het is hard werken geblazen. Met dezelfde hoeveelheid energie moet je het platteland bijhouden en de liefde van je vrouw behouden.
Als we het heel negatief zouden bestempelen, dan zou Harvest Moon geen hoog cijfer krijgen. De ontwikkelaars lijken namelijk hun best gedaan te hebben om de ene repetitieve handeling na de andere te laten volgen. Speel je nieuwe mechanics vrij (zoals de dieren of je potentiële vrouw), dan komen er nog meer repetitieve handeling bij. De enige manier waarop je kunt falen in Harvest Moon, is wanneer je zo’n handeling vergeet uit te voeren of wanneer je er geen fut meer voor hebt.
Maar aan de andere kant: deze game is met al z’n mechanics behoorlijk uitgebreid en sleept je weg van je eigen dagelijkse (repetitieve?) bezigheden. Je bent honderd procent boer in het spel en gaat ook als een boer denken. Welke repetitieve taak heeft prioriteit? Hoe laat wil mijn vrouw ook alweer dat ik thuiskom? Kan ik dan ’s avonds nog wel een biertje drinken in de kroeg? Hoe je het ook wil bekijken: deze game vormde een prima basis voor de serie en is nog prima te spelen.
Gespeeld op Wii U, ook verkrijgbaar op SNES en Wii.
