Bit.Trip Presents Runner 2: Future Legend of Rhythm Alien
Bit.Trip Presents Runner 2: Future Legend of Rhythm Alien is de volledige titel van Gaijin Games´ nieuwste muzikale platformspel, maar wordt gelukkig afgekort tot Runner 2. Het is een nieuw deel in de populaire Bit.Trip-reeks, maar dat is aan het uiterlijk niet te zien.
Het valt meteen op als je Runner 2 opstart: het spel ademt een compleet andere sfeer uit dan andere delen. Hoewel het een tweedimensionale muzikale platformtitel is, bevat het volledige 3D-werelden. Alsof de actie op het scherm nog niet genoeg aandacht opslokt, worden je ogen ook constant naar de achtergrond getrokken. De werelden zien er bizar mooi uit en vormen echt een prachtig omhulsel van de kerngameplay, hoewel dat, zo hebben de eerdere delen bewezen, niet hoeft. Mooi is het wel.
In Runner 2 speel je met Commander Video, of later met één van de andere vrijgespeelde personages. Je loopt automatisch en hebt als doel om goudstaven, sleutels en andere dingen te verzamelen. Je verzamelt de goudstaven om de muziek in het spel beter te laten klinken; hoe beter je je best doet, hoe beter die muziek uit de verf komt. Het is een beloning en derhalve een doel op zich, aangezien de technodeuntjes behoorlijk aanstekelijk zijn.
Gemakkelijk wordt het je echter niet gemaakt, ondanks de fijne opbouw. De eerste paar levels brengen je binnen no-time bij hoe je het spel moet spelen en om de zo veel levels krijg je een nieuwe mechanic aangereikt. Geen van deze handelingen voelen onzinnig aan en passen altijd binnen het geluid van het nummer dat je luistert. De acties bestaan uit slaan, springen of duiken, maar later ook uit hangen aan rails, schoppen tijdens het duiken of het afweren van projectielen met een schild.
Runner 2 bevat behoorlijk wat variatie, zowel qua muziek als vormgeving en acties. Het heeft ook de verslavende factor van zijn oudere broers, evenals games die je vaak speelt op je mobiele telefoon binnen het (endless) runner-genre. Het zijn van die spelletjes die je even tussendoor speelt als je een treinreis van veertien minuten hebt, maar moeiteloos kunt wegleggen wanneer je bij de plaats van bestemming bent. En vervolgens ook niet meer aanraakt als je thuis op de bank zit.
Net zoals al die andere runner-spelletjes, bevat Runner 2 diezelfde gouden kern met een donker randje. Je begrijpt de mechanismes van het spel behoorlijk snel, wordt er aldoor beter in en speelt het vijftien minuten, maar legt het al gauw weg omdat je iets beters te doen hebt. Het is geen spel dat je uren achter elkaar kunt spelen en daarom bijvoorbeeld een andere game oppakt. Met de potentie dat je Runner 2 vergeet en hem daarna links laat liggen. Zoals al die mobieletelefoonspellen.
Kritiek op Runner 2 is het niet, maar het is wel de aard van het beestje omdat het binnen het runner-genre valt. Want er is verder niets mis met de game. Sterker nog, het bevat veel meer dan Android- en iOS-spellen: levels hebben meerdere eindes, ze zijn langer, bevatten kleine geheimen en het ziet er simpelweg wonderbaarlijk mooi en goed verzorgd uit. Maar voor minder geld, soms gratis, heb je eenzelfde soort ervaring op telefoons – ondanks de pogingen om er meer van te maken.
Gespeeld op Wii U, (later) ook verkrijgbaar op Xbox 360, PlayStation 3, iOS, pc en Android.
