Dead Island: Riptide

Enkele jaren geleden kwamen Deep Silver en Techland met een game op de proppen genaamd Dead Island. De game viel vooral op door de immens briljante trailer die aan het begin van 2011 te zien was. Dit jaar komen beide bedrijven met het vervolg van de game genaamd Dead Island: Riptide. Fans van de eerste game waren bang dat er weinig verbetering ging komen voor het tweede deel en dat Riptide een veredelde uitbreiding zou zijn. Klopt dit? Of is dit een volwaardige nieuwe game?

De game begint wanneer de vier protagonisten uit het eerste deel vanuit de helicopter landen op een militair schip. Ze zijn blij dat ze geland zijn maar worden al snel in de boeien geslagen omdat ze een potentiële bedreiging vormen voor de mannen op het schip. In hun cabine komen ze een nieuw personage tegen: John Morgan. Meneer Morgan (die overigens minder Amerikaans is dan zijn naam doet vermoeden) blijkt ook imuun te zijn voor het virus en is ook vanwege die reden opgesloten. Al gauw breekt de hel los wanneer een storm losbreekt en er enkele zombies op het schip blijken rond te dwalen. 

Jij mag een personage kiezen zoals we deze gewend zijn uit het eerste deel. Ieder van de vier personages krijgt een eigen set aan vaardigheden waarbij 'de nieuweling' John Morgan sterk is in hand-to-hand-combat. De opzet van de game is weinig veranderd ten opzichte van deel één en dat is niet per se een slecht iets. De kracht van Dead Island was juist het compleet verrot schoppen, slaan en hakken van je vijanden. Het enige dat veranderd is aan de combat zijn de wapens. Je hebt nog steeds dezelfde wapens als het eerste deel, de hoeveelheid wapens is in dit deel echter uitgebreid. Je krijgt nu de mogelijkheid over wapens als harpoenen, kettingzagen en flare guns. Allemaal prima wapens om zombies op nog meer manieren naar het hiernamaals te sturen.

Botox is key
Naarmate het spel vordert kom je erachter dat de mensen op de vele eilanden één ding gemeen hebben: ergens in de buurt is een grote botox-kliniek die heel goed werk kan leveren. Elk personage dat je tegenkomt heeft maar één uitdrukking: Sam B bijvoorbeeld kijkt constant alsof hij een scheet dwars heeft liggen. De stemmen van de personages geven dan wel een indruk van wat ze voelen maar de emotie is totaal niet van het gezicht af te lezen. Jammer, want de game ziet er verder prima uit, in ieder geval een stuk beter dan het eerste deel. Ja, er wil nog wel eens een zombie vastzitten in de vloer of door deuren lopen, maar dit is echter al een hele verbetering ten opzichte van het eerste deel.

Iets dat niet veranderd is ten opzichte van het eerste deel zijn de missies. Ook in Riptide wordt je constant op oninteressante missies gestuurd waar je totaal geen gevoel bij krijgt. Je voert de missies uit als de brave burger die je bent, maar je hebt nooit het gevoel dat je ze uitvoert omdat je hiermee mensen helpt. Het is een constante verplichting, ook de side missions. Het overkoepelde probleem is hiermee is dat je nooit echt een band krijgt met de game of met de personages. Ja gut, het is inderdaad jammer dat er zombies uitbreken, maar ja ... shit happens. Dat is het constante gevoel dat je hebt bij elke missie. Kritiek die ook al werd geuit tijdens Dead Island.

Geen 2.0 maar meer 1.1
Dead Island: Riptide is zoals gezegd het tweede deel in de reeks maar voelt eigenlijk niet aan als een tweede deel. De graphics zijn weliswaar mooier dan het eerste deel maar er is verder geen echte knaller waarmee ze Dead Island overtreffen. Het is logisch dat we niet opeens een Game Of The Year-kandidaat voor onze kiezen krijgen (want daarvoor is het te ondermaats) maar eigenlijk mogen we wel vernieuwingen verwachten. Eigenlijk is Dead Island: Riptide de game die Dead Island had moeten zijn.

Als laatste is de game ontzettend scripted waardoor je praktisch elk level weet welke tegenstanders je gaat tegenkomen, hoe je deze moet verslaan en waar je bepaalde items kunt vinden. Items keren overigens ook constant terug op dezelfde plek. Heb je flares te weinig dan kun je op de tafel in Paradise extra munitie vinden. Heb je snel vervoer nodig? Buiten de Marina kun je een auto terugvinden op exact dezelfde plek. Ook de personages en missies voelen en zien er te gescript uit. Er zijn momenten dat je sneller terug bent op een bepaalde locatie dan de game verwacht. Je moet dan terug naar buiten, opnieuw naar binnen en dan pas wordt de missie afgerond. Ook is het vaker voorgekomen dat een NPC nog niet op de plek stond waar de game wil dat hij staat. De NPC loopt dan langzaam richting de plek (jij moet dan niet in de weg staan, anders kom je nooit verder), gaat dan in de correcte houding staan (want er is vaak maar één houding om een gesprek te voeren) en begint dan pas het gesprek. Als een NPC toevallig naar onder kijkt als jij het gesprek start, zal deze je nooit aankijken of van houding veranderen. Het voelt aan als een toneelstukje waarbij de acteurs te goed hebben geoefend en niet meer weten hoe ze een scène anders kunnen opvoeren.

Conclusie
Dead Island: Riptide is een prima game om te spelen. De combat met zombies is gaaf uitgewerkt al wordt het soms eentoning. Echter, de game is niet een volwaardig nieuwe game en al helemaal geen nieuw deel in de reeks. Riptide is de game zoals Dead Island hoorde te zijn. Al blijven er toch zaken in zitten die niet lekker lopen waaronder gescripte NPC's, emotieloze gezichten en oninteressante verhaallijnen. 

Gespeeld op Windows. Ook verkrijgbaar voor Xbox 360 en PlayStation 3.