Film: Julie and Julia

In 1948 woont de Amerikaanse Julia Child met haar echtgenoot, een diplomaat, in Parijs. Uit verveling - en uit liefde voor de Franse keuken - begint ze aan een kookcursus, want eten is haar favoriete bezigheid. Anno 2002 vat Julie Powell het bizarre idee op om in een jaar tijd alle gerechten uit het kookboek van Julia Child klaar te maken, en daarover een blog bij te houden. Hun verhalen vormen samen Julie & Julia, een film om bij te watertanden.



Julia Child is een fenomeen in de Verenigde Staten. Ze is bekend om haar lengte van ruim 1.87m en haar hoge fluitende stem, maar vooral om haar boek Mastering the Art of French Cooking en de daarop volgende televisieserie The French Chef, waarmee ze een hele generatie Amerikanen leerde koken. Voor het Amerikaanse publiek is haar vertolking door Meryl Streep dan ook een feest der herkenning – maar werkt haar personage ook bij een publiek dat helemaal niet bekend is met deze grand dame?

Toegegeven, het is even wennen. Acteerkanon Meryl Streep staat er ook om bekend dat ze nogal eens wat maniertjes wil gebruiken, en een excentrieke dame als Julia Child staat natuurlijk bol van de aparte tics en trucjes. Maar naargelang de film vordert, raak je ook gewend aan haar rare manier van praten en overdreven uitbundigheid, en kun je de mens achter de kok zien. Vooral het stille verdriet van Julia en haar man Paul over hun kinderloosheid is heel mooi en subtiel verbeeld.



Tegenover al dat excentrieke acteergeweld van Streep staat de veel ingetogener rol van Amy Adams (eerder ook al samen met Streep te zien in Doubt) als blogger Julie Powell. Adams is weer fris en fruitig als altijd, maar ze speelt niet zo'n onverdeeld optimistisch personage als in haar eerdere films (Enchanted, Junebug). Julie heeft juist regelmatig inzinkingen, als een recept weer eens niet lukt of als ze ruzie heeft met haar man Eric, die vindt dat Julie meer aandacht geeft aan haar anonieme lezers dan aan haar eigen echtgenoot.

Julie & Julia is een film die het vooral van de sfeer moet hebben. Het Parijs van de jaren veertig en vijftig ziet er werkelijk prachtig uit, met pittoreske pleintjes, marktkramen met vers voedsel, klimop aan de muren en knusse bistrootjes. Je zou er zo een enkeltje met de Thalys van boeken. Aan de andere kant heb je het hedendaagse New York, dat juist verfrissend realistisch is. Vooral de garderobe van Julie is een verademing: ze loopt niet rond in peperdure haute couture, maar draagt vooral versleten spijkerbroeken en vale hoodies. Net als When Harry Met Sally, dat eerdere meesterwerk van regisseuse/scenariste Nora Ephron, gaat Julie & Julia over echte mensen, die praten, eten en leven zoals jij en ik.



Natuurlijk zijn er ook mindere kanten aan Julie & Julia. Ondanks het dubbele waargebeurde verhaal heeft de film verrassend weinig plot, en kabbelt het verhaal maar een beetje voort. Aan het einde heeft Julie dan wel een contract voor een boek (waar deze film weer op gebaseerd is), maar de persoonlijke ontwikkeling van haar personage blijft uit. Ook het feit dat Julia Child maar weinig op had met haar bloggende bewonderaar wordt snel gladgestreken. Jammer, want daar had juist meer drama in gezeten.

Toch is Julie & Julia over het algemeen een heel fijne film, die een heel eind komt met een goede sfeer. En natuurlijk met het eten: de vele kookscènes en beelden van romige vis, knapperige bruchetta en geurige boeuf bourguignon zullen gegarandeerd voor rommelende magen in de bioscoopzaal gaan zorgen.


Label: Sony Pictures Releasedatum: 15 oktober 2009 Kijkwijzer:
Waardering film: