Boek: P. Jordan - De zeven wereldwonderen

Elspeth (Silmarwen)

De uitdrukking "het achtste wereldwonder" is algemeen bekend. Het betekent dat iets (een gebouw meestal) zo bijzonder is dat het op de lijst van de zeven wereldwonderen mag verschijnen. Nu denken de meeste mensen bij de zeven wereldwonderen aan de Chinese Muur of de Taj Mahal, maar dit is niet geheel correct. De originele lijst is namelijk van voor de tijd van de Taj Mahal (niet van voor de tijd van de Chinese Muur). De oorspronkelijke lijst bestaat uit de tijd van de klassieke oudheid. De tijd waarin de Grieken vreselijk machtig waren en het Christendom nog niet bestond.

De zeven wereldwonderen van de klassieke oudheid is geschreven door Paul Jordan. Paul Jorden is archeoloog en maakte televisieprogramma's voor de BBC en ITV. Dit is niet zijn eerste boek over de oudheid, hij schreef verder ook nog boeken over de prehistorie. In dit boek wijdt hij zich echter volledig aan de beschrijving en geschiedenis van de zeven wereldwonderen van de klassieke oudheid.

De zeven wereldwonderen zijn de kolossus van Rodos, de pharos (vuurtoren) van Alexandrië, de piramide van Cheops, de hangende tuinen van Babylon, het mausoleum van Halicarnassus in Klein-Azië, het beeld van Zeus te Olympia en de tempel van Artemis te Efeze in Klein-Azië.
Al deze wonderen kwamen op de lijst vanwege hun ontzagwekkende grootte, versieringen, technisch vernuft en vooruitstrevendheid. Eigenlijk waren het ook geen wonderen, legt Paul Jordan uit, maar bezienswaardigheden. De Griekse woorden van wonder (theamata) en bezienswaardigheid (thaumata) lijken vreselijk op elkaar. In de loop der tijd zijn ze vervangen.

Het boek begint eerst met het uitleggen waar de lijst vandaan komt en waarom hij is gemaakt. Een korte geschiedenis en uitleg van de tijd zorgen voor een beter begrip waarom juist deze beelden, tempels, etc zijn gekozen en bijvoorbeeld niet de Chinese Muur die toen ook al bestond. Vervolgens bespreekt hij elk wereldwonder met prachtige illustraties (de meeste wereldwonderen zijn verdwenen of ruïnes geworden) en soms een foto.
De volledige geschiedenis, mythologie en architectuur van elk wonder komt aan het licht en wordt duidelijk, helder en begrijpelijk beschreven.

Het boek de zeven wereldwonderen van de klassieke oudheid zit stampvol informatie, zonder dat het onbegrijpelijk of vervelend wordt. Je hebt ook geen kennis nodig van de klassieke oudheid of geschiedenis om het boek te begrijpen. Toch is het boek niet kinderlijk of denigrerend geschreven. Het leest enorm lekker weg en zit vol met boeiende feiten over de klassieke oudheid en de zeven wereldwonderen.

Als je een boek wilt hebben dat veel informatie verschaft, niet ingewikkeld is, niet te dik is, maar wel alles goed uit kan leggen over de zeven wereldwonderen van de klassieke oudheid, is dit boek een absolute aanrader. Ook als je niet geïnteresseerd bent in de zeven wereldwonderen is het een boeiend boek over de klassieke oudheid en vice versa. Iedereen die geboeid is door de klassieke geschiedenis moet dit boek gewoon in huis hebben.

Nog even een leuk weetje erbij. De zeven wereldwonderen van na de klassieke oudheid zijn de Taj Mahal in India, de Chinese Muur in China, de beelden van Paaseiland, de Eiffeltoren in Parijs, de Mayastad Tikal in Centraal-Amerika, het Sydney Opera House in Australië, de Kathedraal van Chartres in Frankrijk, de Borobudur in Indonesië en de tempel Angkor Wat in Cambodja.

Uitgever: Pearson Education ISBN: 9043011983 Pagina's: 150
Waardering: