Donder toch eens op met je klimaatgejank
Afgelopen week was ik bij de klimaatstakingen in Nijmegen en Den Haag. Over Nijmegen schreef ik dit artikel, waarin ik de deelnemers ‘beroepsactivisten’ noemde. Ik was zo vriendelijk om een linkje van het artikel naar de organisator van het evenement in Nijmegen te sturen, en hoewel ik bedankt werd voor het artikel, was de persoon die mij antwoord gaf niet blij dat ik de term beroepsactivisten gebruikt had.
Toch blijf ik er bij. Want al die activisten die zeggen zo begaan te zijn met het milieu en het klimaat gaan vaak wel met de auto naar hun werk, dragen kleding en schoenen die geproduceerd worden in fabrieken die meer CO2 uitstoten in één dag dan dat ik dat ik in m’n eentje in een heel leven zal uitstoten. Ook voeren ze vrolijk actie via internet, niet beseffende dat er al in 2015 werd gewaarschuwd voor een gigantische groei van de CO2-uitstoot doordat de datacenters, door het groeiende data-gebruik, steeds meer energie verbruiken.
Afgelopen vrijdag was ik bij de staking in Den Haag. Daar waren zo'n 40.000 mensen aanwezig. Het gros van deze mensen wil ik dan weer geen beroepsactivisten noemen. Het zijn meer idealisten die meegetrokken worden door de beroepsactivisten. Want het gros van hen draagt wel dure designertassen en jassen, en leren schoenen, en willen gewoon graag deugen door voor het gevoel iets goed te doen voor de maatschappij. Wat ik zag waren eigenlijk geen klimaatactivisten, maar klimaatvervuilers en afbrekers.
Want duizenden mensen hadden spandoeken en -borden bij zich, veelal geplastificeerd. Wat denken de stakers? Dat dat geplastificeerde karton zichzelf opruimt na de staking? Dat hun designertas of - jas, co2-neutraal geproduceerd wordt? Dat hun leren schoenen van diervriendelijk materiaal zijn gemaakt? Dat hun wegwerpponcho zichzelf oplost in de regen? En wat te denken van de politie-inzet die nodig was om de staking in goede banen te leiden? Tientallen extra politie-auto's op de weg, politie te paard (die de drollen van hun paarden echt niet zelf gaat opruimen). Dat levert ook allemaal extra CO2 op.
De enige manier om echt iets te bereiken is om zelf iets te doen. Een protestmars hier of daar gaat niets veranderen. Echt niet. Dus lieve beroepsactivisten: vervuil het internet niet langer met het aankondigen van een protestmars, ga zelf kleding maken in plaats met CO2-uitstoot geproduceerde kleding en schoenen die gemaakt zijn van de huid van geslachte koeien te dragen en ga lekker in een hutje op de hei op een wortel knagen in plaats van in een CO2-uitstotend huis te leven, en val ons niet langer lastig.
Oh en wat misschien ook wel helpt is stoppen met het steeds langer in leven willen houden van mensen. Laat mensen gewoon een natuurlijke dood sterven, in plaats van ze kunstmatig in leven te houden. Dat laatste levert namelijk ook bakken met CO2 op. Oh voor de beroepszeikers: ja, ik heb een certificaat van niet reanimeren getekend. Als het mijn tijd is om te gaan, dan ga ik, in plaats van als een kasplantje voor nog meer CO2-uitstoot te zorgen.
