Serious Request, seriously?
Jaarlijks gaan er 5,5 miljoen baby's dood door gebrek aan simpele medische zorg en begeleiding. Nou en? Onlangs stierf er een bultrug op een zandbank, doe maar eens een gok hoeveel je er daarvan had kunnen redden met het geld dat 3FM nu inzamelt. Baby's die sterven, het is natuurlijk altijd erg, maar is het minder erg om ze nu te laten overleven in een land dat al bol staat van de bevolking en als indirect gevolg daarvan zo ongeveer nul (0) aan perspectief biedt?
Ondertussen deelt De Voedselbank in ons eigen welstaande kikkerlandje haar pakketten uit aan bijstandsmoeders die dikke schulden hebben lopen bij Wehkamp of Zalando. Hoeveel van die schulden zouden we met dat bedrag af kunnen lossen? Hoeveel financiële voorlichting zouden we in eigen land kunnen geven aan de groeiende groep mensen die geen idee heeft hoe ze met haar krimpende beurs om moet gaan? Hoeveel voetballende Marokkanen zouden we een betere integratie kunnen bieden?
Nederlanders zeuren wanneer er bezuinigd wordt op cultuur, maar ondertussen hoesten ze klaarblijkelijk moeiteloos bijna tien miljoen euro op voor negroïde kindertjes die ze nooit zullen zien, voelen of spreken. Ver-van-je-bed-hulp is dat. Bedrijven struikelen over elkaar heen om een bedrag, dat vaak boven een modaal jaarinkomen ligt, door een brievenbus te duwen. Hop, sta je er weer mooi op. Eric Corton die dan nog eens even een moedertje interviewt ten midden van een paar houtje-touwtjebedden en niet werkende apparatuur en klabats, 3FM heeft zich geprofileerd als de zender die een heel land weet te mobiliseren tot betrokkenheid.
Ja, baby's zijn altijd raak, en dan vooral van die donkere met vliegjes om hun mond. Op Twitter kreeg ik na mijn bultrug vergelijking een digitale veeg uit de pan. Of ik wel wist hoe het is om een kind te verliezen? De twitteraar in kwestie wel en dat maakte mijn kritiek op #sr12 direct misplaatst. Ik antwoordde dat ik de vergelijking van een Nederlands en Afrikaans kind nogal misplaatst vond. Hard misschien, maar zo is het. Niks in Afrika kun je vergelijken met Europa.
Scholing, rouwprocessen, autoriteit, alles is er anders. Zelfs Afrikanen zullen je vertellen, This Is Africa. In Malawi heb ik een aantal dokters het eens geen fuck zien schelen toen er een zwangere vrouw dood lag te gaan in de hal. In Kenia werd een jongen gelyncht en de bewaker die toekeek zei letterlijk 'The police will come when he's dead'. In beide gevallen schoten mijn kornuiten en ik te hulp. Met het hart in je keel denk je dan ook, T.I.A. Maar hebben we echt geholpen? Nee, ik heb er hoogstens zelf iets van geleerd.
Betekent dat dat we ons maar afzijdig moeten houden van al het leed in de wereld? Nee, maar er zijn genoeg andere onderwerpen in binnen- en buitenland die onze aandacht verdienen en waar de euro's beter tot hun recht zouden komen. Iedereen heeft toch ook wel iemand aan kanker verloren? Maar als marketingman van 3FM had ik ook eerder gekozen voor een in het gras bevallende moeder dan voor een vrouw met een pruik en zonder wenkbrauwen.
