Staatsvijand nummer 1
In al mijn naïviteit had ik het plan opgevat een column te schrijven over blanke vla. Uit angst voor censuur heb ik daar echter toch maar van afgezien. Het is tegenwoordig niet eenvoudig om columnist te zijn. Voor je het weet wordt Postvak IN opgefleurd door een e-mail van het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI), met het zogenaamd vriendelijke, doch vooral dringende verzoek om de column te verwijderen. De levensmoeë analfabeten die werkzaam zijn voor deze organisatie speuren dag en nacht het wereldwijde web af, in de hoop een stukje realiteit te kunnen bestempelen als discriminatie. Dat ondervond mijn gewaardeerde collega DriekOplopers vorige week aan den lijve, naar aanleiding van zijn sterke column ‘Marokkanen zijn de nieuwe joden’. Stel je voor dat Nederland wakker wordt!
In deze column van dhr. drulovic wordt naar mening van het MDI aangezet tot discriminatie van vla. In Nederland is niet alleen het aanzetten tot geweld tegen zuivelproducten strafbaar gesteld, maar ook het aanzetten tot discriminatie. Dit staat omschreven in artikel 137d lid 1.4.5 van het Wetboek van Strafrecht:
Hierbij dan ook het verzoek de bovenstaande uitingen van uw website te verwijderen.
Bevolkingsgroepen zijn dus taboe, maar dat is nog niets te vergeleken bij sporters schaatsers. Twee weken geleden bleek ik me op zeer glad ijs te begeven door mijn column te doorspekken met objectieve beschouwingen over de Olympische Winterspelen en het langebaanschaatsen. Kort gezegd kwam het erop neer dat die twee weinig met elkaar te maken hebben. Herman Berghuis voegt zich toch ook niet bij de drie tenoren? Ik rijd in mijn Fiat Panda toch ook geen Formule 1 grand prixs? En Ajax voegt zich toch ook niet bij de laatste 16 van de Europa League?
Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen. Toch kwam het me te staan op een stortvloed aan scheldkanonnades, doodverwensingen, stenigingen en ingegooide ramen. In één klap was ik persona non grata. Staatsvijand nummer 1, Nederlands ‘most wanted’. Iets soortgelijks overkwam me deze zomer ook al, toen ik ’s lands slechtste wielrenner aller tijden onder de loep nam. Hoe durfde ik? Kom je aan mislukte sporters, dan kom je aan Nederland! Het ongezond nationalisme tiert welig. Want wat maakt het nou uit of een sportman of een schaatser dezelfde taal spreekt? Dat hij uit hetzelfde gekleurde vakje in de atlas komt? MDI, kom er maar in. Hierbij wil ik nog wel even de helden bedanken die mij een veilig onderduikadres hebben verschaft.
Verscheidene personen verzochten mij overigens met klem onmiddellijk te stoppen met het schrijven van columns. Anders zou de realiteit waarschijnlijk te hard hun wereldje binnen komen (dat zijn mijn woorden; mensen met een IQ van een tapir kunnen zoiets immers niet zelf bedenken). Maar goed, wellicht moet ik dat inderdaad maar gaan doen, stoppen met schrijven. Dan kan ik me gaan richten op een succesvolle schaatscarrière. Als ik vandaag nou eens Friese doorlopers koop, dan ben ik volgend jaar hoogstwaarschijnlijk wereldkampioen. Hoewel, daar hoef ik het schrijven niet eens voor te laten.
Zou ik nog een weekje van de achterkamer gebruik mogen maken?
