Final Fantasy XIV: A Realm Reborn

FOK! viert het einde van de zomervakantie in Eorzea, waar op een Chocobo rijden doodnormaal is.

Pheno's blik
Een echte MMO'er ben ik niet. Vaak vind ik ze neerkomen op grinden, ellenlange stuken lopen en ik kan de tijd niet vinden om er echt dedicated elke dag in te loggen om verplicht enkele taken te doen. Daarentegen ben ik wel een Final Fantasy-fan, dus wanneer Final Fantasy XIV: A Realm Reborn in mijn brievenbus belandt, is het geen kwestie van nadenken, maar installeren. Na mijn korte maar hevige strijd op de E3 van dit jaar wil ik wel eens weten hoe deze MMO mij wil proberen te boeien.

Allereerst moet ik een personage maken. De editor om dit te doen is vrij eenvoudig, en niet heel veel later is Lady Arcania geboren, met een pittig kort roze kapsel en een roze staart. Nee, geen paardenstaart. Nu moet ze nog een richting krijgen. Helaas wordt er hier weinig uitgelegd over de gevolgen van je keuze. De afkortingen onder een keuze moet je maar gokken. Nu heb ik wel een idee wat 'fire 52' wil zeggen, maar toch, enige uitleg is handig voor een keuze waar je voor de rest van je digitale MMO-leven aan vast zit.

Aan de andere kant, het is ook een ontdekkingstocht, dus laten we vooral gaan ontdekken. Eorzea bestaat uit drie startgedeeltes. Je begin wordt bepaald door de klasse die je hebt gekozen. Zo begin ik in een havenstad La Noscea, en zit ik al snel aan enkele queestes. Helaas zijn deze soms wel erg saai. De 'dood vier lieveheersbeestjes'-tijdperk waren we wel voorbij dacht ik, maar helaas zitten deze missies er ook in. Nog irritanter wordt het als je als een soort loopjongen van A naar B en dan weer terug naar A moet. Je krijgt er wel ervaringspunten voor, maar genoegdoening is een ander verhaal.

Steven Seagal, aangenaam

Ik snap heus wel dat ik niet meteen tegen het E3-monster Ifrit ga vechten, dat overleef ik nog geen minuut, maar wat spannendere lowlevel opdrachten en missies mogen toch echt wel. Gelukkig zitten er ook leukere miniverhalen in, zoals de opbouw naar en het uiteindelijk verdedigen van een schip in de haven tegen piraten die dat ding willen mollen. Ik heb nu zo'n twintig levels gewonnen en ben niet te veel gaan grinden, er is dus nog genoeg te doen qua opdrachten, dat is dus wel gebalanceerd.

Door het hoofdverhaal te volgen ben ik nu in de twee andere startgebieden beland, waar mijn avontuur verder gaat. De overige gebieden in Nostrea zijn te stevig voor me, de wezens zijn vijftien levels hoger dan ikzelf, dus daar heb ik niets meer te zoeken, of ik moet willen grinden naar ervaringspunten in de lowlevel-gebieden. Als ik herhaling wil dan speel ik wel een potje Tetris, dus voorwaarts in het verhaal. De cutscenes zijn zoals we van Square gewend zijn mooi in elkaar gezet, daarvoor alleen al wil je het hoofdverhaal toch minimaal een keer spelen.

Het vechten met een controller is even wennen. Er is wel een knop om door de personages op je scherm te scrollen, maar na de ingame handleiding te hebben gelezen vond ik zelfs een filter waardoor alleen vijanden geselecteerd worden. Dat schiet in ieder geval beter op dan in de eerste bèta, waar een massaal gevecht gewoon niet te doen was omdat je  al je tijd al bezig was een vijand te selecteren.

Hoe jobs, traits, het combineren van guilds en dergelijke werken ben ik nog niet eens aan begonnen, daar hoop ik later meer over te vertellen, wanneer ik richting mid- of wie weet endgame ga. Er is genoeg te doen tot nu toe, dus ik had de behoefte niet om me daar al in te verdiepen. Het spel is uitgebreid genoeg om je in de opdrachten te verliezen, op zich een goed teken natuurlijk. Dat die opdrachten nu met level 20 wat uitgebreider worden is mooi, maar wel jammer dat je daarvoor de matige saaie opdrachten voor lief moet nemen.

Pheno's cijfer: 7

We hebben de opdrachten allemaal al eens gezien, met de daarbijbehorende klachten dat die opdrachten kinderlijk eenvoudig zijn. Natuurlijk, het is en blijft Final Fantasy en een verhaal vertellen kunnen ze zeker, maar de missies zijn voor mij tot nu toe niet heel boeiend. De wereld is dan wel weer mooi en je wil graag op ontdekkingstocht. De eenvoudige besturing helpt bij dat ontdekken.

Denzo's blik
Als doorgewinterde MMO-veteraan zat ik al sinds de closed bèta te wachten op deze game. World of Warcraft vond ik inmiddels al lang saai, EVE Online vond ik jammer genoeg veel te veel tijd opslokken en ik werd niet echt aangesproken door titels als Guild Wars 2 of Star Wars: The Old Republic. Toen kwam daar eindelijk Final Fantasy XIV: A Realm Reborn aan het licht. Een pay to play MMO, ontwikkeld door een ervaren studio in een epische franchise. En die formule blijkt geslaagd.

In MMO's ben ik een speler die vooral de PvE(Player versus Enviroment)-uitdagingen op zoekt. Dit betekent over het algemeen vooral het doen van dungeons en raids (grote dungeons), waar je met een groep mensen dus een baas moet verslaan. Gelukkig zit Eorzea gevuld met deze dungeons, en krijg je tijdens het levelen om de paar levels weer een quest om een nieuwe dungeon te doorlopen. Deze dungeons zijn goed uitgewerkt, en de moeilijkheidsgraad wordt ook geleidelijk aan opgebouwd, zodat het echt uitdagend wordt als je dicht bij het maximale level van 50 komt. Wat wel een puntje van kritiek is, is dat de lagere level dungeons weinig identiteit hebben, en er allemaal aardig hetzelfde uitzien. Ik hoop dus dat in de hogere levels en nieuwe patches dit wel wat beter wordt uitgewerkt.

Hoewel het levelen wat minder interessant is, vind ik het zeker geen straf. De wereld is hartstikke mooi, en de eentonigheid van de quests wordt regelmatig doorbroken met duty's (moeilijkere quests gecombineerd met cutscenes), cutscenes en FATE's. Een FATE is een willekeurige event dat in de wereld gebeurt, die je vervolgens samen met andere spelers die in de buurt zijn aan kunt pakken. Zo kan het zijn dat het rustieke dorpje waar je toevallig je quest inlevert opeens wordt aangevallen door tientallen monsters. Voor je het weet sta je met dertig mensen het dorpje te verdedigen tegen de invasie, en na een paar minuutjes is de FATE voltooid en verdien je een hoop experience, wat geld en een boel company seals. Mocht je hier geen zin in hebben, dan kun je altijd gewoon weglopen, maar de beloning is zeker de moeite waard. Ook is het een leuke afwisseling tijdens het voltooien van quests.

Hoewel ik nu pas tegen de level 30 zit, start ik elke keer weer met plezier het spel op om verder te levelen en het verhaal te beleven. Ook kijk ik erg uit naar de endgame content, oftewel de dungeons die je kunt doen als je het maximale level hebt behaald. Daarnaast komt er binnen enkele weken alweer patch 2.1 uit, welke naast nieuwe gebieden en dungeons ook housing met zich meebrengt. Dat wil zeggen dat je jouw eigen huisje kunt kopen in de wereld van Eorzea. Ook kun je een huis voor je free company (je guild) aanschaffen. En mocht je je klasse helemaal beu zijn op level 50, dan kun je gewoon op hetzelfde personage een nieuwe klasse leren. Je begint dan wel weer op level 1, maar je behoudt wel gewoon je inventory en andere dingen die niet klasse- of levelspecifiek zijn. Je kunt dan dus niet je level 50-items aantrekken, maar je hebt wel beschikking over je chocobo, je inventory, je pets en dergelijke. Zo loop je dus niet moeilijk te doen met een tweede of derde personage. Daarnaast zijn ook alle craftingvaardigheden aparte klasses, die je ook weer apart moet levelen. In plaats van op een simpel knopje drukken is craften dus een vak apart geworden waarbij je verschillende skills moet gebruiken om een item te maken.

Denzo's cijfer: 8.5

Zoals wellicht al op te merken is uit de toon van mijn stukje, ben ik erg enthousiast over het spel. Ondanks de aanhoudende serverproblemen ben ik elke keer weer ontzettend blij als ik in kan loggen om te spelen. Als de endgame net zo verslavend is als de levelingcontent nu is, ben ik zeker nog maanden zoet met A Realm Reborn.

Mocht je samen met ons of andere FOK!kers samen willen spelen, neem dan hier eventjes een kijkje om te zien wat onze namen zijn en op welke server wij spelen. Veel plezier!