Curse of the Sea Rats
Metroidvania’s zijn niet aan te slepen. Het genre wordt overspoeld met games, de een nog lastiger dan de ander. Curse of the Sea Rats wil zich anders onderscheiden, door juist co-op aantrekkelijk te maken. We deden een ooglapje voor, eipapegaai op de schouder en gingen alvast oefenen voor talk-like-a-pirate-dag.
Het verhaal van Curse of the Sea Rats begint aan de kust van Ierland in het jaar 1777, waar een schip met gevangenen van het Britse rijk vervloekt wordt door de piratenheks Flora Burn, die de hele bemanning in ratten verandert en ontsnapt met de zoon van de commandant. De commandant biedt de vier overgebleven gevangenen de mogelijkheid om vrijheid te verdienen, als ze erin slagen zijn zoon terug te krijgen. Het is dan aan hen om dit avontuur aan te gaan op zoek naar de heks, de zoon te bevrijden en zichzelf ook terug te veranderen naar hun menselijke vorm. Het verhaal is simpel, maar leuk verteld. De scenario's zijn gevarieerd en omdat 2D met handgetekende personages gecombineerd wordt is geeft het ook net dat beetje extra.
De locaties op de map zijn zoals zo veel metroidvania allemaal met elkaar verbonden. Je zult specifieke skills moeten leren om sommige delen van de kaart te kunnen verkennen. Er is ook wat backtracing om eerder niet te bereiken locaties toch te bezoeken. Meestal gaat het dan om sidequest items of schatkisten. Het is allemaal vrij standaard, alleen is het jammer dat de makers de legenda van de kaart vergeten uit te leggen zijn.
De makers zijn ook vergeten om de speelbare personages beter uit te leggen als je in het keuzescherm staat. Curse of the Sea Rats heeft vier speelbare personages. En zelfs als je ervoor kiest om alleen te spelen, heb je de vrijheid om er tijdens de campagne zo vaak tussen te schakelen als je wilt. Elk personage heeft zijn eigen skilltree en specialiteiten, maar daar kom je dus pas achter als je met ze gaat spelen.
David Douglas is een Amerikaanse kolonist en is bedreven met het zwaard, vuurwapens, genezing en het spelen met vuur. Hij is zeg maar de allrounder van het stel. Maar wil je specifieker spelen dan kun je nog kiezen uit een defensieve Bussa die met een zwaar wapen traag mept en de aarde kan doen beven. Dan is er nog een boogschutter voor het vechten van afstand en een samurai die met haar speer iedereen steekt of anders er wel overheen (of op) springt. Dit weet je allemaal in het begin niet, maar gelukkig kun je als je alleen speelt makkelijk van personage wisselen en ze allemaal uitproberen om te zien welke je favoriet is. Of strategisch de beste voor een boss kiezen natuurlijk.
Het verhaal kan in ongeveer 6 uur worden gespeeld. Maar om 100% van de map te verkennen, alle schatten te vinden en de zijmissies te voltooien, heeft het me het dubbele gekost. De combat is niet het meest uitdagende maar het kunnen wisselen van personage is toch leuk om steeds weer wat anders te proberen. Speel je met meer mensen, dan kiest ieder een personage en worden de vijanden ook pittiger. Helemaal omdat de inventory en xp gedeeld wordt, dus eet jij een appel om jezelf te genezen kan het wel zijn dat een ander zich niet meer kan genezen. Koop jij een skill, dan kan de ander dat niet meer. Mocht je geen vier vrienden hebben die op je bank kunnen zitten, of gewoon een veel te kleine bank hebben, dan heb je pech. Want er is geen online co-op.
Er zijn wel wat mechanieken die in Curse of the Sea Rats zitten, maar omdat het spel vrij makkelijk is doet het eigenlijk niet veel in de praktijk. Mocht je sterven dan verlies je de helft van je verzamelde xp. Die kun je weer ophalen op de plek des doods, maar je kunt ook gewoon weer verder gaan en heel snel xp verdienen. Dus waarom dat risico lopen, je kunt de punten ook snel ergens anders verzamelen. Er is ook een maximum aan healing items, maar met het grote aantal controle- en fasttravels wordt dit in de loop van de tijd irrelevant.
Hoewel Curse of the Sea Rats een simpele metroidvania-achtige game is, is het wel een leuk actieplatformspel. Grafisch heeft het z’n charme door de handgetekende personages, het verhaal is onderhoudend gebracht. Het is een ideaal spel als je eens aan het genre wil beginnen of in co-op lol wil hebben. Voor de meer hardcore metroidvania-spelers is het wat lastiger aan te raden, het is geen Souls-like in 2D. Dan zijn er betere opties.
Gespeeld op PlayStation, ook verkrijgbaar voor Xbox, Switch en pc.
