CD: The Earlies - The Enemy Chorus
Albums die volgestopt worden met laagjes worden vaak pluizige rommelige exemplaren van kakafonie. Gelukkig weten The Earlies dat te omzeilen. De sfeer is lichtelijk dromerig, de vertraagde zang doet denken aan meer psychedelische nummers van bijvoorbeeld The Beatles. Het album is moeilijk te vangen qua stijl. Is het nou elektronisch, experimenteel, of toch pop, of wat anders?
De ommekeer in het album komt eigenlijk semi-halverwege, meer precies bij het vierde nummer: 'The Ground We Walk On'. Helder en indringend is de zang. Doordringend ook. Vanaf dit nummer grijpt The Enemy Chorus de aandacht, en laat niet meer los. Soms megalomaan hypnotiserend dromerig, en dan opeens helder en puntig. Juist deze tegenstelling geeft dit album karakter, en maakt dit album ook minder geschikt voor luisteraars met een korte aandachtspanne.
Het blijft echter moeilijk om aan te geven waarom dit album werkt. Neem nu 'When The Wind Blows'. Duidelijke en geaccentueerde zang over vegende geluiden, een koorachtige ondergrond, en percussie die in en uit ritme holt. Genoeg elementen om het een brij te laten worden, en toch blijft het op mysterieuze wijze samenhangend.
Dat maakt The Enemy Chorus een ongrijpbaar album. Het geluid zwelt aan, en ebt weer weg, soms zelfs gedreven door een heuse blaasband. Zoals hun achter-achter-neven van The Polyphonic Spree, maar dan heel anders. Boeiend album voor mensen met fijngestemde oren en geduld in hun donder.
Tevens te zien in Rotown (10 maart) en Paradiso (11 maart).
Label: Gronland Records Releasedatum: 16 februari 2007
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
