DVD: Olivetti 82

Jelle Schot (JelleS)
Verder dan Daens, De Zaak Alzheimer, Any Way The Wind Blows en de films van de gebroeders Dardenne kom ik eigenlijk niet als ik aan de Belgische cinema denk. Het zal waarschijnlijk net zoals in Nederland zijn dat er zat goede films worden gemaakt, die maar een klein publiek bereiken. Zou Olivetti 82, het debuut van regisseur Rudi Van Den Bossche uit 2001, zo'n film zijn? Het feit dat Van Den Bossche later Suske en Wiske: De duistere diamant maakte deed de verwachtingen weinig goeds.




Olivetti 82 is gebaseerd op de gelijknamige theatermonoloog en roman van Eriek Verpale, en dat is te merken ook. De locaties zijn beperkt en de dialogen duidelijk geschreven voor het theater. Dirk Roofthooft (Any Way The Wind Blows) speelt de rol van de schrijver Bernard Van de Wiele, die op kerstavond wordt opgepakt met bebloede armen. Hij begrijpt niet waarom hij is opgepakt en begint zomaar zijn gehele levensverhaal te vertellen. De politie geeft hem een typmachine (een olivetti 82) om zijn verhaal op te schrijven. Door middel van flashbacks zien we onder meer hoe zijn kleine zusje werd verkracht en vermoord omdat hij haar te laat ophaalde. Zijn moeder geeft hem de schuld, ook omdat hij de zoon is van een joodse Canadese soldaat. We zien hoe hij zich verdiept in het Jodendom en zijn toekomstige vrouw ontmoet. Hij is constant opzoek naar een vaderfiguur, en probeert door voor zijn dochter te zorgen de dood van zijn zusje goed te maken.

Waarom hij is opgepakt blijft lange tijd onduidelijk. Allerlei zijwegen worden behandeld die maar weinig met het verhaal te maken hebben. Verschillende situaties zijn haast belachelijk, emotie-uitbarstingen lijken uit het niets te komen. Een film hoeft niet realistisch te zijn, maar wel geloofwaardige binnen de gecreëerde werkelijkheid. Daar gaat Olivetti 82 de mist in. Een boek- of theaterverfilming is altijd lastig doordat je met een totaal ander medium te maken hebt. Het lijkt alsof Van Den Bossche zich dat niet heeft gerealiseerd, want de gesprekken en de visueel beperkte registratie werken gewoon niet in een film. Je krijgt het idee dat er constant delen uit het oorspronkelijke verhaal worden overgeslagen. Het is Dirk Roofthooft die met zijn sterke spel het nog een beetje goed maakt.




Mede dankzij de onrealistische dialogen begint Olivetti 82 op een gegeven moment zelfs te vervelen, waardoor het mij in ieder geval helemaal niets meer kon schelen waarom Bernard nu precies is opgepakt. Het einde zie je echter ook al van verre aankomen. De extra's op deze 'Special Edition' zijn nog wel aardig, zoals het commentaar van de regisseur en een aantal interviews. Helaas is er aan de film zelf niets speciaals.

Label: Lumiere Releasedatum: 31 oktober 2006 Kijkwijzer:
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!