Concert: Bic Runga - Melkweg
Afgelopen zaterdag speelde ze in The Max van de Melkweg, in het kader van haar Birds tour. Dit was tevens het laatste concert van deze tour, dus hopelijk duikt ze na een tijdje rust terug de studio in voor weer een nieuw album. Birds is het laatste album van de Nieuw Zeelandse singersongwriter. Tot nu toe heeft ze vanaf 1997 drie studio albums plus twee live albums uitgebracht en in de redelijk korte set bracht ze gisteren een mengelmoes van haar drie reguliere albums ten gehore.
De zaal was redelijk gevuld, wat aangeeft hoe onbekend ze hier nog is. Thuis speelt ze voor duizenden fans en hier in Nederland voor enkele honderden. Het gaf het geheel wel gevoel van een huiskamerconcert, intiem en intens. Een kleine, tengere gestalte betrad iets na negenen het kale podium, enkel gevuld met een digitale piano en twee gitaarstandaards, één akoestisch, één electrisch. Gehuld in een streepjesjurkje en een brede glimlach zette Bic Runga schuchter haar eerste nummer in, waarna ze zich verontschuldigde voor haar ernstige verkoudheid. Door je mond ademhalen en tegelijk zo mooi en zuiver zingen is ook een kunst. Een enkele maal greep ze naar de doos tissues tussen de nummers door, maar verder merkte je weinig van haar verkouden toestand.
De toestand in de zaal was gemoedelijk en vertrouwd, ze vroeg om verzoekjes (alles behalve Sway, wat eigenlijk haar vaste afsluiter is van de regulier set), maakte grappen tussendoor en bezorgde iedereen een fijne muziekavond. Haar bekendste hits van haar debuutalbum Drive en Sway kregen de meeste bijval, maar ook het nieuwe materiaal werd goed ontvangen. Van Birds speelde ze onder andere het titelnummer, Winning Arrow, No Crying No More, Say After Me, Listen en Blue Blue Heart. Haar live-optreden was kaler en minder geproduceerd dan haar albums, maar daardoor kreeg je wel dat intieme gevoel en het is mooi om haar nummers eens in gestripte vorm te beluisteren. Het was jammer dat Neil Finn (Crowded House) de studio in moest en niet meer met haar mee tourde de laatste weken, maar alleen kon ze het ook heel goed af.
Na de redelijk korte reguliere set, afsluitend met Sway, kwam ze nog eenmaal terug voor een toegift en sloot ze af met een lieve glimlach. Na het optreden kon je haar nog even spreken bij de signeersessie van de merchandise. Een leuk mens met even zo leuke muziek die het zeker verdient om meer bekendheid te vergaren in de lage landen.
