CD: Oceansize - Everyone Into Position

Rick (Toffe_Ellende)
Wanhopig zitten (rock-)muzikanten in het alternatieve circuit het wiel opnieuw uit te vinden. Sommigen lukt het aardig zoals die harige figuren van The Mars Volta. Zeer geslaagd hoor, maar ik wil toch niet hopen dat de toekomst van de 'heavy alternative' alleen in handen is van een paar verknipte Texanen? Dan zet ik mijn geld liever op Oceansize. Niet dat Oceansize makkelijker verteerbaar is trouwens. Ook hier worden geen hits geschreven. De werkwijze doet sterk denken aan Tool, dat vooral op het debuut Effloresce (2003) één van de voornaamste invloeden voor de Britten was. Maar het is slechts één naam in een rijtje van tien, misschien twintig namen, waar je als luisteraar naar zoekt. Er is alleen geen 'perfect match'. En dat moeten we hebben.

SubheaderEveryone Into Position is net als zijn voorganger formuleloos. Op het eerste oog althans want de terugkerende motiefjes mogen dan wel onder een dikke laag gitaargeweld liggen, ze blijven herkenbaar, origineel en intens. Wat dit betreft is er weinig veranderd. Ook deze nieuweling kent zijn dynamische, hypnotische en zenuwslopende momenten. Over het algemeen is Everyone Into Position een stuk kalmer. Ik had verwacht dat na het geweld van de Music For Nurses-EP (2004) de aandacht meer op de noisekant (hallo Helmet) van de band zou vestigen. In plaats daarvan horen we een band die haar horizon verbreedt door nog meer geluidseffecten uit de drie (!) gitaren te persen. Ik kan me vergissen maar volgens mij komt er geen keyboard aan te pas. Wel worden er geluiden door een hoop elektronica gehaald ('New Pin') wat een verrassend resultaat oplevert en een vlaag van opwinding teweegbrengt bij ondergetekende (zie boven). Ideetje voor de toekomst misschien?

SubheaderDe zorgvuldige Floydiaanse opbouw van de nummers komt ook wederom goed uit de verf. Het ultieme voorbeeld is 'Lament / the Last Wrongs' waar 'Lament' dient als voorbode van 'één van de beste stukken muziek die ik in jaren gehoord heb', mezelf hier parafraserend. Ik heb zelden zo'n goed samenspel tussen een krachtige (gelaagde) stem en gitaren gehoord. Een ware apotheose als beloning voor het geduld van de luisteraar. Zo moet muziek anno 2005 klinken.



Label: Beggars Banquet Releasedatum: 15 september 2005
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!