Film Review: The Ring
Eerst was er The Sixth Sense, een film zonder toeters en bellen die het echt van het acteerwerk, camerawerk en verhaal moest hebben. Een film waarbij de spanning van het doek afdroop. Het nagenieten van The Sixth Sense duurde lang nadat de bioscoop verlaten was. Daarna kwam The Others, weer een film zonder toeters en bellen, natuurlijk een ander verhaal, het betere acteerwerk, en weer die spanning die van het doek afdroop. Een film die de kijker uiteindelijk ook op het verkeerde been wist te zetten. Alhoewel de vorige twee films zuiver Amerikaans zijn is de derde topper van origine Japans. Geschreven door de Japanse "Stephen King" Kôji Suzuki en in 1998 in Japan uitgebracht en meteen een instant succes. Inmiddels is deel twee in de videotheek te krijgen en is er een mangaversie en een televisie-serie.
Mark Sourian van Dreamworks was de eerste die de Japanse versie zag. Riep co-producenten Walter Parkes en Laurie MacDonald bijeen om ook te griezelen bij de Japanse versie en besloten werd om een remake van Ringu te maken. Regisseur Gore Verbinski volgt Ringu vrij nauwgezet maar geeft het verhaal net dat beetje extra wat de Japanse versie toch nog ontbeert. Het resultaat is vanaf 20 februari in de bioscoop te zien. The Ring heeft verder iets wat The Others,The Sixth Sense en Ringu wel ambieerden maar niet echt hadden. The Ring is namelijk echt heel erg eng. Dit keer geen verborgen boodschap achteraf maar een duivelse video en het mysterie achter die video en mensen die de tijd angstvallig in de gaten houden. Eerst Napels zien en dan sterven kan vanaf 20 februari worden veranderd in "Eerst The Ring zien en dan.............".
Trailer van The Ring (in DivX 5.0.3)
The Ring krijgt van mij een vette 9
