Gladiator Review

Het verhaal begint wanneer we de legendarische generaal Maximus (Russell Crowe) zien bij de slag om Germanie. Maximus is een generaal die enorm veel respect heeft verdiend van zijn eigen leger en van de keizer Marcus Aurelius (Richard Harris). Verzwakt door het leven van voortdurende oorlog, zich toch bewust van de nobele en dappere aard van zijn generaal, besluit de stervende Caesar dat Maximus hem moet opvolgen en laat zijn eigen zoon Commodus (Joaquin Phoenix) in de kou staan. Echter, voordat de nieuwe opvolger bekend is gemaakt, maakt Commodus zijn eigen vader koud, vervloekt zijn eigen observerende zuster Lucille (Connie Nielsen), neemt zelf de macht van het keizerrijk over en veroordeelt Maximus en zijn familie tot de dood.
Maximus ontsnapt de dood maar wordt al snel verkocht als slaaf en wordt opgeleid tot gladiator door Proximo (Oliver Reed). Proximo is een keiharde zakenman en die weet wat het publiek wil, instructeerd Maximus hoe belangrijk het is om het publiek voor je te winnen. Maximus wil niks anders dan wraak nemen op Commodus, die verantwoordelijk was voor de dood van zijn vrouw en zijn kind (“Father of a murderd son, husband of a murderd wife, I will have my vengeance”). Maximus wint al snel de hand van het publiek en de slaaf die hij eens was, heeft plaats gemaakt voor de held die hij nu is...
Gladiator is een film met onwijs goede gechoreografeerde zwaardgevechten (door Nicolas Powell, die ook de zwaardgevechten heeft gedaan in de film Braveheart) en ongeloofelijk mooie stukken achtergronden, vooral de reconstructie van het Coliseum is heftig te noemen. Kostuums en wapentuig zijn eveneens indrukwekkend te noemen. Gladiator straalt kracht uit via Russel Crowe, die Maximus neerzet als een onverschrokken held, bezeten door wraak. De rol van Maximus is bijzonder te noemen omdat de kleine symbolische elementen in deze film, het karakter meer diepgang en gehemizinnigheid geven.
Waar Gladiator vooral succesvol in is, is het gebruik van verschillende camerastanden die het publiek meer doen voelen dat we echt toeschouwers zijn. De film sleurt je mee in de de unieke gevechten tussen de gladiatoren, maar ook de zoektocht naar Maximus’s eigen plek, de zoektocht naar zijn eigen rustplaats. Zoals ik al zei, deze film staat bol van de symboliek en het zijn juist deze kleine details die de film naar een hoger niveau leiden.
Gladiator is een film die je gewoon gezien moet hebben. Het acteerwerk van Russell Crowe is om te genieten, en wordt ook goed ondersteunt door de scenes tussen Maximus en de keizer, maar vooral door de scenes tussen Maximus en Lucille. Hou er wel rekening mee dat Gladiator een vrij lange zit is (zon’n 2 ½ uur), maar dit is echt de moeite waard. Ik heb nu al zo veel films gezien hier, en dit is echt een van de betere die ik dit jaar heb gezien. Dus, zodra deze film in Nederland uitkomt, ga er dan zeker heen; je zult er geen spijt van hebben. Volgende week plaats ik mijn review van Battlefield Earth (met John Travolta).