Indy 500 met zware crash beslist in allerlaatste ronde

Op de Indianapolis Motor Speedway is zondagavond de 107e editie van de Indianapolis 500 verreden, de zesde race van het seizoen in de IndyCar Series. Dat was aanvankelijk niet al te spectaculair, maar in de tweede helft van de race ging het flink los.

Alex Palou vertrok met de snelste poletijd ooit vanaf de poleposition, onze eigen Rinus van Kalmthout reed naast hem en Felix Rosenqvist completeerde de eerste rij. Santino Ferrucci, Pato O'Ward en Scott Dixon vormden rij twee, voor Alexander Rossi, Takuma Sato en Tony Kanaan, met Marcus Ericsson, Benjamin Pedersen en Will Power op de vierde rij.

Kort na de start nam Van Kalmthout al even de leiding over van Palou, die hem snel weer terug pakte. Dat herhaalde zich nog een paar keer in de eerste 25 ronden, terwijl Rosenqvist toe bleef kijken op plek drie. Na ruim dertig ronden waren Palou en Ferrucci de eerste van de mannen vooraan die een stop kwamen maken, Van Kalmthout kwam iets later en schoof weer aan achter Palou en voor Ferrucci, die Rosenqvist gepasseerd was.

Na ruim zestig ronden werd de tweede pitstopserie geopend, wederom door Palou, die Ferrucci mee kreeg. Van Kalmthout kwam weer iets later en ging Palou weer voorbij, waarna Rosenqvist zich voor beiden nestelde na zijn stop. O'Ward was ondertussen ook lekker bezig en pakte zowaar de leiding, voor Rosenqvist, Van Kalmthout, Palou en Ferrucci.

De derde pitstopronde zat eraan te komen, maar precies op dat moment viel de eerste caution: Sting Ray Robb probeerde Graham Rahal buitenom in te halen en dat eindigde met een forse klap in de muur. Kort daarop kwam iedereen z'n stop maken, wat voor Van Kalmthout niet goed ging: bij het wegrijden hield hij veel te hard het gas erop, waarna hij spinde en Palou tegen de muur reed.

Van Kalmthout leek mogelijk door te kunnen, maar er hing wel een straf boven zijn hoofd. Ondertussen reed Callum Ilott aan de leiding, doordat hij vóór de caution al gestopt was, en bij de herstart werd hij gevolgd door Rosenqvist, die er net als O'Ward snel voorbij ging. Van Kalmthout zat bij de herstart volop in de chaos en kreeg snel daarna te horen dat hij een drivethroughpenalty kreeg.

Van Kalmthout maakte flink wat tijd goed op de relatief langzaam rijdende kop van het veld, waar O'Ward de eerste was die zijn stop maakte - bijna tegelijk met Van Kalmthout, die natuurlijk wel nog een flinke achterstand had. De rest dook er in de ronden daarna achteraan en Rosenqvist kwam als leider uit de bus, voor Ericsson, Newgarden, Ferrucci, Rossi, Ed Carpenter en dan pas O'Ward - Van Kalmthout reed op de negentiende plek en zat ineens weer volop in het middenveld.

Met vijftig ronden te gaan, dus op driekwart van de race, was de volgende caution een feit: Romain Grosjean hing zijn auto in de muur, terwijl Ericsson, Newgarden en Rosenqvist voorop reden. Een deel van het veld kwam tijdens de caution naar binnen, waaronder O'Ward, Sato, Carpenter én Van Kalmthout, terwijl het gros van de mannen vooraan besloot om buiten te blijven, wetende dat ze nog een kleine vijftien ronden door moesten rijden naar hun - in principe - laatste stop.

We gingen door met 45 ronden te gaan en Ferrucci pakte na een chaotische herstart de leiding, voor Ericsson en Newgarden. Van Kalmthout zat volop in het gedrang in het middenveld, maar had moeite om zich naar voren te knokken. Dertig ronden voor het einde werd het laatste pitstopbal geopend door de mannen vooraan, waar Van Kalmthout zich ook bij kwam voegen. Ericsson en Rosenqvist gingen ook mee en waren in elk geval klaar met pitstops.

O'Ward maakte zijn laatste stop een paar ronden later en kwam precies achter de twee Zweden op plek drie, met beduidend versere banden. Het duurde allemaal niet lang, want de grootste klap volgde met vijftien ronden te gaan: Rosenqvist gleed de muur in, kwam achteruit de baan op en tikte de sterk rijdende Kyle Kirkwood aan. Die vloog over de kop en kwam ondersteboven tegen de muur aan, maar was gelukkig - net als Rosenqvist - wel in orde. Dat ging allemaal bijna nog véél heftiger fout: één van Kirkwood's wielen vloog over de omheining, maar vloog langs de tribune heen en landde op een onfortuinlijke auto op de parkeerplaats.

Na een vrij lange onderbreking konden we door, met acht ronden te gaan en O'Ward voorop, voor Ericsson, Newgarden, Rossi en Ferrucci - Van Kalmthout reed op plek negen. Het ging anderhalve ronde goed: O'Ward ging in de rondte en knalde hard de muur in, Simon Pagenaud deed dat iets verder naar achteren ook en een stuurloze Agustin Canapino reed nog eens tegen O'Ward aan ook. De rode vlag werd wederom gezwaaid, zodat een en ander opgeruimd kon worden en we ook nog konden racen.

Met Newgarden, Ericsson, Ferrucci, Rossi en ook Palou in de top-5 werd het groen weer gezwaaid, Van Kalmthout reed met het wegvallen van O'Ward op plek acht. In het middenveld ging het gelijk bij de herstart al fout met Benjamin Pedersen, Rahal en Carpenter, terwijl Ericsson, Ferrucci en Rossi voorbij Newgarden gingen. Het geel werd gelijk gezwaaid en pas na nog een ronde kwam ook de rode vlag van stal, waardoor er nog hoop was op mogelijk één raceronde.

Ericsson mocht op kop de baan weer op, voor Newgarden, Ferrucci en Rossi, en het groen werd gezwaaid met nog één ronde knallen voor de winst. Newgarden schoot uit de slipstream bij Ericsson, ging op het laatste rechte stuk álle kanten op om de slipstream te breken en kreeg dat voor elkaar: Newgarden pakte éindelijk de Indy 500-zege, voor Ericsson. Van Kalmthout finishte op de tiende plek, gezien zijn eerdere blunder in de pitstraat nog een uitstekend resultaat.