De preppers zijn er klaar voor
'Aloysius! Jij met je kutstenen! Ik heb mijn duimen beslist gekneusd! En er is ook nog geen vuur!' Teutje heeft haar handen onder haar oksels gestopt om de pijn aan haar duimen te verminderen. Ze staat in de voortuin en heeft net nog even geoefend om vuur met vuursteen te maken. Vandaag is het namelijk zover. Dit is de dag. Hier hebben ze maandenlang naartoe geleefd. Het einde van de wereld.
Voor Aloysius en Teutje is het al heel lang zeker dat vandaag het einde van de wereld is. De kalender van de Maya's loopt af. Nostradamus zag een rode lucht eind 2012. Er is een zonnestorm voorspeld in 2012, dus dat zou die rode lucht kunnen zijn. Volgens de Hopi-indianen komt er een poolverschuiving. Er is een galactische uitlijning voorspeld in 2012. De planeet Nibru gaat ons misschien rammen en er is grote kans op een uitbarsting van de supervulkaan in het Yellowstone Park; ook al een rode lucht. 'Als dat niet genoeg bewijzen zijn, dan weet ik het niet meer,' had Aloysius begin 2012 gezegd. Vanaf die tijd zijn de Kreukels zich aan het voorbereiden om te overleven. Ja, overleven, want ze denken dat niet alles eraan gaat.
De Kreukeltjes zijn gaan hamsteren en hebben zich aangemeld voor diverse survivalcursussen. Ze hebben zich ook ingeschreven bij de Preppers Vereniging Nederland. Aloysius en Teutje zijn namelijk niet de enige mensen die denken dat ze het einde van de wereld kunnen overleven. Over de hele wereld zijn preppers al jarenlang bezig met de voorbereidingen op het einde. Sommige preppers hebben een bunker laten bouwen in de kelder. Daarin kunnen ze dan wachten tot de ramp voorbij is. Andere preppers hebben enorme voorraden eten ingeslagen. Op National Geographic kon je preppers zien oefenen in boogschieten, want dat is het beste wapen voor de jacht. Je kunt altijd nieuwe pijlen en bogen maken, maar munitie van een geweer raakt op een gegeven moment op.
Aloysius en Teutje hebben al van alles geleerd. Aloysius is in het sportfondsenbad gaan oefenen in de vlinderslag. Daarvan krijg je bredere schouders en word je sterker. Dan kun je beter je moestuin onderhouden na de ramp. Ze hadden via de vereniging cursussen gehad in het schoonmaken van vissen en het slachten van konijnen en kippen. Ook hadden ze geleerd om bestek en borden te snijden uit hout. Ze hadden geleerd hoe ze wijn moesten maken. Wijn zou een belangrijk ruilmiddel worden na de catastrofe. En ruilmiddelen moet je hebben, want aan geld heb je natuurlijk niets meer.
Eigenlijk hadden Teutje en Aloysius het best leuk gevonden. Het was net als vroeger bij de padvinderij. Ze voelden zich helemaal thuis bij de preppers. Er waren wedstrijden in overleven geweest. Aloysius was zo trots als een pauw toen Teutje de wedstrijd pannenkoeken bakken op waxinelichtjes had gewonnen. Teutje was op haar beurt trots geweest op Aloysius. Die had met een paar andere preppers een bandje opgericht. Ze hadden op het jaarlijkse festival gespeeld. Daar kwamen preppers van over de hele wereld. De band van Aloysius had erg veel succes gehad. Ze hadden ook al een naam: The Red Hot Chili Preppers.
Er waren helaas ook dieptepunten geweest. Natuurlijk hadden de Kreukeltjes een voorraadkelder onder hun huis laten bouwen. Die konden ze meteen als schuilplaats gebruiken als de ellende begon. Een ruimte naast de voorraadkamer was daarvoor geschikt. In de voorraadruimte zelf hadden ze open kasten met planken laten maken. Zo hadden ze voldoende mogelijkheden om enorme voorraden in te slaan. Teutje was degene die het voorraadbeheer in handen had gekregen. Ze had wekenlang pakken aardappelpuree ingeslagen, want die bederft nooit. Groot was dan ook haar teleurstelling toen een vriendin bij een bezoek aan de kelder vroeg of Teutje had geleerd hoe je een koe moet melken. De zakjes puree moesten namelijk met water en melk worden aangemaakt en water hadden ze voldoende ingeslagen, maar aan de melk hadden ze niet gedacht. En melk zou natuurlijk bederven. Op een dag was Aloysius trots thuisgekomen met een elektrische blikopener. 'Dan hoeven we die honderden blikjes niet met de hand open te maken,' zei hij. Maar een paar weken later bedachten ze ineens dat ze niets aan die blikopener hadden als er geen elektriciteit meer was. Ze hadden immers niet voor niets allerlei olielampjes en jerrycans met petroleum ingeslagen! En dan was er nog die dag geweest dat ze hadden geoefend in het zoeken, plukken en bereiden van wilde paddenstoelen. Ze hadden verschillende boekjes bestudeerd, maar in het echt zagen ze er toch net even anders uit als op de plaatjes in het boekje, bleek wel. Wat waren ze ziek geweest!
Het is 13.00 uur. Aloysius en Teutje zitten in het kamertje naast de voorraadkelder. Ze wachten op de dingen die komen gaan. Teutje leest haar Vijftig Tinten Grijs en Aloysius leest een boek dat hij onlangs op de kop had getikt op een boekenmarkt. De titel had hem wel aangesproken: Zelfmoord is een optie. Daar had hij al wel over nagedacht, maar hij was tot de conclusie gekomen dat overleven een betere optie was. Het was geschreven door ene Bas Langereis. Hij kende die schrijver niet, maar hij leest dan ook niet zo vaak boeken. Opeens horen de Kreukeltjes een ontzettend lawaai vanuit het trapgat. Harde knallen die minutenlang aanhielden. Zou het zover zijn? Is dit het einde? Ze staan op en pakken elkaar vast. Teutje begint te snikken. Op dat moment realiseert ze zich dat ze geen tissues hebben ingeslagen. Gelukkig is er wel voldoende toiletpapier. Ineens is het weer stil. Zou alles nu al voorbij zijn? Voorzichtig loopt Aloysius de keldertrap op. Het huis staat gelukkig nog overeind. Hij kijkt naar buiten en ziet dat de middenweg zwartgeblakerd is, maar dat er verder niets aan de hand lijkt. Er staan een paar jongens voor zijn huis. Hij opent de voordeur. 'Hebben jullie dat verschrikkelijke lawaai daarnet gehoord?' vraagt hij de jongens. 'Ja natuurlijk,' zeggen ze tegelijk. 'Hij deed het geweldig. We hebben nog veel meer van die honderdduizendknallers, maar die bewaren we tot Oud en Nieuw.' Zachtjes sluit Aloysius de voordeur, loopt schoorvoetend het keldertrapje af en vertelt Teutje wat er aan de hand was. Dan gaan ze weer zitten lezen, wachtend op de dingen die komen gaan.
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar pschouten@live.nl. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
