Zes jaar alles breed
Neem Johann Vogel. De Zwitser is vernoemd naar Cruijff en speelt ook met diens nummer veertien. Dat is bij voorbaat al pretentieus, maar neigt in dit geval naar schromelijke zelfoverschatting. Vogel hobbelt al zes seizoenen mee bij PSV en heeft in die zes jaar het wereldrecord breedtepasses dusdanig scherp gesteld, dat er de eerstkomende dertig jaar niemand meer in de buurt gaat komen. Zijn fans zeggen dan dat hij zo weinig balverlies lijdt. Hoe zou dat nu komen? Johann Vogel neemt in zijn passing nooit risico. Dan verlies je ook niet snel een bal. Ik zal niet zeggen dat Vogel dit jaar slecht was. Hij was bruikbaar, vooral omdat Cocu en Van Bommel hem ondersteunden op het middenveld. Met twee van die klasbakken er naast had iedere willekeurige hoofdklasser nog wel op het Eindhovense middenveld kunnen meekomen. Gezien de lage actieradius van Vogel, had ik het met mijn beperkte conditie wellicht nog gekund. Een beetje van links naar rechts lopen en af en toe een bal breed spelen.
Of neem Tomás Galásek. Bij Ajax klagen ze al een tijd dat ze niet meer aan het ouderwetse Ajax-spel toekomen. Druk naar voren zetten, risico nemen. Ja, als je Galásek als centrale middenvelder opstelt, begrijp ik dat wel. Ook bij de overigens zeer vriendelijke Tsjech geldt het principe “liever breed dan diep”. Dat terwijl Ajax zich altijd profileert als een voetbaluniversiteit en u en ik weten dat op universitair niveau diep op de materie wordt ingegaan, in plaats van breed. Ook hier geldt dat ook een goedwillende amateur op deze manier mee had kunnen spelen.
Ik snap die trainers wel, die niet willen verliezen. Die roemen deze spelers omdat ze de balans bewaken en geen gekke dingen doen. Maar is PSV dan kampioen geworden vanwege het fantastische spel van Vogel? Welnee. Sterker nog, met John de Jong naast Cocu en Van Bommel had PSV een veelzijdiger middenveld gehad. Verloor Ajax dan zo veel omdat Galásek niet speelde? Absoluut niet. Hedwiges Maduro liet de laatste tijd zien hoe deze positie bij Ajax ingevuld moet worden. Neem zijn goal in de Kuip. Na een afgeslagen aanval van Feyenoord overbrugde Maduro het hele veld om te scoren. Galásek had dit ten eerste nooit kunnen belopen en ten tweede was hij blijven hangen, om een eventueel terugkomende bal te onderscheppen.
Nee, deze heren worden flink overschat, terwijl hun coaches ons willen doen geloven dat ze onderschat worden. Natuurlijk, Vogel staat er niet voor goals, maar zes competitiedoelpunten in zes jaar is wel erg weinig voor een middenvelder. Zeker omdat hij dit niet met assists compenseert. Galásek schiet af en toe van afstand per ongeluk raak en mag wel eens een strafschop nemen, maar ook zijn aanvallende inbreng is te verwaarlozen. De Tsjech werd tijdens het EK dan ook niet voor niets als eerste gewisseld als Brückner de Tsjechen wilde laten aanvallen.
Ik begrijp het belang van een goede defensieve middenvelder. Ik weet dat spelers die de balans bewaken nodig zijn. Ik snap ook dat die niet direct doelpunten hoeven te maken. Maar dat houdt niet in dat je alleen maar risicoloos moet spelen en dan de complimenten voor je loopvermogen en inzet mag incasseren. Voor dat geld moeten ze inzet tonen! Cocu en Maduro lieten bij PSV en Ajax zien hoe je vanuit een defensief takenpakket ook kunt bijsluiten en aanvallend van waarde kunt zijn. Wereldtoppers als Vieira, Gerrard, Maniche, Pirlo en Baraja doen hetzelfde.
Kom nu alsjeblieft niet aan met het verhaal dat je pas snapt hoe goed Vogel en Galásek zijn als ze niet meespelen. Kom niet aan met de bijnaam stille kracht. Dat is typisch een benaming voor een speler waar je eigenlijk niets mee kunt, maar die je geen grijze muis wilt noemen. Niemand kijkt voetbal voor Vogel en Galásek, ook niet de mensen die hen willen bestempelen als kennersvoetballers. Want dat zijn de beide heren in de verste verte niet. Daarbij, mochten ze het onverhoopt wel zijn, dan staat voor mij vast dat ik in dat geval liever een leek ben.
