Bikkels dragen korte mouwtjes
Hoe anders was het drie dagen later, toen NAC Breda in eigen huis de zege greep. De huppelende Aad werd ingeruild voor een chagrijnige oefenmeester die baalde van het plotse verval van zijn ploeg. Hoewel, plots? De Mos fileerde zijn verdedigers, sprak over steeds terugkerende fouten en spaarde niemand. Vitesse moest in de winterstop op zoek naar versterking in de laatste linie, want dit kon niet langer. Het was een persconferentie die qua duidelijkheid deed denken aan die van Co Adriaanse. Die kapittelde indien nodig zijn spelers al even expliciet. Al voegde Co er soms wat denigrerende termen als kleuterklas aan toe of stelde hij publiekelijk voor zijn spelers een korfbaltraining te laten volgen. Zo ver ging De Mos niet, maar zijn boodschap was helder genoeg.
Tussen de spelers die zich aangesproken mochten voelen, zat ook doelman Harald Wapenaar. De ervaren rot kende een zwak seizoen en De Mos zag weinig reden verder te gaan met de keeper. Natuurlijk was Wapenaar het er niet mee eens, maar de eerste speler die een verbanning van zijn trainer instemmend begroet moet nog geboren worden. Wapenaar koos eieren voor zijn geld en werd verlost door Sparta, dat een keeper zocht. Lekker dicht in de buurt van zijn geboorteplaats Vlaardingen ging Wapenaar op zoek naar eerherstel, terwijl Vitesse op zoek ging naar een andere keeper. In die zoektocht viel het oog van de club op Vladimir Stojkovic, een jonge doelman uit Servië. Die was bij zijn club Nantes op een zijspoor beland en wilde zijn kansen in de nationale ploeg levendig houden. Vitesse slaagde erin Stojkovic een half seizoen te huren. Club blij, speler blij. Succes verzekerd, zou je zeggen.
Maar toen was daar ineens Piet Velthuizen. Omdat de papieren van Stojkovic nog niet geregeld waren, kwam de net twintig geworden Nijmegenaar in het doel. Velthuizen maakte zijn eredivisiedebuut en deed dat verre van slecht. Sterker nog, zijn optredens waren behoorlijk overtuigend. In ieder geval overtuigend genoeg voor zijn trainer om hem gewoon te laten staan. Velthuizen keepte in de derby van Gelderland tegen NEC en stond ook vorige week in Heerenveen onder de lat. Met korte mouwen, terwijl het koud en guur was. Het maakte Velthuizen niet uit, hij had zijn podium gevonden en het Abe Lenstra stadion werd een mooi decor. Vitesse sleepte een punt weg uit Friesland, niet in de laatste plaats dankzij Velthuizen.
De keeper beleefde zijn mooiste moment in de tweede helft. Lasse Nilsson, de zelfverzekerde Zweed die zichzelf al ziet schitteren op het EK in 2008, stormde alleen op Velthuizen af. De supporters gingen er eens lekker voor zitten, de spits hoorde in zijn hoofd de tune van Pippi Langkous, die al zijn treffers begeleidt, al spelen. Plots was daar echter die dekselse keeper, die de bal van zijn voeten tikte en het feestje verpestte. Voor even dan, want daar was de volgende speler van de thuisploeg al. De door Velthuizen verwerkte bal rolde namelijk in de richting van de inlopende Gonzalo García-García. Schitterende naam, fraaie technische speler. De in Uruguay geboren aanwinst van Heerenveen zag zijn eerste half jaar in Friesland verknald worden door diverse blessures en zag zijn kans schoon. Dit werd een goal, Gonzalo matchwinnaar! De voormalige tovenaar van AGOVV Apeldoorn maakte zich in zijn hoofd al zorgen over zijn praatje met de mannen van Tien na de wedstrijd. Zou hij ze in het Spaans te woord staan of ging hij het in het Nederlands proberen? Zijn inzet werd echter op prachtige wijze gekeerd door de liggende Velthuizen, die een reflex in huis had waar de gemiddelde kat jaloers op zou worden.
Kortom, Piet Velthuizen stal de show en mocht na afloop met Tien babbelen. Het ging ook even over zijn korte mouwtjes. Die zijn alleen voor echte bikkels, stelde Piet baldadig. Steek die maar in je zak, Stojkovic! De Servische huurling begint al te morren over aan hem gedane beloftes en bekent daarmee eigenlijk al dat hij de strijd verloren heeft. Want Aad de Mos zou zichzelf niet zijn als hij Velthuizen niet gewoon lekker laat staan. Status kent De Mos niet. Jarenlange basisspelers, aanvoerders, dure of eigen aankopen, allemaal kwamen ze aan de beurt. Onur Kaya en Anduele Pryor gingen Velthuizen al voor. De Mos durft te vertrouwen op talent. Het is nog vroeg, maar Velthuizen lijkt alles in zich te hebben om nog jaren eerste keeper te zijn in Arnhem. Lef, talent en het vertrouwen van de trainer. Het markeert het veranderde klimaat bij Vitesse, waar De Mos de gezonde concurrentie heeft doen terugkeren. Eigenlijk verdient ook Aad de Mos korte mouwen, want hij durft te coachen als een bikkel. Vraag dat maar aan Velthuizen!
