Dragon Eyes
After Dark was voorheen voornamelijk bekend vanwege hun horroruitgaven. Sinds kort richt men zich echter ook op low-budget actiefilms. Dragon Eyes is de eerste van een reeks alleraardigste actiefilms die op het After Dark Action-label verschijnt.
In de film van John Hyams, die eerder naam maakte met onder meer Universal Soldier: Regeneration in 2009, draait het om de voormalige crimineel Ryan Hong die na het uitzitten van zijn gevangenisstraf terugkeert naar het stadje St. Jude. In St. Jude zijn de straten overgenomen door drugsbendes en corrupte smerissen. Hong weet op ingenieuze wijze de bendes van twee lokale drugsbazen, de totaal gestoorde Dash (Luis Da Silva Jr.) en de meer relaxte Antoine (Edrick Browne) tegen elkaar uit te spelen. Hong maakt daarbij gebruik van de adviezen die hij in de gevangenis kreeg van zijn mentor Tiano (Jean Claude van Damme). Als er dan ook nog een Russische drugsbende opduikt is het feest compleet. Hong trekt echter ook de aandacht van de corrupte politiechef Mr. V (Peter 'Robocop' Weller).
Om te beginnen is dit geen Jean Claude van Damme-film. Van Damme speelt, als mentor Tiano, niet meer dan een veredelde cameorol in een aantal fraai in beeld gebrachte flashbacks. Maar dat doet hij dan wel weer met verve. De hoofdrol in deze martial arts-knaller wordt gespeeld door Cung Le, die we eerder zagen schitteren in onder meer Pandorum (2009) en Tekken (2010). De Mixed Martial Arts-expert Cung Le trapt en slaat dan ook behoorlijk wat af in deze spetterende knokfilm. Al vanaf de eerste scène, waarin Le een aantal bendeleden door een bushokje trapt omdat ze het wagen aan zijn auto te komen, zet meteen de toon voor 90 minuten lang ouderwets genieten van een heerlijke knokfilm zonder al te veel diepgang.
Voor het scenario van Dragon Eyes liet scenarioschrijver Tim Tori (Trespassers, Prowl) zich ongetwijfeld inspireren door het werk van Akira Kurosawa en in het bijzonder Yojimbo, waarin ook een mysterieuze vreemdeling terugkeert naar zijn oude woonplaats om orde op zaken te stellen. Dragon Eyes doet nog het meest denken aan een combinatie van een western en een blaxploitation-film met een snufje grindhouse. Door gebruik te maken van moderne cameratechnieken weet Hyams de film toch een modern tintje te geven. Het enige manco van de film is het veelvuldig gebruik maken van zogenaamde slowmotion. Dit gaat op den duur een klein beetje irriteren, maar net niet genoeg om je er echt druk over te kunnen maken. Tenslotte mag de rol van Peter Weller benadrukt worden, zelden werd een corrupte politiechef zo smerig in beeld gebracht als in deze rolprent.
Dragon Eyes ademt de heerlijke sfeer van legendarische knokfilms uit de jaren tachtig en de klappen die uitgedeeld worden lijken hard aan te komen. Hiermee is Dragon Eyes een film die niet in de verzameling van een martial arts-fanaat mag ontbreken.
