Boek: James Patterson - Ooggetuige
De ooggetuige is in vele boeken en verhalen toch wel degene die zorgt dat de bad guys achter de tralies verdwijnen. James Patterson besloot zijn laatste boek naar deze sleutelfiguur te vernoemen. Is dit iets te generiek of juist een voltreffer?
James Patterson is op dit moment één van de grootste producenten van schrijfsels. Het lijkt wel of zijn verhalen van de lopende band lopen. De meeste daarvan worden waarschijnlijk grotendeels door de coauteurs, die samen met hem op die boeken staan, geschreven. Bij Ooggetuige staat echter alleen zijn eigen naam op de cover.
Steaks en de klanten, dat is waar het om draait in het Lombardo Steak House. Journalist Nick Daniëls wordt uitgenodigd om in dit etablissement een lunch te eten met een beroemde voormalige honkballer. Tevens is het de bedoeling dat de honkballer geïnterviewd wordt. Nog terwijl het interview amper bezig is wordt één tafeltje verder een beruchte maffia-advocaat vermoord. Daniëls ziet het artikel van zijn leven voor zich en besluit deze moord uit te gaan zoeken. Dit zet hem op het spoor van corrupte ambtenaren en een complete maffiaoorlog. Dit alles gebeurtnatuurlijk niet zonder gevaar voor zijn eigen leven.
Dit boek bevat alle standaard elementen van een behoorlijke crimi. Een paar lekkere wijven, de bedreigde journalist, de corrupte ambtenaar en niet te vergeten de agent die alles net niet volgens het boekje doet. Het tempo ligt lekker hoog waardoor het verhaal lekker doorleest. De actie is duidelijk en helder omschreven zodat de lezer echt het verhaal ingetrokken wordt.
Daarnaast speelt humor of beter gezegd sarcasme een belangrijke rol in het boek. Veel uitspraken van Nick Daniëls druipen ervan om van zijn gedachtes nog maar te zwijgen. Voeg daar nog een aantal doldwaze situaties in zijn liefdesleven bij en ondanks de serieuze setting zit de lezer regelmatig met een glimlach op de lippen.
Toch is Ooggetuige geen boek wat lang zal blijven hangen, daar is het verhaal weer niet bijzonder genoeg voor. Tijdens het lezen is het haast onmogelijk weg te leggen maar na afloop zal er weer vrij weinig van het verhaal blijven hangen. Een vermakelijk boek voor tussendoor dus, maar geen extreem hoogstandje.
