DVD: Awaydays: The Real Hooligans

De titel draagt al meteen een zekere mate van geweldadigheid uit: Awaydays: The Real Hooligans. Alsof andere hooligans een stelletje amateurs zijn (nu zijn het in het echte leven ook de meest sneue figuren met het IQ van een nietmachine natuurlijk, maar daar gaat het niet over hier), vroegere films met vergelijkbaar thema en sfeer niks voorstelden (The Firm, This Is England en Hooligans bijvoorbeeld) en dit dé real deal moet worden. De hoes probeert een sfeer op te roepen van een fullpacked Britse misdaad/actiefilm, maar worden die verwachtingen ook waargemaakt zodra de schijf in de dvd-speler verdwijnt?

Awaydays: The Real Hooligans


De sfeer die de titel en de hoes uitdraagt zijn echter zeer misleidend. Deze film is geen overmaat van geweld, bevat weinig Britse zwarte humor en zit niet tjokvol actie. Awaydays is een drama, dat her en der een paar knokpartijen kent maar eerder draait om het volwassen worden van Paul Carty. Carty is een jongeman van 19 jaar, heeft een stoffig baantje, is artistiek en slim en kan zich eigenlijk makkelijk bedruipen in de troosteloze en arme buurt in een industriestadje onder het bewind van Thatcher. Maar Carty wil geen saai leventje, hij zoekt spanning en sensatie. Hij wil adrenaline door zijn lichaam voelen gieren en ziet zijn kans schoon als hij de plaatselijke hooligans The Pack bezig ziet voor, tijdens en na voetbalwedstrijden. Hij leert Elvis, lid van The Pack kennen, en dit wordt zijn ticket om de groep binnen te treden. Waar Paul zo graag The Pack in wil, zo graag wil Elvis er eigenlijk weer uit. Het wordt mentale worsteling voor beiden, vol twijfels.

Awaydays: The Real Hooligans


De film blijft helaas jammerlijk tussen twee genres in hangen en weet hierdoor niet te boeien. Het is te traag en te saai voor een echte actiefilm, maar te hol en leeg voor een art-house film. De afwerking qua setting is perfect, een jaren tachtig aankleding met veel aandacht voor details. Van sneakers tot aan Joy Division, Ultravox en Echo & The Bunnymen. Maar zo goed als het tijdsbeeld wordt weergegeven zo onafgewerkt lijkt het script en de verhaallijn van deze film. Het laat de kijker met een leeg en dubieus gevoel achter.