Game Review: Crimson Skies: High Road to Revenge

Richard (Murazor4096)
Crimson Skies speelt zich af in een alternatieve versie van de jaren '30. De Verenigde Staten zijn uiteen gevallen en piraten zoals hoofdpersoon Nathan Zachary beheersen het luchtruim. Door een complot over een uitvinding die de delicate machtsbalans flink in verwarring kan brengen komt Nathan met zijn groep piraten in allerlei luchtavonturen met zeppelins, tweedekkers en gyrocopters terecht.


de jaren '30 zoals je ze nog nooit hebt gezien...

Het plot verraadt het al een beetje: van Crimson Skies hoef je geen simulatie te verwachten. Vliegen is dan ook zo geleerd: sturen met de linker analoge knop, schieten met de twee schouderknoppen, turbo en afremmechanisme met Y en B. Daarnaast kun je met X met de omgeving communiceren. Soms is het namelijk nodig om eerst met iemand in contact te komen om een nieuwe opdracht te krijgen, moet je beschadigd materieel laten repareren of van vliegtuig wisselen. Crimson Skies bevat tien verschillende vliegtuigen, die wel eerst gevonden moeten worden om ze voor een missie beschikbaar te maken. De verschillende vliegtuigen hebben ieder hun eigenschappen, die je met geld en upgrade tokens die tijdens de missies te verdienen zijn op kunt schroeven. Naast de vliegtuigen zijn de levels ook voorzien van een ruime hoeveelheid minder mobiel luchtafweergeschut, dat met een druk op de knop bestegen kan worden.


luchtafweergeschut kan erg handig zijn

Multiplayer is mogelijk met maximaal vier spelers in splitscreen, al dan niet samen met andere Xboxen in een netwerk, of met maximaal twee spelers per Xbox met Live (Crimson Skies bevat momenteel zelfs een proefabonnement voor twee maanden), en in zes verschillende spelmodi. De meeste zijn weinig verrassend: van Capture the Flag tot (Team) Deathmatch, ze zijn allemaal aanwezig. Het spel is niet gevoelig voor netwerkvertraging, en is door de afwezigheid van missies nog laagdrempeliger en simpeler dan de éénspelermode.