Boek Review: De Vreemde Vondeling
Een mismaakte vondeling met een gezicht als een diepvriespizza die niet kan praten, een veel moeilijker personage als protagonist had onze schrijfster niet kunnen kiezen.Toch weet ze een zekere band te creëren tussen de lezer en dit uiterlijk wanstaltige wezen tijdens die avonturen die beleefd en verteld worden in De Vreemde Vondeling.
Inderdaad, avonturen worden in dit boek niet alleen beleefd, maar misschien nog wel meer verteld. Het boek staat bol van verhalen over monsters, goede en onzalige, verteld door de verschillende personages die het boek bevolken. Hierin schuilt één van de problemen van dit boek, want hoewel de vertelde verhalen grotendeels kleurrijk en boeiend zijn, hebben zij nauwelijks invloed op de wanhopige zoektocht van onze protagonist. Feitelijk vertelt dit boek meer over de omgeving, de verschillende wezens die het bevolken, en het natuurschoon dan over de eerder genoemde vondeling en de strijd die deze doormaakt.
Naast het overschot aan uitwijdingen bevat De Vreemde Vondeling, in mijn opninie, nog een ander probleem. Een probleem dat bij veel beginnende schrijvers de kop opsteekt... dat van te mooi, te poëtisch willen schrijven.
Van sommige alinea's valt overduidelijk af te lezen dat mevrouw Thronton boven haar toetsenbord zit te zweten om wéér een poëtisch verantwoorde vergelijking tussen de regels te frommelen. Sommige van deze vergelijkingen zijn dan ook mooier uitgevallen dan anderen. Een voorbeeld:
| Stofjes zonlicht kwamen als kleine vonken naar beneden. Vlammen van bomen reikten spits naar de hemel. De drie reizigers leken dwergjes naast dit koude inferno, als kleine salamanders die door een vuur kropen. |
Tja, er zijn natuurlijk eenvoudiger manieren om aan te geven dat drie mensen tussen enorme, besneeuwde dennen doorlopen. Let wel, niet alle vergelijkingen zijn zo absurd als deze, sommigen zijn zelfs erg mooi te noemen. Het probleem is vooral dat de schrijfster er tè veel gebruik van maakt. Ook zijn er maar weinig boeken waarin zo veel met bijvoegelijke naamwoorden wordt gesmeten als De Vreemde Vondeling, ik zelf hoop in ieder geval dat de schrijfster in de volgende delen iets zal kalmeren.
Conclusie
Voordat je aan De Vreemde Vondeling begint, is het verstandig bij jezelf te rade te gaan wat voor lezer je eigenlijk bent.
Heb je niets liever dan een kleurrijk en poëtisch geschilderde wereld om in te verdwalen, dan is De Vreemde Vondeling zeker iets voor jou.
Hou je meer van een verhaal met wat actie en een flinke vaart, zonder teveel opsmuk, dan kun je waarschijnlijk beter een ander boek uitzoeken.
