'Komende jaren meer noorderlicht te verwachten'
Gisteren was in ons land en in andere delen van Europa het noorderlicht zichtbaar. Ook in september was dit al het geval. Komende jaren neemt de kans om het noorderlicht te spotten toe. Dit heeft te maken met de zonnecyclus.
Noorderlicht heeft te maken met zonuitbarstingen en hoeveel die voorkomen varieert door de jaren heen. Elke 11 jaar is er een maximum en daar tussenin zit een periode met een lagere zonactiviteit.
De zonnecyclus heeft invloed op de zonneactiviteit en de zonnewind, die op hun beurt het voorkomen van noorderlicht in West-Europa en andere regio's beïnvloeden. Tijdens het zonnemaximum is de kans groter om noorderlicht te zien op onze breedtegraden, maar het blijft een zeldzaam en prachtig natuurverschijnsel.
De zon heeft een mate van activiteit die ongeveer elke 11 jaar tot zijn maximum komt. De zonneactiviteit wordt gemeten aan de hand van zonnevlekken op het zonoppervlak. Zonnevlekken zijn donkere, relatief koele gebieden op de zon die ontstaan door intense magnetische activiteit.
Tijdens het zonnemaximum zijn er meer zonnevlekken en is de zonnestraling intenser. Dit heeft invloed op het ruimteweer, met name op de zonneactiviteit, zoals zonnevlammen en zonnevlammen. Deze zonne-uitbarstingen kunnen geladen deeltjes (zoals elektronen en protonen) in de ruimte lanceren, wat bekend staat als een zonnewind.
Het laatste zonnemaximum in de vorige cyclus, genaamd Zonnecyclus 24, vond plaats in juli 2014. Het daaropvolgende minimum van deze cyclus vond plaats in december 2019. Na het minimum begint de zonneactiviteit weer te stijgen, en het zonnemaximum van de huidige cyclus, Zonnecyclus 25, wordt ergens in de komende jaren verwacht, mogelijk tussen 2024 en 2025. Het exacte tijdstip van het zonnemaximum kan echter variëren en is moeilijk precies te voorspellen. Het betekent ook dat de kans op noorderlicht de komende maanden groot is.
Variaties in het magneetveld van de aarde maken de herfst en lente nog net wat kansrijker voor noorderlicht dan de wintermaanden. Het magnetisch veld van de aarde reageert dan door de stand van de zon ten opzichte van de aarde beter op de deeltjes van de zon, doordat het aardmagnetisch veld verstoord raakt.
