Geef me geld

Je hoort het tegenwoordig wel vaker. "Geef me geld, want 200 jaar terug waren mijn familieleden slaven." Goed idee, vind ik. Althans, het is een goed idee om te doen, onder bepaalde voorwaarden.

Het mag bekend zijn dat we in een rijk land wonen. Het mag ook bekend zijn dat deels van die (historische) rijkdom is verkregen over de ruggen van slaven. Dit noemen we nog immer "De gouden eeuw."

Wij, de Nederlanders, gingen naar Afrika om die slaven te kopen. Overigens waren de aanbieders van de 'waar' nagenoeg altijd negers, maar dat even terzijde. Deze slaven vervoerden we naar Amerika, waar we ze weer verkochten. Een handel die een paar honderd jaar flink geld heeft opgeleverd en waar we in 1773 mee gestopt zijn.

Aangezien de Atlantische handel in 1528 is begonnen (beide jaartallen aldus Wiki), kunnen we concluderen dat we ongeveer 250 jaar dik verdiend hebben aan de ellende van onze medemensen.

Nu, wederom zo'n 250 jaar later, hoor je nog regelmatig dat Nederland hier excuses voor moet maken en het liefst door middel van geld. Geld wat gegeven wordt aan hetzij familieleden van de, al lang, dode (ex-)slaven, hetzij aan willekeurige negers die vinden dat zij hier recht op zouden hebben vanwege hun huidskleur.

Ik zeg; doen. Maar onder de voorwaarde dat ze vervolgens nooit meer mogen spreken over dat hen zo'n onrecht is aangedaan. Geef ze een bedrag, zeg een paar duizend euro, en laat ze een contract tekenen dat dit de laatste keer is dat zij en al hun nabestaanden het onderwerp mogen aanstippen. Uiteraard met een behoorlijke sanctie, zeg minimaal het dubbele van het bedrag wat ze zojuist gekregen hebben.

Zij blij, want ze hebben geld. Wij blij, want geen gejank meer over iets wat een paar honderd jaar al over is.

Bijkomend voordeel is dat gekregen geld zelden gewaardeerd wordt. Er is immers niet voor gewerkt, geen moeite in gestoken, noch zal het (door de meesten) ervaren worden als een daadwerkelijke oplossing voor hetgeen dat als een probleem van de huidige maatschappij wordt gezien.

Op deze manier los je wel een hoop gejank in de maatschappij op, zoals janken over standbeelden van mensen als Michiel de Ruyter. Mensen die Nederland mede gevormd hebben tot wat het nu is en onderdeel zijn van onze geschiedenis. Een geschiedenis die een smaldeel het liefst negeert, zodat er niet van geleerd kan worden.

Daarnaast kan ook meteen de discussie rondom Zwarte Piet voor een groot deel de kast in. Immers wordt slavernij vaak als argument aangedragen. Meteen opgelost dus.

"Geef me geld, want zielig", prima. Maar dan voortaan wel je bek houden over je 'zieligheid'.