Jouw financiën
Economie en financiering zijn eigenlijk simpele dingetjes. Wie zorgt dat er meer geld binnenkomt dan eruit gaat, doet het goed. Als de kosten hoger zijn dan de baten, ben je de lul. Over dat laatste kan ik prima meepraten, want ik ben daar ooit bijzonder goed in geweest.
Dat wil zeggen: een groot deel van mijn leven waarin ik zelf mijn huishoudboekje beheerde ging het ook meteen dramatisch fout. Verstandelijk wist ik echt wel wat ik moest doen. In de praktijk gaf ik mijn geld echter echt veel te makkelijk uit. Meestal aan 'leuke dingen'. Of mooie dingen.
Ik was ook wel een echte impulskoper. Als ik me klote voelde, was 'iets leuks' kopen mijn ultieme manier om me eventjes beter te voelen. Maar dit kent natuurlijk zijn grenzen. Als het geld eenmaal op is, ga je je echt niet meer beter voelen. Als je vervolgens doorgaat met kopen en de deurwaarders voor je deur staan omdat je huurachterstanden en andere schulden hebt laten ontstaan, wordt je gevoel overwegend wanhopig. En wanhoop was nu net niet het gevoel dat ik nastreefde.
Vanzelfsprekend escaleerde dit in stevige puinhopen. Een aantal jaren terug heb ik – gedwongen door mijn grootste puinbak ooit – uiteindelijk toch de hulp gezocht die ik al zo lang ontbeerde. Via de hulpverlening kwam ik in een schuldhulpverleningstraject terecht en werd mijn inkomen gebudgetteerd. Dat laatste wil zeggen dat ik een bureautje heb gemachtigd om mijn inkomen en uitgaven te beheren. Ik ontvang wekelijks geld om van te leven en als ik eens wat extra's nodig heb, wordt in overleg wat extra geld overgemaakt. Vaste lasten worden verder netjes betaald.
Ik weet dat dit eng klinkt. Benauwend. Met dat gevoel ben ik dit traject ook ingestapt. Ik vond het doodeng! Een wildvreemde die over mijn centen gaat bepalen! Tot het eindelijk bij mij doordrong dat de praktijk allang had uitgewezen dat het veel enger is als ik zélf over mijn uitgaven besliste. Hard werken en voor een goed inkomen zorgen is mij altijd prima afgegaan. Maar in het uitgeven had ik er keer op keer die puinbak van gemaakt.
Nu is het even de vraag of dit een unieke 'handicap' is. Als cliëntenraadslid van een maatschappelijke opvang behartig ik de belangen van cliënten uit de crisis- jongeren- vrouwen- en daklozenopvang in mijn woonplaats. Hier vind je hoofdzakelijk de mensen die financieel over het randje zijn gevallen. Toch zie je ook bij deze mensen dat ze het vaak nog vele jaren hebben volgehouden, simpelweg omdat er eerst nog voldoende geld binnenkwam. De crisis ontstond vaak pas toen er aan de inkomstenbron ineens iets goed misging.
Zo erg of eng is het uiteindelijk niet om je financiën uit handen te geven. Het is prachtig als je zelf je huishoudboekje op orde kunt houden. Als je er echter moeite grote mee hebt, is het geen schande om er hulp bij te vragen.
Geloof me: het is enger om er in je eentje een enorme puinbak van te maken.
Nu heb ik sowieso het probleem dat als ik geen motivatie voel om iets te doen, dat ik mezelf er extra toe moet zetten, wat soms best heftige vormen aan kon nemen en ik mezelf daarin niet begreep. Veel saaie dingen kon ik daarentegen een spelletje van maken, een soort uitdaging waarin ik motivatie creeer. Maar post was er een waarbij dat niet mogelijk was.
Uiteindelijk werd het een soort van fobie, koud zweet bij alleen al het denken aan wat er in mijn postvak zat. Ik heb wat dat aangaat het geluk gehad dat ik alles gewoon kon betalen, ook de verhogingen, maar ik heb zo wel ontzettend veel geld over de balk gesmeten en ik hield niets tot weinig over. Uiteindelijk is het goed gekomen, met vallen en opstaan, en is het geruststellende gevoel van een leeg postvak in de plaats gekomen van het koud zweet van het controleren ervan.
Administratie en financien beheren is ook mijn hobbie niet, maar het lijkt me zeker wel iets waar er bij kinderen al wat extra aandacht kan komen, zodat je er mee om kan gaan en hierbij geen hulp nodig hebt.
[ Bericht gewijzigd door B-FliP op donderdag 11 september 2014 @ 11:00 ]
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Maar wat heb ik toch de schurft aan dit soort zichzelf instant houden organisaties en figuren. Allemaal doen alsof ze zo sociaal zijn maar uiteindelijk nooit een echt concrete bijdrage aan de maatschappij leveren, alleen maar geld opslokken.
Zo typisch dat iemand die zichzelf nog niet eens in stand kan houden dan weer bij dezelfde soort organisaties in dienst komt waar jezelf gebruik van moest maken. Lekker elkaar zielig vinden, steun geven, want we hebben het allemaal zo zwaar, het leven is zo moeilijk etc etc. Maar ondertussen het geld spenderen van een ander.
Ik ken iemand die vanuit een commercieel bedrijf bij de schuldsanering ging werken omdat die mensen wilden gaan helpen. Deze is na een half jaar gestopt, gewoon omdat het de mensen die hij daar tegenkwam en moest helpen die het gewoon niet verdiende om geholpen te worden. Te lui, te laks, te verwend, te egoïstisch .
Weet je wat sociaal is Okaht, niet wat jij doet. Met het geld van werkende mensen andere mensen helpen, dat is niet sociaal. Sociaal is met je eigen verdiende geld andere mensen helpen, dat is sociaal.
Ps. ik vind het elke keer weer frappant hoe jij compleet voldoet aan dat stereotype dat ik me voorstel bij mensen die te lui zijn voor woorden. (En dan links en de SP gaan propageren oftewel de sociale mens gaan uithangen om deze luiheid maar te camoufleren.).
Mijn steun gaat uit naar de mensen die geld opbrengen dmv hun werk of onderneming, dat geld helpt uiteindelijk meer mensen dan welke maatschappelijke werker dan ook. (en dan is het vaak nog niet genoeg volgens de SP).
There's only one way of life, and that's your own!
Wauw ... neem even een kopje koffie ofzo.
There's only one way of life, and that's your own!
Ik ken redelijk wat mensen die dankzij een coach of een instantie hun financien weer op de rit hebben gekregen. Veel van die mensen hebben het daarna weer zelf in beheer, maar sommigen vinden het fijn dat er iemand helpt te waken over hun financien omdat ze zichzelf hierin niet 100% vertrouwen na meerdere keren in de problemen te zijn gekomen.
Ik heb zelf geen ervaring met dit soort instanties, maar waar jij met een vrij negatief verhaal komt, hoor ik doorgaans toch best andere geluiden. De angst zit er bij sommige mensen echt goed in dat het nooit meer goed komt, en het is erg goed om de kans te hebben daarin begeleid te worden en ik vraag me af hoeveel geld (van die werkende mensen waar je het over hebt) er uiteindelijk bespaard is doordat mensen weer gewoon op de rit zijn gekomen. Het voorkomen van ergere situaties lijkt me daarin de grootste reden dat deze organisaties er zijn.
Ik ben wel voor zoveel mogelijk eigen verantwoordelijkheid, consequenties accepteren, en vooral hulp daar waar het echt nodig is. Sommige verwende of onwillende mensen zijn daarentegen gewend om door hun omgeving opgevangen te worden, waardoor ze de noodzaak niet zo inzien, en/of is er sprake van ontkenning of schaamte. Maar veel hulpbehoevenden over deze kam scheren lijkt me niet de juiste insteek.
Het is ook goed dat mensen die ervaringsdeskundige zijn zich met dit soort werk bezig houden, omdat ze meer geduld kunnen opbrengen, mensen op de juiste manier wakker kunnen schudden, en er niet na een half jaar mee stoppen.
Maatschappelijk nut dringt vaak door tot andere lagen van de bevolking. Een klassenscheiding zoals je die vroeger zag, waarin mensen zichzelf maar moesten helpen of verrotten had gewoon impact dat er meer klassenscheiding kwam, en een onveiligere samenleving die veel minder plezierig was om in te leven voor iedereen (ook de zeer welgestelden die zich zo veel mogelijk probeerden af te schermen van het plebs). Iedereen is hoe dan ook afhankelijk van elkaar, en verantwoordelijkheid nemen, alswel als tonen getuigd van beschaving.
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Echter de organisaties die dat steuntje geven zouden het geld moeten bewaken dat stroomt van de staat naar de hulpbehoevenden. En nu gebeurt juist door figuren als Okaht het omgekeerde, men probeert zoveel mogelijk geld vanuit de staat naar die hulpbehoevende te sluizen (dit houdt namelijk ook de organisaties zelf in stand). En dat is fundamenteel gewoon fout, ook daarom horen er helemaal geen ervaringsdeskundige in dat soort organisaties. (Gelukkig zijn er nu wat aanpassingen door de overheveling naar gemeenten waardoor het misschien duidelijker wordt).
There's only one way of life, and that's your own!
En wat betreft je vraag aan mij; Ik kan me voorstellen dat jij zo'n stukje typen als een hele inspanning beoordeelt, dat is in lijn met mijn aannames. Voor mij was het 5 min typen, werk wil ik het niet noemen.... En als je mijn reacties niet wilt, stop dan gewoon.
There's only one way of life, and that's your own!
En wat het verhaal van het geld van de werkenden naar de 'profiteurs' betreft: wat zal ik zeggen? Is het ook profiteren als een zware roker longkanker krijgt en dure medicijnen nodig heeft?
Het zijn figuren als Okaht die de sociale sympathieke jongen uithangen met het geld van de werkenden, dat is mijn kritiek.
De instantie waar hij voor werkt kost de maatschappij geld. Dat is wat ik bedoel met de sociale jongen uithangen van andermans geld. Juist in dat soort organisaties zou ik graag mensen zien die ietwat gedisciplineerder zijn en wat meer besef hebben waar geld vandaan komt. Niet van die mislukte figuren die zichzelf zo sociaal vinden.
There's only one way of life, and that's your own!
Je hebt het nu over jezelf neem ik aan? Ondertussen draai ik ook al een tijdje mee op dit bolletje en weet dondersgoed waar ik het over heb. En als ik dat niet weet, dan houd ik mijn mond.
Maar ik vind helemaal niet dat iedereen ongelijk heeft, ik vind dat jij ongelijk hebt (keer op keer). Er worden hele leuke columns op fok geschreven, met bijzondere en doordachte invalshoeken, geen kwaad woord van mijn kant daarover. Maar ik heb altijd wel een paar toets aanslagen over voor de hypocitie van iemand die loopt te blaten over sociaal zijn, zichzelf daarover op de borst loopt te kloppen en dan ook nog blijkt dat het van andermans centen is.
There's only one way of life, and that's your own!
Android + Verveling = Titan Turret spelen
Op het moment dat ik ergens compleet geen moeite mee heb, dan is het af en toe lastig te bevatten dat iemand anders daar wel moeite mee heeft. En dat maakt ook dat sommigen zich erg laagdunkend uitspreken over mensen. Daarnaast word heel makkelijk vergeten dat er naast bepaalde kwaliteiten waarvan je weet dat je ze bezit, en iemand anders minder, dat die andere ook weer kwaliteiten heeft die bij jezelf in mindere mate aanwezig zijn. Ik heb kwaliteiten gezien in mensen daar waar ik eerder niet keek en ze vielen me niet op omdat ik er niet mee bezig was en een andere focus had. Het is heel makkelijk (te makkelijk) om jezelf als leidraad te pakken.
Daarnaast weet je ook helemaal niet wat mensen in hun leven hebben meegemaakt wat hun keuzes en kennis heeft beinvloed. Daar heeft verder ook niemand echt iets mee te maken, maar op het moment dat je je behoorlijk superieur opstelt, en stelt dat in jouw visie anderen veel capabeler zijn voor bepaalde functies ondanks dat ze bepaalde ervaring missen puur omdat ze hun zaakjes op orde hebben vind ik ook niet zo'n doordachte stelling.
Zeker als je bekijkt dat mensen die het vooral voor zichzelf goed op orde hebben het ook echt flink kunnen verknoeien voor anderen zonder zich daar eigenlijk echt verantwoordelijk voor te voelen. Mensen die succesvol zijn in het bedrijfsleven staan doorgaans niet om hun empathie en medeleven bekend. Persoonlijke zelfverrijking zie je vaak juist in bedrijven en organisaties die ofwel geprivatiseerd zijn ofwel geen binding hebben met de overheid maar wel heel veel mensen van afhankelijk zijn, waarin zowel de klanten/afnemers als werknemers de dupe zijn. Ik zie ook steeds vaker dat kritiek op vrij extreme en vaak zelfs onethische zelfverrijking afgedaan word als afgunst..
Eerlijk is eerlijk, zonder deze club van mensen zouden we nu niet zo diep in de stront gezeten hebben met zijn allen. Daarnaast afgeven op mensen die hun loon verdienen bij instanties die betaald worden door de overheid om anderen uit de stront te helpen vind ik ook niet juist. Wat is ook het verschil met bijvoorbeeld RWS? Of iemand die bij burgerzaken werkzaam is? Waarom is het ene tandwieltje minder waard dan het andere?
En waarom is bijvoorbeeld een VVD minister die 3x zoveel hypotheekschuld heeft als dat haar huis waard is, een verbouwing van 3 ton niets vind, niet zo te bekritiseren als iemand die werkt bij een dienstverlenende overheidsinstantie? Heeft die haar zaakjes op orde puur omdat ze niet in de schuldhulpverlening zit? Is dat het voorbeeld?
Ik heb het gevoel dat het vooral een persoonlijk conflict is wat we hier in de comments zien.
[ Bericht gewijzigd door B-FliP op vrijdag 12 september 2014 @ 12:09 ]
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Ach, ik kan dan natuurlijk beginnen over de moderaties die dan wat anders uitwijzen...Maar dit is internet....Ik hecht daar weinig waarde aan.
Ow, mijn fascinatie is niet voor jou persoonlijk. Maar je geeft me de kans om even lekker los te gaan op iemand zoals er wel meer zijn. Namelijk figuren die zelf falen, totaal incapabel zijn, zich als sociaal voordoen, en ondertussen denken de wijsheid in pacht te hebben. Zoals we er zo vele hebben in columns, boeken, politiek etc etc. Dus mijn dank daarvoor. (En owja, mocht je het ooit hebben over kunst, cultuur, literatuur dan zal ik zwijgen....).
There's only one way of life, and that's your own!
Iemand in dienst van de overheid heeft gewoon een baan, en of die baan er al dan niet moet zijn is niet aan ons, maar aan de overheid.
Wat ik in deze column lees, is iemand die ZELF, met EIGEN verdiend geld, iemand heeft ingehuurd om met de administratie te helpen. Dat doen veel mensen.
Dat schrijver daarnaast actief is in een vertegenwoordiging voor dak- en thuislozen, vind ik alleen maar goed. Ook die groep moet tenslotte vertegenwoordigd zijn.
Maar goed, er zullen altijd mensen zijn die vinden dat de zwakkeren in onze samenleving het allemaal aan zichzelf te wijten hebben, en dus van de hardwerkende mens geen ondersteuning verdienen. Het zij zo.
There's only one way of life, and that's your own!
http://www.telegraaf.nl/g(...)steeds_dommer__.html
Een rekenopleiding op een lagere school was in de tijd van de auteur overigens ruim voldoende om je bankafschriften begrijpend te kunnen lezen. Tenzij je dat eigenwijs vertikt natuurlijk en er lekker op los gaat leven, maar dan kom je in de problemen. En kun je daar verbaasd en belangrijk over gaan lopen doen, je doet het toch echt zelf, dat rijkrekenen uit zelfmedelijden.
Hoe moet je daar compassie voor voelen, of ontferming? Waarom moet een staat garant staan voor de domste blunders die mensen over zichzelf af kunnen roepen?
Er is veel meer zelfrespect te vinden in het onder ogen durven te komen van je eigen tekortkomingen en die te overwinnen, dan er lekker op los te leven, en als alles dan op en weg is aankloppen bij de gemeenschap met de mededeling dat je écht niet snapt hoe het nou zo ver heeft kunnen komen hoor, écht niet!..
There's only one way of life, and that's your own!
Geen idee of dat aan te leren is, maar ik ben blij dat ik het wel heb
Is ook zo en dat doel moet je ook nastreven als je eenmaal A gezegd hebt,.......zoals de schrijver van deze column b.v.
De ervaring maakt vaak "rijker" dan in geld uit te drukken
Beter geef je mensen begrip voor wat ze wél kunnen, maar hou het reëel. Voor veel zit er niet meer in dan fietsenmaker, AHzeeppadopzichter of post bestellen. Zodra die mensen boven hun capaciteiten gaan fantaseren, daarin gesteund door 'lieve, goede' mensen, krijg je dit soort gedonder. Yep, daarom moet je de mensen de gevolgen van hun eigen stupiditeit niet ontnemen. Laat het ze voelen, alleen dat voorkomt herhaling. Vroeger brandde elk kindje zich één keer aan de kachel thuis, dat was meestal genoeg om het te laten.
There's only one way of life, and that's your own!
Ja die personen die het op de arbeidsmarkt meestal niet kunnen redden en waar ook terecht geen werkgever op zal zitten te wachten zijn er, maar daarnaast heb je ook een hele grote groep die het wel oppakken en daardoor weer verder kunnen met belasting betalen. Het zijn niet allemaal sukkeltjes.... en die eruit pikken is wat loont op meerdere vlakken.
Dat is ook het beste, iedereen zou werk moeten kunnen verrichten welke in zijn/haar mogelijkheid past en daarmee een redelijk bestaan moeten kunnen opbouwen, zonder zorg/huur en kindgebonden budget nodig te hebben...........helaas op dit moment zie ik dat nog niet zo 123 gebeuren, maar wie weet ooit
3- jaar in de schuldsanering is voelen hoor, maar degene die er uitgekomen zijn na die 3 jaar, zijn een hele ervaring rijker die weer gebruikt kan worden voor de rest van hun leven.
Een stukje opvoeding wat de ouders hebben laten liggen, of het kind heeft issues en komt als een ongeleid projectiel de volwassen maatschappij in en gaat helemaal los, wat tegenwoordig niet zo heel moeilijk meer is.
Misschien vind jij 3 jaar niet lang, maar 3 jaar lang geen controle over je financiën, je post, echt niet meer te besteden hebben dan b.v. 40 euro per week plus de voedselbank met zijn vieren per week.
Ik heb er oprecht respect voor als men de stap heeft gezet en het volbrengt tot het eind. En de meeste zijn achteraf ook dankbaar hoor
Dat men zijn handen er vanaf trekt bij niet meewerken door de veroorzaker, hoeft w.m.b. niet te lang uitgesteld worden, daar er genoeg zijn die wel willen.
Met die praktijk kun je dus rustig stellen dat het meestal écht een laatste kans is. Met daarbij de aanvulling dat mensen die een schuldsanering met een schone lei afsluiten, ook maar zelden opnieuw de mist in gaan.
Er zijn ook zeker mensen waarbij het gewoon niet lukt. Die vliegen echter meestal veel eerder uit de sanering. De voorwaarden zijn verdomde strikt en de eerste niet nagekomen afspraak of de minste nieuwe schuld kunnen voor een rechter al een reden zijn om je eruit te gooien. mensen die hier bewust mee gaan lopen kloten, wachten daar echt niet mee tot het laatste moment.
In die zin heeft een schuldsanering ook in meer opzichten nut. In een onmogelijke situatie wordt een oplossing geboden. Het voelt toch wel als het dragen van de consequenties van je gedrag. Je bouwt zeker wel een stukje karakter op. Je leert met weinig geld omgaan. Je leert ook de beperkingen in je budget te waarderen. En je weet zeker dat je die situatie nooit meer wilt meemaken.
Maar men mag ook echt niet vergeten dat een schuldsanering een laatste redmiddel is en dat het tegenwoordig echt geen vanzelfsprekendheid meer is. Veel vaker wordt gekozen voor schuldhulpverleningstrajecten via de kredietbanken.
Alles wat jij noemt als ingrijpende levenslessen waren bij mij - en een heeeleboel andere studenten- normale uitgangspunten. En mijn studieschuld is met rente afgelost. Later ving ik uit erfgelden en dat was mooi, maar het begin deed ik gewoon zelf. Zonder er een pestzooi van te maken.
De WSNP is een instrument dat zijn nut heeft bewezen. In vrijwel alle toegelaten gevallen is voorkomen dat mensen - vaak hele gezinnen - letterlijk op straat terecht komen. En ja: de opvang van dak- en thuislozen kost de samenleving wel geld. Als je dat kunt voorkomen, ben je als overheid dus aan het verdienen.
Ik zou het een beetje raar vinden als we iemand met een wellicht beroerde start en/of beroerde periode, ineens geen kans op herstel of levenslessen meer gunnen. Nederland gaat echt niet failliet aan deze trajecten. En we worden echt niet ineens stinkend rijk als we mensen met een achterstand of gewoon gruwelijke pech maar de hongerdood laten sterven.
Als je die lijn doortrekt, hoef je ook niet meer te klagen over de bezuinigingen op bejaardenzorg. Het kost toch maar klauwen vol geld en het is puur natuur dat die oudjes ook een keer de pijp uitgaan.
[ Bericht gewijzigd door Okaht op vrijdag 12 september 2014 @ 21:03 ]
Ik zie mezelf altijd als een wereldburger en prijs mezelf zo ontzettend gelukkig dat ik in dit gouden en vrije nest genaamd Nederland ben geboren. Dan zie ik mensen allerlei initiatieven ondernemen in echte kansarme gebieden en dan krijg ik gewoon plaatsvervangende schaamte voor mensen die er hier in NL nog een zooitje van maken.
Je hebt al zoveel geluk en zoveel kansen als je hier in NL geboren, als je het hier verkloot dan verdien je het gewoon om je plaats te ruilen met al die mensen die het wel proberen in echte moeilijke situaties.
Als je dan nog van die slappe zakken hebt in NL die daar in meegaan, dan word ik daar echt onpasselijk van. Niet omdat ik die mensen nog een trap na wil geven maar omdat er zoveel zijn die die kansen niet krijgen.
There's only one way of life, and that's your own!
Voor die mensen zijn er maar verrot weinig kansen op een baan, een huis en een beetje leuk leven.
Als dan de wasmachine stuk gaat, een van de ouders chronisch ziek wordt of andere ellende, dan is de neerwaartse spiraal van te weinig geld, schuld, rente, boeterente enzovoort HEEL gauw bereikt. Zeker als mensen de weg niet weten in het woud van toeslagen en regeltjes.
Ook die mensen verdienen een kans op een menswaardig bestaan, en daar mogen ze best een beetje hulp bij krijgen!
Daarnaast kan er altijd iets gebeuren waardoor je in de problemen raakt, wat dat ook mag zijn, eigen schuld of iets dat je overkomt. Ik ben iig blij dat er mensen zijn die klaar willen staan en het geduld en de interesse hebben om mensen dan goed te begeleiden. En dat kan volgens mij ook alleen maar als je goed weet te binden wat met ervaring veel makkelijker gaat.
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Damn, in dit land is de grootste nivillering ter wereld, en nóg is het niet goed! Kansen krijg je trouwens niet, die maak je met een opleiding, en daar begin je mee door op te letten en door te zetten als je iets van de lesstof niet begrijpt..
Ook zo typisch, denken dat je recht op alles hebt zonder de benodigde moeite te willen verrichten om voor die kansen in aanmerking te komen. Nee, iedereen op het fejumbejoow MOET hersenchirurg kunnen worden, anders is het oneerlijk verdeeld in de wereld..
Wat jammer dat je alleen geld af kunt pakken, talent, ervaring en dicipline valt nou eenmaal niet te nivelleren. Is me dat pech hebben zeg, open blubberebola valt in het niet bij zoveel tegenspoed.
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken