Beroepskeuze: bezuiniger
De feiten zijn simpel. Ik ben 45+ en werkloos. Voorlopig wordt mijn kans op werk alleen maar kleiner. En Danny Roodbol is als eigenaar van FOK! een dusdanig zuinige eikel dat hij mij voorlopig ook geen salaris gaat betalen voor mijn schrijfsels hier. Maar qua bezuinigen lijkt zich weer wel een enorme markt te openen.
Mijn beroepskeuze is gemaakt: ik word 'bezuiniger'!
Het vak van bezuiniger is niet zo moeilijk. Er komt een X bedrag binnen en een Y bedrag gaat eruit. Als het restbedrag Z positief is, doe je het prima. Als Z negatief is zul je minstens het bedrag Z op Y moeten bezuinigen. Dat is geen hogere wiskunde: het is gewoon rekenen.
Met een kek rekenmachientje en een deftige schrijfmap (ruitjespapier) ben ik al in business. Ik ga bij mijn klantjes langs. Ik leg de inkomsten en uitgaven naast elkaar. Ik tik de nummers in op mijn kekke rekenmachientje en draag de uitkomst op ruitjespapier over aan de klant.
Ik ben van de oude stempel. Wonen en eten vind ik best belangrijk. Ik streep dus eerst die wintersportvakantie, de wekelijkse kapster, de concerten van Fransje Bauer, de tennisles en de scooter van dochterlief weg.
Nu hoor ik de intelligentere lezer al denken: “Je kunt toch ook gewoon X vergroten?“
Zijn jullie helemaal gek geworden? Ik ben 'bezuiniger'! Dan hadden ze maar een 'verdiener' in moeten huren! Willen jullie me nu al uit de markt werken? Pure broodroof zou dat zijn! Nee! Ik ben van de bezuinigingen. Dat is mijn vak en daar ben ik trots op!
Nu ben ik wel het type dat graag zijn sociale hart laat spreken. Wat zou een redelijk tarief zijn voor een bezuiniger?
Een uurtje werk tegen een uurtarief van €60,- is op zich heel redelijk voor een goede bezuiniger. Op den duur wil ik ook graag een leuk logo boven mijn ruitjespapier en op mijn Audi. Ook dat kost knaken. Maar dan kies ik er toch voor om onder modaal een tarief van €35,- te hanteren. Voor modale inkomens reken ik €75,-. Bij tweemaal modaal en hoger reken ik €189,- per uur. Zij kunnen het missen en een beetje advocaat rekent het dubbele.
Noem het nivelleren. Dan ben ik meteen politiek correct bezig! Als ik 'bezuinigen' dan ook nog eens 'het hervormen van het huishoudboekje' ga noemen, heb ik enkel nog tevreden klantjes.
Waar we het over eens kunnen zijn, is dat bezuinigen niet zo'n vreselijk moeilijk vak is. Iedereen die qua hoofdrekenen een niveautje hoger zit dan de gemiddelde pabostudent, kan zich met een gerust hart inschrijven bij de Kamer van Koophandel en aan de slag gaan.
Er kleeft één klein nadeeltje aan bezuinigen. Mijn klantjes vragen er zelf om en of mijn boodschap wel of niet bevalt, zal me aan mijn reet roesten. Als ik maar word betaald. Maar wat als je ernstige bezuinigingen verplicht op gaat leggen en die boodschap ook nog eens over moet gaan brengen? Dat is tenslotte min of meer wat een beetje politicus moet doen. Lastig.
Toch hebben ze dat prima opgelost. Ze hebben er niet eens een nieuw beroep voor bedacht. Ze maken gewoon gebruik van de bestaande infrastructuur. Een verpleegster mag vertellen dat oma het bejaardenhuis moet verlaten. Een maatschappelijk werker geeft aan dat je geen recht meer hebt op schuldhulpverlening. Bij het UWV zitten werkcoaches om je mede te delen dat je WW wat sneller stopt. Een ambtenaar bij het Gemeentelijke Zorgloket deelt mede dat je het wel kunt schudden met die nieuwe rolstoel.
Gelukkig hoef ik alleen maar te bezuinigen. Ik ben enkel van de getalletjes. Ik moet er niet aan denken dat ik ook nog eens moet gaan vertellen dat ze die studie van hun kind wel kunnen vergeten.
