Kan jij je toiletblok vertrouwen?

Er is een nieuwe uitvinding gedaan. Innovatie ten top! Toen ik de reclame zag, wist ik niet hoe hard ik naar de winkel moest rennen. Wat een geweldig idee, dat ik daar nou niet op gekomen was. Het gaat om een soort werphengel, waarmee je op twee meter afstand je vervuilde toiletblok uit de wc kunt vissen. Geniaal! Je hoeft niet langer in aanraking te komen met smerige bacteriën, na het verversen van je toiletblok niet meer de ziektewet in wegens opgedane besmettelijke ziektes, nee, niets van dit alles. Klaar. Opgelost.
Nog even, en dan komt er een afstandsbediening op de markt, waarmee je het smerigste toiletblokje vanuit je wc zwevend naar de vuilnisbak kunt sturen.

Nee, maar serieus: alleen die zin al! Kan jij je toiletblok vertrouwen? Je zult maar bedenker zijn van reclames en hiermee aankomen bij je opdrachtgever. Ik heb daar zo mijn eigen fantasieën over. Zo van:
“Hee Sjors, dit is nou echt een klusje voor jou. Jij zeikt toch altijd zo graag? Hier. Een toiletblok. Daar willen we dit jaar zo’n 100.000 exemplaren van verkopen. En dat ga jij realiseren. Je hebt een week de tijd.”
Hoe gaat dat dan verder in zijn werk?

Sjors komt thuis. In de auto heeft hij al zitten peinzen over deze nieuwe opdracht. Niet echt een uitdaging. Toen hij zijn diploma van de reclameschool in ontvangst nam, dacht hij aan grote namen, zoals Coca Cola, Mercedes en Heineken. Natuurlijk niet meteen, maar toch wel naar een paar maanden. Hij heeft een paar commercials op zijn naam staan. De eerste opdracht was een commercial over tampons. Tampons met ribbels. Véél makkelijker in te brengen dan gewone tampons. Een soort van schroefdraad, zeg maar.
“Een gemak voor lichamelijk ongemak,” was de slogan geworden. Zijn opdrachtgever was laaiend enthousiast geworden. Origineel. Spraakmakend. Innovatief. Dat waren de complimenten geweest die hem ten deel waren gevallen.

Zijn tweede opdracht was ook geen weldaad geweest voor zijn creatieve geest. Toiletpapier. Het moest een humoristische commercial worden. Eerder had dit bedrijf een commercial gehad met een puppy die meters toiletpapier meetrok in zijn kleine bekje. Grappig, en meteen vertederend.
Nachtenlang was Sjors opgebleven. Hij had de vloerbedekking versleten door het ijsberen dat hij deed. En uiteindelijk had hij een idee gekregen en het meteen uitgewerkt. Een jonge student belt aan bij zijn buurvrouw, en vertelt haar, dat zijn toilet stuk is. Of hij even gebruik mag maken van haar wc. Op het toilet bij de buurvrouw treft hij het toiletpapier waar het allemaal om gaat in de commercial. Zo geweldig, dat papier, dat zelfs als zijn toilet al lang gerepareerd is, hij nog steeds naar de buurvrouw gaat om gebruik te maken van haar toilet, of liever gezegd, van dat fijne toiletpapier. De opdrachtgever was laaiend enthousiast. En dan nu deze opdracht. Al zijn commercials hadden zich tot nu toe in het toilet afgespeeld, en dan nu dit toiletblok.

Sjors geeft Ans verstrooid een kus. “Hoe was het op je werk?” vraagt zijn vrouw belangstellend. “Ach, ik heb weer zo’n stomme opdracht. Dat gaat me weer heel wat uurtjes slaap kosten,” zegt Sjors wanhopig.
“Ach schat, het gaat je vast lukken. Voor je het weet, mag je de leukste opdrachten doen. Maar wil je ook wat voor mij doen? Wil jij even naar de stofzuiger kijken, ik vertrouw dat ding voor geen meter.”
Sjors blijft als aan de grond genageld staan. “Wát zei je daar, Ans?”
“Nou, gewoon. Ik vertrouw de stofzuiger niet meer.” Sjors tilt zijn vrouw op, draait een paar rondjes om zijn as, en zoent haar recht op haar mond. “Je bent geweldig!” roept hij. En even later heeft hij zijn opdrachtgever aan de telefoon. Er komt maar één zin uit zijn mond. “Kan jij je toiletblok vertrouwen?”
Doodse stilte aan de andere kant van de lijn. Dan een droge snik. Een stem, omfloerst met emotie. “Geweldig.”

En zo mogen wij dag in dag uit kijken naar een van de stomste reclames ooit. Er wordt zelfs over getwitterd.  “Kun jij je toiletblok vertrouwen? Nee, ik ben bang dat hij vreemd gaat.”

Ik heb nog wel een andere oplossing voor het niet hoeven aanraken van het vieze toiletblokje. Geen werphengel nodig, geen afstandbediening.

Huishoudhandschoenen!