Bloedgeile jongetjes

Ik hou wel van een beetje aandacht. Ik hou van complimenten, maar van een beetje negatieve aandacht ben ik ook niet vies. Het is ook niet voor niets dat ik af en toe een podium bestijg. Daarom ook mijn columnistenschap. Mijn constante geblaat onder andermans columns. Mijn commentaren onder ieder online nieuwsbericht, waar Geert “Fucking” Wilders in wordt genoemd. Mijn video's op YouTube.

Aandacht is goed. Aandacht is kicken. Aandacht doet mijn hartje sneller kloppen.

Maar helaas. Niet alles wat ik mijn publiek op het net aanbied, levert mij ook meteen mijn o zo verlangde aandacht op. Sterker nog. Mijn allerbeste werk verdwijnt niet zelden in de donkere krochten der vergetelheid van het wereldwijde web. Een paar honderd lezers. Enkele tientallen kijkers. Een stuk of wat reacties. En vervolgens weer algehele anonimiteit. Een voetnoot in de dagelijkse stroom aan informatie en andere onzin.

Tijd voor een recapitulatie. Nooit verkeerd in die laatste dagen van het jaar. Al was het maar om mijn vrije dagen een beetje te vullen. Of gewoon omdat die kop van mij toch nooit rust heeft en een beetje nadenken nooit verspilde tijd is. Wellicht val ik dan wel gewoon in slaap.
Een recapitulatie dus. Onderwerp: hoe verhoog ik de effectiviteit van mijn publicaties?

Onlangs schreef ik een column over ADD. Ofwel: Attention Deficit Disorder. In feite gooide ik mijn ziel en zaligheid het net op. De score aan aandacht was feitelijk enorm! Maar lag dat aan het onderwerp? Neen! Ik had de afkorting verbasterd tot Adult Dutch Delight. Een titel die met gemak kan verwijzen naar pornografisch materiaal. Tegelijkertijd had ik op YouTube een instrumentaal nummer gepubliceerd, dat ik ook de titel Adult Dutch Delight mee had gegeven. En ook hier scoorde ik absoluut bovenmatig mee. Qua aandacht dan.

Dit zou mij moeten bewegen om voortaan veel meer aandacht aan mijn titels dan aan de inhoud te besteden. Een beetje zoals de Telegraaf en de Story werken dus. Shit produceren en diezelfde shit weer verkopen met een pakkende titel. Het liefst een titel die totaal niets met de inhoud te maken heeft. Een titel die eerder verwijst naar porno dan naar een serieus onderwerp. Ook al is het onderwerp zelf wel degelijk serieus bedoeld. In iedere titel 'Het Monster Van Riga' verwerken. Ook al heb ik het over rijpe granaatappels. Voor de volledigheid zou ik de penetratie van een jonge granaatappel kunnen suggereren.

Deze column knal ik er nu binnen een klein uurtje uit. In die tijd heb ik amper nagedacht over hetgeen ik u over wilde brengen. Wel heb ik over bovenstaande titel na kunnen denken. Mijn vingers ratelden over het toetsenbord, maar mijn hersens broedden intussen op deze publiekstrekker. En ik voorspel het nu al: ik ga eindelijk over die magische 5000 views heen. Ik ga Plat Haags verslaan! Met een column, waarvan ik zelf het doel niet eens begrijp!

Ik schreef het al. Aandacht is aandacht. Dit keer met minder dan 500 woorden. Deze keer 499 woorden. Gewoon voor de kick.