Boer vindt vrouw

Seizoen 4 van ‘s lands populairste datingshow zit er bijna op. Nog één week en dan is het afkicken geblazen. Ik was ook dit jaar weer aan de buis gekluisterd. En ruim vier miljoen mensen met mij. Drie maanden lang hebben we getuige kunnen zijn van de -veelal knullige- versierpogingen der onbeholpen melkveehouders, bloembollenkwekers en fruittelers, maar nu is het voor hen tijd om te oogsten wat ze gezaaid hebben. Of niet?
Vorige seizoenen leerden mij dat Cupido veelal in het kielzog van de cameramensen de boerderijen verlaat, op weg naar de bewoonde wereld. Of dat ook ditmaal het geval is, zullen we volgende week pas kunnen zien. Maar aangezien ik een ongeduldig persoon ben en bovendien niet wars ben van een gokje op zijn tijd, loop ik alvast op de zaken vooruit en fungeer als toekomstvoorspeller voor de plattelandsbewoners.

De eerste die zijn vlinders niet meer in bedwang kon houden was boer Wim, of Willem, zoals de roodwangkabouter liefkozend wordt genoemd door zijn nieuwbakken vrouw, Astrid. Deze seksbom overvleugelde de wulpse Cynthia vanaf dag 1 in de strijd om de 54-jarige casanova het hof te mogen maken. Cynthia droeg haar nederlaag als een echte dame. Ze stond in rubberlaarzen langs de zijlijn te kijken hoe de tortelduifjes gingen toeren op de motor, zette het prille liefdesgeluk op de gevoelige plaat, bereidde de stamppotten, deed het huishouden en molk de koeien. Tussen het wassen van de motor en het uitbaggeren van de dakgoot door, liet ze vastberaden weten de zoektocht naar haar allereerste zoen te zullen voortzetten. Het blindeninstituut schijnt zich op te maken voor haar klepperende eierstokken.
De gemeente Rouveen is overigens niet onverdeeld gelukkig met Astrid. Een woordvoerster van de plaatselijke prostitutiebranche liet als een hoer met kiespijn weten hun belangrijkste inkomstenbron te zien wegvallen nu Wim na 25 jaar eindelijk met iemand anders over koetjes en kalfjes kan praten. Ik voorspel weinig goeds voor de zwartgekousde dames van lichte zeden; Astrid lijkt mij een blijvertje.

Ook Fido Dido kan weer lachen.
Het uithangbord van 7-Up probeerde jarenlang vrijwel in z’n uppie de mierzoete substantie aan de man te brengen. De concurrentie was echter moordend, waardoor de inkomsten sterk terugliepen. Fido werd gedeeltelijk wegbezuinigd en kon met zijn parttime werkzaamheden zichzelf niet meer bedruipen. Hij besloot gerberaboer te worden, en als boer Hans door het leven te gaan. Hans is een echt gevoelsmens, zoals bleek uit zijn zinnen waarin gemiddeld 14 keer het woord gevoel in voorkwam. Al voor het beruchte keuzemoment had hij zijn hormonen, pardon gevoelens, niet meer in bedwang. Hij liet Audrey weten meer voor haar te voelen dan voor Jo, maar wilde de gevoelens van laatstgenoemde niet kwetsen. Dat zou hem immers een naar gevoel geven, zo voorvoelde hij. Audrey bleek hetzelfde te voelen, en dus voelen ze zich erg gelukkig samen. Hoewel Hans iets meer tegengas hoopt te voelen dan de gevoelige Audrey hem kan geven, voel ik toch ook hier een langdurige relatie aankomen.

En dan mijn persoonlijke favoriet, boer Wietse. Mijn gehaaste leventje kende dankzij de 35-jarige boer uit het pittoreske Oldetrijne zijn broodnodige wekelijkse rustmoment. Wietse is wellicht de meest besproken boer. En dat is paradoxaal, aangezien hij zelf geen woord over zijn lippen krijgt. Na zeer gerichte vragen en hevig aandringen is het enige wat hij zo nu en dan uitkraamt ‘ik vind het moeilijk’ of ‘ik ben niet zo’n prater’. Prachtige televisie. Met zijn onnavolgbare grimassen en vormeloze spijkerbroek opgetrokken tot boven z’n ribben, palmde de stiltewaterval zijn dames helemaal in. Hoewel…
Uitverkorene Neeltje wekt bij mij eerder de indruk gruwelijk gemarteld te worden door haar vader, honderden euro’s kostgeld per dag te moeten betalen of op het punt te staan een miljoenenweddenschap in de wacht te slepen, dan dat ze uit liefde voor Wietse bij hem op de boerderij wil intrekken. Ze houdt de schijn hoog haar droomboer te hebben gevonden, maar haar gezicht spreekt dikke boekdelen. Ik eet mijn rubberlaars op als volgende week blijkt dat de rust in Oldetrijne nog steeds niet is wedergekeerd.

Of dat ook in Aarle-Rixtel gebeurt is de vraag. Hanneke is immers neergestreken op de boerderij van boer Peter. Het duurde lang voordat deze peerdenfokker zijn voorkeur liet blijken, maar inmiddels hoopt hij dat de hese bariton zo snel mogelijk bij hem intrekt. En dat is maar goed ook, anders had hij voor niets zijn vriendin aan de kant gezet vlak voor het populaire KRO-programma. Het gerucht gaat dat ze niet zo bedreven was in het sperma vangen. Details ontbreken helaas. Voorlopig zal Herpense Hanneke haar ei kwijt kunnen bij Peter, maar ik twijfel of het een lang leven beschoren is.

En dan was er natuurlijk nog boer Jos. De bloemenboer met het uiterlijk van een oude rocker, de praatjes van een autoverkoper en de charmes van een ware casanova, was duidelijk het buitenbeetje van dit seizoen. Niet in de laatste plaats omdat er leuke vrouwen op hem reageerden. Ik zou graag iets cynisch willen zeggen over Dycke, maar ik weet bij god niet wat. Ik kan niets anders concluderen dan dat Jos een goede slag geslagen heeft met zijn ‘moordwijf’. Het geluk straalt van de tortelduifjes af. Toch gonst het in de Achterhoek van de geruchten dat Jos ook de bloemetjes heeft buiten gezet met de eerder afgevallen Marieke. Helaas is deze rock ’n roll boer net te laat voor Wie is Di-rect? 

Volgende week maar eens zien of ik mijn baan als columnist kan opzeggen, om carrière te maken als helderziende. Mediamedium drulovic; klinkt eigenlijk helemaal niet verkeerd.