Het sterkere geslacht
Ik heb ze zo ver mogelijk weggepropt, de 'muziek'-zenders die ons commerciële bestel rijk is, maar helaas ontkom ik er bij een rondje zappen niet aan om ook deze zenders te passeren. Wederom stuit ik op een clipje waarbij een groep zo gewillig mogelijk kijkende dames om een of andere lelijke vent heen hangt als een groep hongerige zwerfhonden om een stuk bloedworst. Het feit dat ik op die zenders ben uitgekomen is een duidelijk teken dat de rest mij ook niet kon bekoren dus de uitknop is snel gevonden om het kastje het zwijgen op te leggen. Ik sla de krant open waar een paginagroot artikel vertelt over 14-jarige meisjes die elk weekend open huis houden in ruil voor wat tasjes met stoere merknamen of vaak al voor een paar flesjes van flesjes suikerwater. Slechts enkele voorbeelden die aantonen dat de emancipatie en ontwikkeling van de vrouw de afgelopen tijd teruggebombardeerd lijkt te zijn naar het stenen tijdperk. En vrouwen kunnen en moeten zoveel beter.Ik bestudeer ze al mijn hele leven, de prachtige schepsels genaamd vrouwen, waarbij vanaf mijn tiende jaar het onderzoek ieder jaar drastisch geïntensiveerd is. En de eindconclusie liegt er niet om. Vrouwen behoren de eigenlijke heersers van deze aarde te zijn. Vrouwen hebben gevoel en compassie, en dat is precies waar het aan schort in deze wereld. Objectief bekeken hebben mannen overal de touwtjes in handen en worden vrouwen altijd klein gehouden - wat tot bovenstaande taferelen leidt. Door Viva, Yes en andere indoctrinerende propaganda denken vrouwen dat ze zich meer druk moeten maken om die schoenen die echt niet kunnen en welke crème het huidje het meest zacht houdt, om over het hersenverlammende effect van zogenaamde vrouwenprogramma's nog maar te zwijgen.
Het is een groot complot van mannen om de visie van vrouwen te vertroebelen om hen zo van hun eigenlijke functie af te houden. Ik ben de klokkenluider, met alle risico's van dien, maar het kan zo niet langer.
De rollen moeten omdraaien. Testosteron is het grote kwaad op deze aardkloot, Satans hormoon. Jongetjes moeten zich op het schoolplein al met de vuisten laten gelden om te bepalen wie het alfamannetje is, en die lijn trekt zich nog steeds door zodra het grijze mannen in pakken zijn die wereldpolitiek moeten bedrijven. Als vrouwen het voor het zeggen hebben wordt dit een vreedzamere wereld, onmiskenbaar. Maar de onderdrukking door de man houdt de vrouwen uit alle belangrijke posities en het cordon eromheen is waterdicht. Ja, er duikt wel eens een vrouw op in bepalende rol, maar als je heel goed kijkt is dat gewoon een verklede kerel die daar met een jurk en pruik is neergezet om men anders te doen geloven.
Net als in het dierenrijk zijn mannen als sinds het ontstaan van de mens vanwege hun fysieke overmacht de baas, en daar is nooit meer een verandering in gekomen. Het logische gevolg is dat de mensheid al die tijd al met elkaar in oorlog is en het tot op de dag van vandaag overal ter wereld een totale bende is. Ik pleit per direct voor een totale wisseling van de wacht. Laat vrouwen de scepter zwaaien en de wereld wordt beter. De mevrouwen Bush en Chavez zullen gezellige Legally Blond filmavondjes organiseren en dames Loekasjenko en Poetin hangen uren het met elkaar eens zijnd over alles aan de telefoon. Natuurlijk zullen ze daarna achter de rug over elkaar roddelen, maar vrede zal er heersen. Mannen zullen uiteraard hun nut behouden door het doen van kunstjes waar ze nou eenmaal wel goed in zijn, zoals sport, muziek maken, dingen uitvinden en grapjes vertellen, maar daar moet het bij blijven.
De man zal dit nooit laten gebeuren, wat mijn hele wens tot een utopie degradeert. Maar ik denk dat er ergens hoop is.
Hoe komt het toch dat een hoop mannen de ervaring delen dat je tijden zonder enige hoop eenzaam door moet brengen, terwijl zodra je een vriendin krijgt de aanbiedingen van ander vrouwelijk schoon je ineens om de oren vliegen, ook als ze niet eens weten dat je thuis een vriendin hebt zitten? Dit kan niet anders dan het resultaat zijn van een vakkundig opgezet onderling netwerk van vrouwen, waarin zorgvuldig informatie wordt doorgespeeld, met als doel de man terug te treiteren. Misschien is de hele huidige situatie wel een sluwe list om de man in de waan van zijn alleenheerschappij als onderdrukker te laten, terwijl dit netwerk ondergronds langzaam wordt aangewend voor hogere doelen, het plegen van een coupe. Die kameraden die eerst altijd gezellig een biertje kwamen drinken maar na het krijgen van een vriendin van de aardbodem lijken te zijn verdwenen, zijn een teken dat vrouwen op microniveau zichzelf al geoefend hebben in het bepalen van het beleid. Laat het zo zijn.
Uiteraard zal dit alles mij als man niet in dank afgenomen worden door mijn medebroeders. Maar deze collaborateur heeft straks zijn zaakjes veilig gesteld. Als de vrouwen het straks overnemen sta ik aan de goede kant. De vrouwen zullen zich dit betoog herinneren, en als dank zal ik mij onder hen mogen scharen. Dankzij hun eerder geroemde compassie zal de vrouw de man mild behandelen - ondanks de eeuwen van voortgebrachte ellende, maar ik zal er straffeloos vanaf komen.
En deze voorkeurspositie zal een uitgelezen mogelijkheid zijn deze vrouwen langzaam onder mij te scharen. Die neiging zal ik niet kunnen onderdrukken. Ze moeten heersen over de wereld, maar ik manoeuvreer mezelf naar voren als hun leider. Ik zal ze wel op hun plaats zetten, ik moet wel. Misschien leg ik na zorgvuldige selectie wel een smachtende harem aan. En dan maak ik er een videoclip van. Ik blijf immers een man.
