Chris Pratt en andere castleden over The Tomorrow War: 'Deze film draait om het familiegevoel'

Wat als er mensen uit de toekomst landen in jouw tijd om je te vertellen dat de wereld op instorten staat? Vecht je mee in de strijd, laat je je overhalen of wil je er niets mee te maken hebben? Die existentiële vragen worden gelijk naar de kijker toegeslingerd in de nieuwe apocalyptische sci-fi-thriller van producent Chris Pratt. Tijdens een globale persconferentie vertelt hij, samen met andere castleden, over het opnameproces. 

Er is in deze film een interessante balans te vinden tussen komedie en drama. Sam Richardson, bekend door zijn rol in Veep, speelt Charlie: "Dit is man die wil zijn zoals Chris' personage, maar eigenlijk laat zien wat een groot deel van de mensen zou doen in de situatie dat je naar de toekomst wordt geschoten om daar in een oorlog te gaan vechten, namelijk in je broek poepen van angst en zoeken naar het dichtsbijzijnde toilet, die hopelijk heel dicht bij de uitgang lag. We hebben met Charlie echt naar die balans gezocht, want het moest ook niet te veel slapstick, belachelijk spel worden. Daar zijn we volgens mij onwijs goed in geslaagd!"

Er is eigenlijk constante actie op het scherm en dat vroeg veel van de acteurs, vertelt Pratt: "Het was echt een fysieke film en wat me is bijgebleven is de scène waarin we in 2051 uit de lucht komen vallen als we naar de toekomst zijn gereisd. Die val eindigt in een zwembad en daar was dus veel waterwerk bij betrokken. Die scène nam ongeveer drie dagen alleen al in beslag om te filmen, want we moesten van een soort van schans af springen waarna we door cameramannen onder water werden geduwd. Dat zal ik niet snel vergeten." J.K. Simmons heeft hele andere, ietwat koudere herinneringen, aan de film: "Man, ik heb vooral over het bevroren water heen moeten komen. We stonden in IJsland midden op een gletsjer om een bepaalde scène te filmen en die periode is mij wel bijgebleven. Ik kan niet geloven dat ze mijn dramatische afglijder van de gletjser eruit hebben geknipt, maar ik ga er vanuit dat dat in de sequel zit."

En waarom Simmons koos voor deze film? "Ik vond het familiethema in deze film echt heel mooi, toen ik het script voor het eerst las. Dat thema zijn we volgens mij ook nooit uit het oog verloren, zelfs niet in zo'n enorme actiefilm als deze." Hij speelt de vader van Pratt's personage Dan en dat was blijkbaar erg gemakkelijk om te doen: "Het script zorgde het grootste deel van de tijd voor een succes tussen mij en Chris. Het is allemaal te vinden op papier en we konden dat heel erg soepel tot leven brengen. We kregen ook de vrijheid om zelf perspectieven te vinden en daardoor onwijs veel lol te hebben. Dan kan het dus voorkomen dat je zes of zeven takes doet van een bepaalde scène, waarbij elke take een compleet andere invalshoek heeft. Dat was ook nog eens voor de regisseur heel fijn, want hij kreeg opeens een scala aan keuze."

Ook voor Pratt was het geweldig om Simmons als vader te hebben in de film, maar ook wel een uitdaging: "Zonder te veel spoilers te geven, je ziet door de hele film heen dat de twee personages ver van elkaar lijken te staan, maar meer overeenkomsten vertonen dan ze willen toegeven. Dat zie je ook terug in de thematiek die door de film heen verworven zit. Dan geeft eigenlijk in het begin van de film zijn vader de schuld van alles wat misgaat in zijn leven, maar terwijl het verhaal zich ontwikkelt ontstaat er een bepaald begrip en nederigheid tegenover zijn vader, waarbij Dan zich realiseert dat het met die overeenkomsten te maken heeft. Het was niet makkelijk voor zijn vader en dat is denk ik ook een belangrijk moment in ieders leven, waarop je je realiseert dat je ouders ook maar kinderen zijn geweest die op een gegeven moment kinderen hebben gekregen. Wanneer je je dat realiseert, kan je ze vergeven dat ze niet voldoen aan de kwaliteiten die je ze allemaal toeschreef als kind. Je komt uiteindelijk zelf ook in het dilemma dat jouw kinderen je op een voetstuk plaatsen en dat je daar niet altijd aan zal kunnen voldoen."

Scriptschrijver Zach Dean had de eervolle taak om de eerdergenoemde grote scènes op papier al tot leven te brengen: "Als je kijkt naar de waterscène waar Chris het over heeft, daar hadden we altijd al het idee dat het een verwarde, vage sequentie zou moeten zijn. Je bent op een plek die je niet kent en waar je compleet vreemd bent. Dat is volgens mij heel erg goed gelukt in de delen van de film waar mensen nieuw zijn in de toekomst." Maar ook de vader-zoon-relatie binnen zo'n sci-fi-actiefilm was volgens Dean erg goed in een script te krijgen: "Wat het makkelijk maakte was dat de gebroken relatie al snel goed werd neergezet door Chris en J.K. Ik kon het genre gebruiken om wat dieper te gaan op de leercurve van deze twee mannen binnen die gebroken relatie. Ik kon ze beiden laten veranderen op hun eigen manier en dat was gaaf om te doen."

En er is nog een nogal opvallende overeenkomst, vertelt Pratt: "Heb je J.K.'s armen gezien? Man, dat is echt een saluut met twee geweren, niet normaal!"

The Tomorrow War is vanaf nu beschikbaar op Amazon Prime Video.