In Memoriam: Glenn Frey (1948 - 2016)
Gisteravond laat bereikte ons het treurige nieuws dat muzikant, zanger, tekstschrijver, producer en acteur Glenn Frey op 67-jarige leeftijd is overleden. Frey leed al geruime tijd aan reumatoïde artritis en overleed, na een operatie aan zijn ingewanden in november 2015, aan een longontsteking. Frey werd vooral bekend als mede-oprichter van The Eagles, maar zou na het uiteengaan van de groep ook een succesvolle solocarrière hebben. In deze In Memoriam blikt FOK! terug op het leven van deze muzikale hoogvlieger.
De jonge jaren
Glenn Lewis Frey wordt op 6 november 1948 geboren in Detroit, Michigan. Als hij 5 jaar oud is krijgt hij pianoles van zijn moeder Nellie. Nadat de jonge Glenn in 1964 bij een concert van The Beatles is geweest besluit hij om over te stappen van de piano naar een gitaar. Niet lang daarna richt hij, samen met een viertal klasgenoten, de band The Subterraneans op, vernoemd naar een boek van Frey's favoriete schrijver Jack Kerouac.
In 1966 gaat Frey spelen in de uit Birmingham, Michigan afkomstige folk-rock band the Four Of Us. De band, die duidelijk was geinspireerd door The Byrds, had al een tweetal singles uitgebracht op Hideout Records en werd als een grote belofte gezien binnen de Michigan scene. Wat The Four of Us vooral een bijzondere band maakte was de fraaie samenzang van Gary Burrows, Jeff Alborell en Glenn Frey. Rond diezelfde tijd raakte Frey ook bevriend met muzikant Bob Seger, die niet lang daarvoor zijn eerste single 'East Side Story' uitgebracht had op Hideout Records. Als Frey in 1967, samen met Jeff Burrows, Bill Barnes, Doug Gunch en Larry Mintz, de band The Mushrooms opricht, schrijft en produceert Seger de nummers 'Such A Lovely Child' en 'Burned' voor hun eerste single.
Nadat Frey in 1968 nog een tijd in de band The Heavy Metal Kids heeft gespeeld neemt hij samen met de Bob Seger System de single 'Ramblin’ Gamblin’ Man' op, waarmee Bob Seger zijn eerste nationale hit zou scoren. Terwijl de single nog aan het klimmen was in de hitlijsten had Frey de band evenwel alweer verlaten om te kunnen verhuizen naar Californië. In Los Angeles heeft Frey een ontmoeting met de eveneens uit Detroit afkomstige muzikant J. D. Souther. De twee mannen vinden daarna al snel een woning in West-Hollywood, waar muzikant Jackson Browne hun onderbuurman is. Frey en Souther vormen het duo Longbranch Pennywhistle, waarvan in 1970 een titelloos album wordt uitgebracht op Amos Records. Op de plaat horen we ook bijdragen van de gitaristen James Burton en Ry Cooder, violist Doug Kershaw, drummer Jim Gordon, pianist Larry Knechtel en bassist Joe Osborn.
The Eagles
Nadat in 1971 het duo Longbranch Pennywhistle uiteen was gegaan heeft Glenn Frey een ontmoeting met de op dat moment nog relatief onbekende zangeres Linda Ronstadt in The Troubadour, één van de hipste clubs in Los Angeles. Rond dezelfde tijd raakt Frey ook bevriend met drummer Don Henley, die op dat moment nog in de band Shiloh speelt. Nadat die band is opgehouden te bestaan gaan Frey en Henley spelen in de begeleidingsband van Linda Ronstadt, die verder uit bassist Randy Meisner (ex-Ricky Nelson) en gitarist Bernie Leadon (ex-Flying Burrito Brothers). Na een promotietour voor Ronstadt's album Silk Purse (1970) en opnames voor haar doorbraakplaat Linda Ronstadt (1972), besluiten de mannen om hun eigen band op te richten.
Eagles (1972)
Na een woeste nacht met peyote en tequila in de Mojave woestijn wordt de naam Eagles bedacht voor de band. De band tekent een platencontract bij het nieuwe label Asylum Records van David Geffen en vertrekt naar Engeland om daar hun debuutalbum op te nemen. Als in juni 1972 het titelloze album van de groep Eagles verschijnt zorgt deze meteen voor een nationale doorbraak van de band. Zo zijn de mannen in de hitlijsten te vinden met succesvolle singles als 'Witchy Woman', 'Take It Easy' en 'Peaceful Easy Feeling', waarbij we op de laatste twee singles Frey als leadzanger kunnen horen.
Uit de Lodi News-Sentinel van 14 augustus 1973
In april 1973 verschijnt als opvolger het conceptalbum Desperado, waarop de mannen hun helden uit het wilde westen bezingen. Van de elpee zouden zo'n 2 miljoen exemplaren worden verkocht, waarmee Desperado op de 41e plaats in de Billboard Top 200 zou eindigen. Ook kende de plaat de redelijk succesvolle singles 'Tequila Sunrise' en 'Outlaw Man'. Het titelnummer van de plaat zou nooit op single worden uitgebracht maar wordt door vele fans als één van hun mooiste nummers van de groep gezien. Ook viel Desperado op omdat het de enige plaat is waarop we de band op de voorkant van de hoes kunnen aanschouwen. Desperado was eveneens het eerste album van de Eagles dat in de Nederlandse Album Top 100 te vinden was. De plaat, die op 26 mei 1973 verscheen, stond 21 weken in de hitlijst en zou de 7e plaats innemen.
Desperado (1973)
De 1e Nummer 1 Hit
In 1974 vinden er een aantal belangrijke veranderingen plaats. Zo neemt de band afscheid van hun vaste producer Glyn Johns en gaan verder met Bill Szymczyk om zo een wat steviger rockgeluid te krijgen. Van Szymczyk krijgen de mannen te horen dat ze een tweede gitarist nodig hebben om slide gitaar te spelen op het nummer 'Good Day in Hell'. Leadon kende Don Felder, een begenadigd snarenplukker met wie de mannen al een aantal keren had gejamd en het duurde dan ook niet lang voordat deze zich de vijfde Eagle mocht noemen. In maart 1974 verschijnt het album On the Border, waarvan wederom zo'n 2 miljoen exemplaren over de toonbank gaan en waarmee de Eagles de 17e plaats van de Billboard Top 200 zouden behalen.
Naast het prachtige eerbetoon aan de in 1973 overleden gitarist en zanger Gram Parsons ('My Man'), een indrukwekkende cover van Tom Waits ('Ol' '55') en het door het Watergate schandaal geïnspireerde titelnummer, kende On the Border ook een tweetal matig succesvolle singles met 'Already Gone' en 'James Dean'. 'Best Of My Love' daartegen was een immens succes en zou de eerste nummer 1 hit van de groep worden in zowel Noord-Amerika als Canada. Samen met Black Sabbath, Emerson, Lake & Palmer, Deep Purple, Earth, Wind & Fire, Seals & Crofts, Black Oak Arkansas en Rare Earth staan de Eagles in april 1974 op de California Jam voor een publiek van zo'n 300.000 mensen te spelen. Een deel van dat concert zou worden uitgezonden op de nationale televisie, waardoor de groep nog bekender zou worden bij een wijd publiek.
One Of These Nights (1975)
In juni 1975 verschijnt het album One Of These Nights waarmee de Eagles internationaal door zouden breken. Naast hun tweede Nummer 1 hit 'One Of These Nights' kende de plaat ook de uiterst succesvolle singles 'Lyin' Eyes' en 'Take It To The Limit'. One Of These Nights was het laatste album met gitarist Bernie Leadon, wiens plaats overgenomen zou worden door Joe Walsh. Met de plaat waren de Eagles één van de bestverkopende bands in Noord-Amerika geworden en zouden ter promotie van de plaat een wereldtournee maken met Fleetwood Mac als voorprogramma. One Of These Nights zou in Nederland het eerste album van de Eagles zijn die de eerste plaats in de Album Top 100 zou halen.
Hotel California (1976)
Hotel California
Eind 1976 verschijnt Hotel California, het vijfde en meest succesvolle album van de groep. Van de plaat worden wereldwijd meer dan 32 miljoen exemplaren verkocht en staat in vele landen op de hoogste positie in de album hitlijsten. Met de singles 'New Kid in Town' en 'Hotel California' werden alweer nummer 1 hits gescoord en ook de single 'Life In The Fast Lane' deed het erg goed in de diverse charts. Met de elpee wonnen de Eagles een tweetal Grammy Awards en ook werd de band genomineerd voor album van het jaar, wat maar nipt werd verloren van Fleetwood Mac's Rumours.
Hotel California was het laatste album waarop we bassist Randy Meisner konden horen spelen. De elf maanden durende tournee ter promotie van het album had zijn tol geeist en zorgde voor de nodige spanningen tussen de bandleden. Na de tournee van 1977 besloot Meisner om de groep te verlaten en werd zijn plaats overgenomen door snarenplukker Timothy B. Schmit (ex-Poco). In de daaropvolgende twee jaar werkten de Eagles hard aan de opvolger van het uiterst succesvolle Hotel California. Oorspronkelijk wilde band er een dubbelalbum van maken, maar de mannen bleken niet in staat om genoeg materiaal te leveren.
Uit The Evening News van 17 april 1977
In september 1979 verscheen The Long Run, waarmee de Eagles hun laatste hitalbum van de zeventiger jaren zouden maken. Het album zou acht weken op de hoogste plaats in de Billboard Top 200 in beslag nemen en zou meer dan 7 miljoen keer in Amerika verkocht worden. Met de single 'Heartache Tonight' had de band wederom een internationale hit en ook de singles 'The Long Run' en 'I Can't Tell You Why' waren in diverse hitlijsten te vinden.
The Long Run (1979)
Dat het niet meer zo goed ging tussen de bandleden werd op 31 juli 1980 pijnlijk duidelijk toen de groep een optreden deed in Long Beach. Al voordat het optreden was begonnen ontstonden er intense spanningen tussen Frey en Felder. Frey liet zijn mede-bandlid gedurende het concert ook meerdere keren weten dat hij na het optreden een flink pak slaag kon verwachten. Omdat de band contractueel nog verplicht was om een album uit te brengen verscheen in 1980 het live-album Eagles Live.
Eagles Live (1980)
Frey had inmiddels de band al verlaten en nam in Los Angeles zijn aandeel in de overdubs voor de plaat op, terwijl de andere bandleden aan de plaat werkten in Miami. Op de vraag of de Eagles ooit nog eens samen op zouden treden gaf Frey het veelzeggende antwoord "When hell freezes over!"
Glenn Frey – The Heat Is On (1984)
De Solo Jaren
Dat Frey ook in zijn eentje hits kon scoren bleek in 1984 toen de muzikant samen met Harold Faltermeier het nummer 'The Heat Is On' opnam voor de soundtrack van de hitfilm Beverly Hills Cop. Ook was de muzikant te horen en te zien in de aflevering Smuggler's Blues van de populaire serie Miami Vice (gebaseerd op het gelijknamige nummer van Frey) en de actiefilm Let’s Get Harry. Daarnaast zou de muzikant ook te horen zijn op de soundtracks van Ghostbusters II ('Flip City') en Thelma And Louise ('Part of Me, Part of You').
Uit de The Nevada Daily Mail van 6 februari 1985
Van 1982 tot 1993 zou Frey een viertal albums uitbrengen en stond met een twaalftal singles in de Billboard Hot 100. Daarna zouden we lange tijd niets meer van de muzikant vernemen. Na jaren van ontkenning kwamen Frey en de rest van de band Eagles in 1994 weer bijeen voor de uiterst lucratieve Hell Freezes Over Tour. Van de concertreeks werd ook een gelijknamig album uitgebracht, met een overzicht van hun grootste hits en een viertal gloednieuwe nummers. Drie daarvan werden ook als single uitgebracht en werden stuk voor stuk hits. Van het album Hell Freezes Over zouden wereldwijd meer dan 4 miljoen exemplaren over de toonbank gaan.
Hell Freezes Over (1994)
Uit de Spokane Chronicle van 5 oktober 1988
In 2003 brengen de Eagles de single 'Hole In The World' uit, die ook terug te vinden is op het verzamelalbum The Very Best Of The Eagles. Het zou echter tot 2008 duren voordat het langverwachte reuniealbum van de Eagles zou verschijnen. Met Long Road Out Of Eden stonden de mannen voor het eerst in vele jaren weer op de koppositie van de wereldwijde hitlijsten en bewezen dat ze nog steeds in staat waren om hitgevoelige composities te maken.
Long Road Out Of Eden (2007)
Uit de The Sunday Gazette van 23 mei 1994
Nadat in 2013 de uitstekende documentaire History Of The Eagles was verschenen volgde een laatste tournee van de Eagles, waarbij ook Bernie Leadon weer van de partij was. Na 148 concerten, waaronder een tweetal gedenkwaardige optredens in de Ziggo Dome in Amsterdam, kwam er vanwege gezondheidsproblemen van Glenn Frey in juli 2015 een einde aan de History Of The Eagles-tour. Nadat Frey in november 2015 een zware operatie had ondergaan aan zijn ingewanden overleed de muzikant op 18 januari 2016 op 67-jarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking. In een afscheidsbrief aan zijn familie en vrienden schreef Frey de woorden waarmee we ook deze In Memoriam af willen sluiten:
It's your world now.
Use well your time.
Be part of something good.
Leave something good behind.
The curtain falls.
I take my bow.
That's how it's meant to be.
It's your world now.
