Pokémonfilms: Gotta watch 'em all! Deel 1
Deel 2: Pokémon 2000 - The Power of One
Pokémon 2000 - The Power of One begint met een scène die ons uitlegt dat een naamloze slechterik op jacht is naar de drie legendarische vogels: Articuno, Zapdos en Moltres. Behalve het feit dat deze drie vogels een mooie aanvulling op zijn collectie zullen zijn, zal het vangen van dit trio ook het 'beast of the sea' ontwaken, luisterend naar de naam Lugia. Lugia? Jawel, één van de mascottes van generatie 2 (Gold en Silver) maakt alweer zijn opwachting in de tweede film, duidelijk als bruggetje naar de (toen) nieuwe games. De slechterik vliegt rond in een soort UFO, bestaand uit de inmiddels bekende low-tech 3D-animatie die ditmaal iets duidelijker, misschien zelfs schaamtelozer aanwezig is. Vergeet niet dat deze film uit 1999 stamt, dus het is erg duidelijk waar de 3D begint en de rest van de animatie ophoudt. Niet zo geslaagd, helaas, maar het heeft stiekem een zekere charme.
Uiteraard raken Ash en zijn kornuiten hierin verzeild, als ze op een eiland waar ze toevallig langskomen te horen krijgen dat ze deel moeten nemen aan een jaarlijks ritueel. Het ritueel is gebaseerd op legenden over de drie vogels, de eilanden waar ze over heersen en het juweel dat op ieder eiland te vinden is. Het is de bedoeling dat Ash de drie juwelen ophaalt en op een vierde eiland in een soort kapel legt, waarna alles weer een jaar lang koek en ei is, of zo. Wat zowel Ash als de eilandbewoners niet weten, is dat de naamloze verzamelaar ondertussen twee van de drie vogels te pakken heeft gekregen en jacht maakt op de - inmiddels ontwaakte - derde. Al gauw zitten zowel de goeden als Team Rocket - die ze als vanouds op de hielen zitten - gevangen in de UFO. De vogels worden bevrijd en de hele groep ontsnapt, maar omdat alle drie de vogels nu ontwaakt zijn, ze kwaad zijn en met elkaar gaan vechten én ze alle drie een element beheersen (vuur, ijs en elektriciteit), breekt de hel los. Overigens klinken ze alle drie alsof Leatherface hun stemmen heeft ingesproken.
Wat volgt is een vrij onderhoudende achtbaanrit. Lugia ontwaakt en probeert de vogels in bedwang te houden, Ash moet met gevaar voor eigen leven het laatste juweel zien te bemachtigen, de verzamelaar zit nog altijd achter Lugia aan en de hele wereld wordt gek omdat de elementen uit balans zijn. Terwijl de actiescènes in de eerste film eigenlijk vrij langdradig en vervelend waren, zijn die in deze film een stuk beter opgezet, met een achtervolging tussen Ash (eerst in een soort slee, daarna samen met Team Rocket in een hovercraft) en de drie vogels terwijl Lugia hem beschermt als hoogtepunt. Het tempo ligt hoog, er is veel melige humor en om eerlijk te zijn is de 1:15 uur die de film in beslag nam voorbij gevlogen. Uiteindelijk komt uiteraard alles goed en wordt er nog even een dikke, zoetsappige moraal uit de kast getrokken, maar zo belerend als het eerste deel wordt het godzijdank nooit.
Al met al ben ik blij verrast door dit tweede deel, waar ik na Mewtwo vs Mew torenhoog tegenop keek. De toon is een stuk lichter, wat zich vooral uit in de melige grappen en conversaties, de animatie die in het eerste deel vrij low-budget en herhalend uitzag, is een stuk beter (wat uiteraard ook aan betere technologie te danken is), de actie ziet er prima uit ook al is het een kinderfilm, inclusief rondvliegende bliksemschichten, vuur- en ijsballen en het voornaamste: de moraal ligt er niet zo enorm dik bovenop. Wat mij betreft een dikke voldoende na de valse start die eerder werd gemaakt.
