Assassin's Creed Syndicate

Dan zijn er nog perks die je verdient door vaak genoeg een actie te ondernemen. Als jij bijvoorbeeld 75 keer iemand stunt, dan krijg je de perk dat stuns 25% langer duren. Alsof je het nodig hebt. Boven een tegenstander staat welk level hij is ten opzichte van jezelf, maar zelfs veel sterkere vijanden overwin je, al duurt het wat langer als je niet de juiste perks hebt. In de Batman Arkham-reeks heb je een flow waarin je heerlijk vecht en het ziet er ook spectaculair uit. Je krijgt hier iets vergelijkbaars met multi-finishers, iets dat pas mogelijk is als je wat perks hebt en meerdere tegenstanders dicht bij dood zijn. Maar dan moet ik met opzet wachten iemand de genadeklap te geven, sterker nog, ik moet hem steeds wegduwen om zo een groepje langzamerhand moe te maken. In plaats van uitdagend en spectaculair haalt deze voorbereiding alle snelheid uit het vechten.

De tijd om dit te doen krijg je overigens met gemak. De AI van Assassin’s Creed Syndicate is erbarmelijk te noemen. Vechten in een groepje doen ze nog steeds een voor een, je komt dus weinig in de problemen. Maar niet alleen in het vechten: zien ze een lijk, dan kijken ze even om zich heen en gaan daarna weer braaf door met patrouilleren. Een kamp van een vijand in komen is dan ook nooit een probleem. Het systematisch schoonmaken van alle wachten ook niet. Alleen de verhaalmissies zijn leuk om te volgen, maar de zoveelste kidnapping voorbereiden om een wijk te ontzetten wordt eigenlijk ook gewoon een sleur. Nu we op al een tijdje de ‘next-gen’ consoles hebben waar veel meer processorkracht in zit had ik nu toch wel verwacht dat de uitdagingen door de AI een stuk beter zouden worden.

Dit keer zijn er dus twee assassins die je als je niet bezig bent met een missie of niet in de problemen zit, met een druk op de knop kunt wisselen. Broer Jacob is de vechtersbaas en zus Evie is wat meer van de stealth. Maar toch, ondanks de subtiele verschillen en wat perks die alleen een van de twee kan krijgen, spelen ze vooral hetzelfde. Het is dat de hoofdmissies soms vereisen dat je Jacob of juist Evie moet zijn, anders hadden we net zo goed met een personage alles kunnen doen, de gameplay verandert weinig, ze delen meer dan 80% van de vaardigheden. Ik heb mezelf moeten dwingen het rollenspel te spelen door alleen stealth te spelen met Evie en vooral te vechten met Jacob. Hier had zoveel meer in kunnen zitten.

In dit deel kun je ook een bende opbouwen die je te hulp kan schieten. Assassin’s Creed II: Brotherhood deed dat goed, maar deze nieuwe bende, de Rooks genaamd, zijn niet de meest geniale vechtersbazen. Omdat het vechtsysteem en de AI samen zorgen voor weinig uitdaging heb je ze eigenlijk ook nooit nodig. Zeker in combinatie met je nieuwste gadget kun je zoveel gevechten mijden. Iemand vond het namelijk nodig een heel lang touw in de mouw van Jacob en Evie te proppen. Het is een soort van grappling hook waarmee je heel snel door de stad kunt manoeuvreren, of snel uit lastige situaties te geraken. Ben je omsingeld of vastgezet in een doodlopend straatje? Zwaai ze gedag als je met een druk op de knop op een dak staat. In de vorige delen kon je nog tijdens je vlucht neergeschoten worden, maar nu ben je wel heel snel veilig.

Assassin’s Creed Syndicate heeft zoveel potentie, maar omdat Ubisoft op safe wil spelen en vooral niet wil vernieuwen in bijvoorbeeld AI of moeilijkheidsgraden zorgt het ervoor dat ik dit jaar een ‘been there, done that’-gevoel krijg. Bij Assassin’s Creed Unity kon je nog denken dat ze zich vooral hadden gefocust op de graphics van de game-engine omdat next-gen consoles eindelijk in de winkel lagen. Maar naast prachtige graphics, die dit keer wel vloeiend gaan, zitten we nog steeds met glitches, nog steeds met een hele domme AI en helaas, een jammerlijke poging om het vechtsysteem te veranderen. Dit levert gewoon geen uitdaging meer op, ook niet als het moeilijk is vlucht je namelijk zonder problemen of consequenties weg door middel van de rope launcher.

Ubisoft, alsjeblieft, breng Assassin’s Creed eens een jaartje niet uit. Of maak een simpele port van Assassin’s Creed Rogue, zodat we volgend jaar nog iets hebben, maar ga werken aan een echt vernieuwende ervaring. Til de franchise echt eens naar een next-gen niveau, met alleen prachtige omgevingen kom je er niet. Nu doet Assassin’s Creed Syndicate wat het moet doen voor de fans, waar ik me ook toe rekende, maar mij zijn ze met dit deel verloren. Er zijn ondertussen andere open-world games die laten zien dat er meer is dan alleen superieure graphics. Gamers willen uitdaging, geen spel waar je bijna geen trots meer ervaart als je een probleem of situatie oplost.