Star Wars: The Old Republic

Iedereen die Star Wars gezien heeft, weet dat het hebben van partners ontzettend handig is. Wie weet hoe het met Luke was afgelopen zonder Han Solo en Chewbacca. SWTOR is een MMORPG en het is dus veel leuker om met een groep op pad te gaan. Overigens is dit niet noodzakelijk. Het is mogelijk om deze game als een singleplayer te behandelen en alle quests in je eentje uit te voeren. Er zijn enkele grotten waar je per se met een groep naar binnen moet, maar deze staan los van het verhaal. Maar het blijft het leukste om met een groep op pad te gaan. Echter zijn er ook stukken waar je in je eentje de missie moet uitvoeren. Iedereen kan het gebied dan in, maar speelt dan zijn (of haar) eigen stukje uit. Zodra je klaar bent, wacht je buiten dat gebied tot iedereen er weer is en kun je op pad gaan op zoek naar het volgende verhaal. 

Daarnaast is het ook mogelijk om companions te krijgen. Gedurende het verhaal is het mogelijk om een bepaalde companion aan je zijde te krijgen. Soms voor korte duur, soms voor langere tijd. Sommigen staan bij je zijde om je te helpen, sommigen ... nou ja, je snapt het wel. Je kunt elke companion bepaalde taken geven, bijvoorbeeld het ontdekken van bepaalde gebieden of het aanvallen van vijanden. Companions helpen je soms op het moment dat je vastzit of geven je meer informatie over nieuwe gebieden of tactieken. 

We kunnen dus stellen dat het gameplaygedeelte van de game wel in orde zit. Visueel gezien zit de game ook goed in elkaar. Zodra je de game opstart, krijg je een algemeen filmpje te zien die er werkelijk verbluffend uitziet. Hierbij wordt gelijk al duidelijk dat de strijd tussen de twee kampen ontzettend belangrijk is in deze game. De filmpjes zien er goed uit, de emoties van de verschillende personages is duidelijk in hun gezicht af te lezen en ook de gebieden zien er mooi uit. Zodra je uiteindelijk je personage hebt afgerond, kom je je eerste 'ingame-filmpje' tegen, filmpjes waarbij jouw personage een rol speelt. De kwaliteit is dan gelijk wat minder, wat ook niet meer dan logisch is. Desondanks is het nog steeds goede kwaliteit. Er zit wat minder detail in, maar elk wezen dat je tegenkomt, ziet er afgewerkt uit.

Daarnaast is ook het geluid prima onder handen genomen. Elke conversatie die je start, is een gesproken tekst. Geen teksten waar je doorheen moet klikken, maar gesproken tekst door stemacteurs. Ik heb nog geen stemmen kunnen vinden die vaker gebruikt zijn, al zal dit zeker het geval met de grote hoeveelheid aan personages. Het menselijke ras spreekt in het Engels, sommige aliens spreken in hun moedertaal en the Hutt...die spreekt in eten. De wapens zelf hebben ook de klassieke klanken zoals je van ze gewend bent. Lightsabers hebben de swiesj-swoesj-geluiden zoals we die ook uit de films kennen en ook de blaster hebben hun eigen klank. Daarnaast heb je nog een arsenaal aan overig wapentuig die ieder een eigen unieke klank hebben. Maar wie luistert er nou naar granaten als je met lightsabers kunt spelen?

Conclusie
Zoals ik in het begin al zei, het is lastig om een review te schrijven over een MMORPG. Niet alleen moet de gameplay van een game in orde zijn, het is ook van belang dat er genoeg resources zijn om een game langere tijd draaiende te houden. Een game als WoW stoot je niet zomaar van de troon, dat heeft tijd nodig. Andere games hebben het geprobeerd maar faalden hopeloos. Het is dus afwachten of SWTOR daar iets aan kan veranderen. Qua gameplay zit het in ieder geval goed in elkaar: de game brengt weinig nieuws op het MMORPG-vlak maar weet wel op schitterende wijze je mee te sleuren in een verhaal over de strijd tussen goed en slecht. Het feit dat dialogen ook daadwerkelijke dialogen zijn, waarbij jijzelf een antwoord kiest en de quests niet langer 'grindend' zijn, zorgen ervoor dat je in het verhaal gezogen wordt. De game wordt wel pas interessant vanaf level tien, maar dat mag de pret niet drukken. Ook is het fijn dat Forever Alone-mensen de game ook kunnen spelen, al blijft het leuker in een groep. Al met al heeft de game zeker potentie, maar is het afwachten of deze het waar kan maken.