Interview: Far East Movement
De Far East Movement zal nog niet veel bellen laten rinkelen. Hun eerste Nederlandse wapenfeit daarentegen, megahit ‘Like A G6’, zal aan weinig oren zijn ontsnapt. Afgelopen maandag was de groep uit Los Angeles te bewonderen in het Amsterdamse Paradiso. FOK! sprak de 4 heren - Kev Nish, Prohgress, J-Splif en DJ Virman - voor de show in Mood Overwest, een conceptstore aan de Overtoom die perfect aansloot bij de uitstraling van de groep met hippe kleding, lampen, fietsen, etc. Alles urban, of zoals de heren het zelf noemen: Free Wired.
Jullie noemen jezelf de Far East Movement. Waarom een beweging?
Toen we begonnen met het maken van muziek [toen nog als Emcees Anonymous] waren we nog kinderen, dromers. Een van de eerste nummers die we maakten ging over de jeugd in LA: jonge creativelingen, net als ons dromers, mensen die ook outside the box dachten. Hun muzieksmaak, hun cultuur, alles probeerden we in dat nummer te krijgen. Dat nummer noemden we The Far East Movement. Toen we dat nummer gingen oefenen in de keuken van een van onze moeders dachten we bij onszelf: dit nummer staat voor alles waar we in geloven, alles wat voor ons belangrijk is. Wij zijn dit nummer! Vanaf die dag gaan wij door het leven als de Far East Movement.
Mensen denken vaak dat het door onze achtergrond komt [de vier groepsleden zijn allen van Aziatische afkomst], maar dat is niet het geval. Het is gewoon de naam van een levensstijl - onze levensstijl.
Jullie doen veel aan liefdadigheid - organiseren benefietconcerten, etc. Zo hebben jullie een evenement georganiseerd voor een afkickkliniek. Hoe belangrijk is dat voor jullie, mensen helpen die het nodig hebben?
Heel erg! Maatschappelijk werk is iets terug doen voor de maatschappij, de community. En juist die community heeft ons vroeger heel erg gesteund: ze regelden shows voor ons, gaven advies, hielpen met promotie. Het zijn de mensen met wie we opgroeiden! De mensen aan wie wij onze cultuur te danken hebben! Daar wilden we graag iets voor terugdoen. Een van onze eerste shows, het evenement voor de afkickkliniek die veel vrienden van ons hebben geholpen, was geweldig. Al het geld dat we hadden opgehaald, ging diezelfde dag nog in een grote tas richting de kliniek. Het was net Monopoly!
Tegenwoordig doen we veel op scholen, met onze vrienden. Dan nemen we iedereen mee: dansgroepen, artiesten, fotografen, filmmakers, etc. We laten de jeugd zien dat iedereen hun doel kan bereiken - en dat dat niet standaard hoeft te zijn. Je hoeft geen dokter en politieagent te worden. Doe gewoon wat je gelukkig maakt!
Onze ultieme droom is dat we zoveel kinderen geïnspireerd krijgen dat wij later niets meer te doen hebben: dat we naar hun shows gaan, dat we naar hun voorstellingen komen. Dat lijkt ons geweldig!
Jullie zijn al een tijdje bezig, maar het afgelopen jaar is er wel heel veel gebeurd: jullie zijn op tour geweest met Lady Gaga & Jay-Z, een single kwam op nummer 1 van de billboards [Like A G6], etc. Hoe hebben jullie die tijd beleefd?
We zijn altijd bezig geweest met verschillende soorten muziek - hiphop, pop, electro, rock zelfs. Nooit eerder konden we precies doen wat we zelf wilden. Met dit laatste album kon dat wel: we konden gewoon lekker gek doen! En dat is - voor ons - goed gelukt. Het is een alternatieve popplaat geworden met veel verschillende invloeden. Eclectisch. Dat was ons hoogtepunt.
De rest is voor ons nog steeds onwerkelijk. Waar we begonnen als fans van bijvoorbeeld Lady Gaga, Jay-Z, Robyn en Snoop Dogg, stonden we nu opeens met deze mensen op het podium! Elke tour leerden we zoveel bij. Voorbeelden?
Bij onze eerste tour leerde Kev Nish stagediven. Ik bedoel, hij viel plat op zijn gezicht, maar toch haalden we er een waardevolle les uit: zo moet het niet! Bij de tour met Lady Gaga leerden we van haar modegevoel, we leerden van haar discipline. We hebben een tijd rondgelopen met het idee om stopdassen te maken van Beef Jerky, op haar advies! Maar het belangrijkste leermoment was voor ons de tour met Pharell. Hij heeft een routine op het podium waar hij gewoon stil gaat staan en naar meisjes gaat kijken. Minutenlang. Die meisjes werden helemaal gek! Dat moesten wij ook proberen natuurlijk. De eerste keren dat we dat deden ging niet helemaal goed: ik zweer dat we enkele meisjes hebben verjaagd!
Wat gebeurde er de eerste keer dat jullie jezelf op de radio hoorden?
Prohgress: Dat is een mooi verhaal! Ik zat in de auto de middag voor een optreden toen ik werd gebeld door Kev Nish dat ik de radio aan moest zetten. En zodra ik die aandeed hoorde ik net de intro [Prohgress zet zijn laagste stem op]: Ne-Ne-Newww Musiccc, Far East Movement! Ik had het niet meer, als bevroren zat ik in de auto. Ik begon gewoon te rijden. Ik reed door rode lichten, ik reed bijna mensen aan, alles! Toen ik de auto parkeerde langs de weg draaide ik mijn ramen omlaag en begon gewoon te schreeuwen uit enthousiasme. ‘s Avonds had ik geen stem meer over voor de show. Maar toch: het beste gevoel dat ik ooit heb gehad!
Wat gebeurde er dan toen jullie erachter kwamen dat ‘Like A G6’ op nummer 1 stond?
[De heren beginnen hard te lachen] Dat was helemaal idioot! We waren destijds op tour en we kregen wel wat dingetjes mee, zoals dat het nummer op 1 kwam in iTunes, maar toch. Op een middag werden we gebeld door het label dat we op 1 stonden, en we hadden het niet meer. We hebben zo geschreeuwd, het was zo onwerkelijk. Het label stuurde ons een paar flessen Dom Perignon, een van de duurste soorten champagne die we ooit hebben gehad, en daar moest natuurlijk iets mee gebeuren. Bij het optreden die avond hadden we de flessen mee het podium op om ze daar te laten knallen: alles en iedereen werd zeiknat gespoten! Wat een ervaring.. Het leek alsof we het WK hadden gewonnen!
‘Like A G6’ was al een miljoen keer bekeken op YouTube voordat de single überhaupt uit was. Zouden jullie zeggen dat jullie een product zijn van het internet?
Absoluut! Alles wat we hebben, alles wat we hebben bereikt, hebben we te danken aan het internet. Zelfs de voorkant van ons album Free Wired komt van het internet! Kortom: big ups to the internet!
Wat zou je zeggen tegen jullie Nederlandse fans?
Bedankt! Nederland was een van de eerste landen waar ‘Like a G6’ populair werd, waar mensen ons begonnen te steunen. We willen de fans daarvoor bedanken! We vinden het geweldig dat we terug zijn hier, dat we vanavond mogen optreden in het mooie Paradiso. Zoveel van onze inspiratie komt hier vandaan, van DJ’s als Fedde Le Grand, etc. Dus Nederland: bedankt!
Laatste vraag: er gaat een verhaal rond over een van jullie, over jullie begintijd. Het verhaal gaat dat jullie een nummer op Myspace hadden geplaatst en de hele dag achter de computer zaten om de pagina te verversen. De vriendin van een van jullie werd dat zo zat dat ze haar spullen heeft gepakt en vertrok! Is dat verhaal waar?
[De groep barst in lachen uit. Het blijkt over Kev Nish te gaan] Kev Nish: Haha, dat verhaal klopt niet helemaal, maar er zit wel een kern van waarheid in! Toen we net begonnen, plaatsten we al onze muziek online, en zaten we inderdaad de hele dag te F5’en om te kijken of we al reacties hadden. Dat was echt een obsessie! Mijn vriendin werd dat zo zat dat ze vertrok...
Prohgress: Je had zijn muis moeten zien? De linkerkant was gewoon bijna verdwenen van al het geklik! Wat cool dat jullie dat weten, haha!
