Film: Going the Distance
De film Going the Distance stond tot halverwege juli vorig jaar hoog op de lijst van ongeproduceerde scripts van Hollywood. Documentairemaakster Nanette Burstein (American Teen) bracht daar verandering in en maakte met onder andere Justin Long en Drew Barrymore haar eerste non-documentaire. Going the Distance behandelt de voordelen, maar vooral de nadelen, van een LAT-relatie.
In de romkom ontmoet Erin (Drew Barrymore) de single man Garrett (Justin Long) in een New Yorkse kroeg tijdens een potje trivia. Ze belanden met elkaar in bed in Garretts appartement. Een relatie volgt, maar helaas moet Erin terug naar San Fransisco, omdat haar zomerbaantje afloopt. Ondanks de afstand blijven ze verliefd op elkaar en smachten ze steeds om elkaar te zien. Alleen de afstand blijft een terugkomend probleem. Helemaal als blijkt dat een geliefde in dezelfde stad toch iets handiger is.
De komedie bevat naast de twee grote acteurs Drew Barrymore en Justin Long ook oude bekende Christina Applegate. Zij is bekend geworden door haar rol in Married With Children als de blonde Kelly Bundy. In Going the Distance speelt Applegate de overbezorgde zus van Barrymore. Dit, in combinatie met de droge gezichten van Jim Gaffigan, levert vaak hilarische beelden op. Ook de twee vrienden van Garrett, Box en kamergenoot Dan, zorgen vaak voor lachscènes met typische mannenhumor.
Helaas laten hoofdrolspelers Barrymore en Long, vooral in het begin van de film, wat steken vallen in de humor en emotie. Het eerste half uur begint stroef tussen de twee en zorgt er zeker niet voor dat je onder je stoel vandaan komt van het lachen. Niet dat het in de rest van de film wel gebeurt, maar in de loop van de film worden de grappen ook beter. Dat komt voornamelijk door de hilarische personages. Een overbezorgde zus, een man die niks geeft om zijn huwelijk, twee gekke vrienden, een collega met een duidelijk Brits accent. Allemaal misschien niet even origineel, maar de combinatie ervan zorgt voor een goede romkom.
Het werk van regisseuse Burstein is geen film geworden die in de jaarlijstjes voor gaat komen, maar je gaat je zeker vermaken bij deze film. Het is een goede keuze voor in het weekend of bijvoorbeeld op een eerste date. Niet dat het een standaard film is, integendeel, de combinatie van personages zorgt gegarandeerd voor gelach. Je moet alleen het eerste half uur van de film even doorzitten. It gets better.
