Half-Life 2: Episode One

Chris (afterparty05)
Voelt het spelen van Half-Life 2: Episode One erg zoals HL2, zo ziet het er ook uit. Er zijn wel een paar dingen veranderd, en die zorgen voor een groot verschil. Allereerst zijn er een paar dingen nog mooier gemaakt, zoals de reflectie en golfjes in het water en minder hoekigheid in de omgeving (hoewel het hiermee lang niet allemaal is verdwenen). Belangrijker, Valve heeft de High Dynamic Range lighting, zoals die ook geshowcased werd in de HDR-demo Lost Coast, volledig geïmplementeerd. Dit levert echt superrealistische lichtval en reflecties op, het zonlicht doet soms pijn aan je ogen! Het lijkt bijna belachelijk dat het gebruiken van één techniek zo’n groot verschil kan maken tussen een “gewoon” spel en een “next-gen” spel. Er is niet veel Bloom gebruikt, dus de graphics hebben geen “uitgesmeerd” effect, wat het realisme op het niveau van HL2 houdt.
Verder is Valve als enige in staat om HDR en Anti-Aliasing (de techniek die karteltjes in randen wegwerkt) tegelijk uit te voeren op alle videokaarten. Dit betekend dat niemand (met een goede videokaart in zijn bezit) een keuze hoeft te maken: HDR aan, 6 keer Anti-Aliasing en 16 keer Anisotropic Filtering, dit alles op een hoge resolutie, levert echt ontzettend mooie beelden op, zonder dat het gamen schokkerig wordt door framedrops. Mijn excuses voor dit technische verhaal, maar het dient slechts om aan te geven dat Valve heel goed weet wat te doen om prachtige plaatjes op je beeldscherm te toveren zonder dat je daarvoor een ultiem game-systeem in huis hoeft te halen.

<\/center>
Een hele subtiele toevoeging met een heel mooi effect is “hero-lighting”. Hierdoor lichten belangrijke NPC’s (zoals Alyx) heel lichtjes op rond de randen, alsof er een klein zaklampje op hun rug gebonden is. Ook lichten deze characters feller op dan de directe omgeving als je met je flashlight op ze schijnt. Hierdoor vallen ze net ietsjes meer op, zonder dat je ze in het donker gelijk aan kan wijzen.

De rest van het spel zit ook zeker goed in elkaar. De muziek is subtiel op de achtergrond, behalve bij bepaalde actiescènes, waar de opzwepende muziek keihard uit je boxen knalt. Deze impulsen zijn altijd perfect getimed, zorgen voor een adrenalineshot in je bloedbaan en geven je echt het gevoel midden in de actie te zitten.
Ook de overige geluidjes zijn bekend en nog steeds perfect. Geluiden van granaten en dergelijke klinken opvallend genoeg om op te merken, maar zijn niet zo uit de toon dat je ze al van verre hoort. In deze heeft Valve dus de perfecte balans gevonden en behouden in Episode One.


<\/center>